مقاله مقایسه اثر آب درمانی در دماهای مختلف، بر تغییرات IgA بزاقی شناگران، به دنبال فعالیت شدید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه اثر آب درمانی در دماهای مختلف، بر تغییرات IgA بزاقی شناگران، به دنبال فعالیت شدید دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه اثر آب درمانی در دماهای مختلف، بر تغییرات IgA بزاقی شناگران، به دنبال فعالیت شدید  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه اثر آب درمانی در دماهای مختلف، بر تغییرات IgA بزاقی شناگران، به دنبال فعالیت شدید،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه اثر آب درمانی در دماهای مختلف، بر تغییرات IgA بزاقی شناگران، به دنبال فعالیت شدید :

تعداد صفحات:۱۳

چکیده:

فواصل استراحتی کوتاه، پس از فعالیت های شدید، فشار جسمی و روحی زیادی بر ورزشکاران وارد می کند، که تغییرات هرومونی و ایمنی را به دنبال دارد. هدف این تحقیق، مقایسه اثر دماهای مختلف آب، هنگام شناوری بر غلظت IgA بزاق، ضربان قلب و میزان خستگی شناگران زن نخبه، پس از یک شنای سرعتی می باشد. ۱۰ نفر از شناگران با میانگین سن ۲/۲±۱۷/۸ سال، در سه روز جداگانه و به فاصله های ۴۸ ساعت، در محل اجرای آزمون حضور یافتند، در هر روز شنای ۱۰۰ متر کرال سینه اجرا و پس از آن در یکی از روش های برگشت به حالت اولیه ۱۵ دقیقه ای شامل:۱شناوری به صورت متناوب در آب گرم (۲/۴۰ درجه سانتیگراد در دقیقه)/ آب سرد(۱/۲۳ ° C دقیقه)، ۲ شناوری در آب سرد(۲۳ ° C) و ۳ شناوری در آب گرم (۴۰ ° C) شرکت کردند. IgA بزاق و ضربان قلب شناگران، قبل و بعد از اجرای آزمون (صد مترکرال سینه) و در پایان هر یک از روش های برگشت به حالت اولیه، اندازه گیری شد. همچنین، کیفیت روش های تحت بررسی، روی میزان خستگی ورزشکاران، از طریق پرسشنامه، ارزیابی گردید. بر اساس نتایج، انجام شنای ۱۰۰ متر کرال سینه سبب افزایش معنی دار ضربان قلب و کاهش معنی دار IgA بزاق نسبت به حالت استراحت شد. پس از شناورزی در آب گرم، IgA بزاق به طور معنی داری در مقایسه با شناوری در آب گرم، تفاوت معنی داری نشان داد. پس از هر سه روش، میزان خستگی، کاهش یافت. به نظر می رسد، روش های شناوری در آب سبب تسریع و بهبود روند برگشت به حالت اولیه شود و شناوری درآب گرم، با افزایش ترشح IgA بزاق، عملکرد سیستم ایمنی را بهبود دهد.