مقاله تاثیر تمرینات مقاومتی و استقامتی بر عامل نشانگر بیماری های عروق کرونر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر تمرینات مقاومتی و استقامتی بر عامل نشانگر بیماری های عروق کرونر دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر تمرینات مقاومتی و استقامتی بر عامل نشانگر بیماری های عروق کرونر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر تمرینات مقاومتی و استقامتی بر عامل نشانگر بیماری های عروق کرونر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر تمرینات مقاومتی و استقامتی بر عامل نشانگر بیماری های عروق کرونر :

تعداد صفحات:۱۷

چکیده:

سابقه و هدف: مولکول محلول چسبان بین سلولی۱- یکی از فاکتورهای مرتبط کننده چاقی و ضایعات التهابی نظیر آترواسکلروز می باشد. پژوهش حاضر تاثیر تمرینات استقامتی و مقاومتی را بر سطح سرمی sICAM-1 و نیمرخ لیپیدی در زنان چاق غیر فعال مورد مطالعه قرار داده است. مواد و روش ها: ۲۴ زن چاق (BMI 30) یائسه غیر فعال در سه گروه: استقامتی، مقاومتی و کنترل در ۱۰ هفته برنامه تمرینات مقاومتی (۶۰-۴۰% یک تکرار بیشینه) و استقامتی شنا (۶۰-۵۰% HRmax)، سه جلسه در هفته شرکت کردند. سطح سرمی sICAM-1، نیمرخ لیپیدی خون و شاخصهای آنتروپومتریک قبل و ۴۸ ساعت بعد از اجرای تمرینات اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون t زوجی، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری P<0/05 انجام گرفت. یافته ها: تغییرات سطح sICAM-1 سرم (P = 0/042) (P=0/006) HDL-C و کلسترول (P=0/006) خون در پاسخ به ۱۰ هفته تمرین استقامتی و مقاومتی در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری داشت، به طوری که غلظت sICAM-1 سرم در دو گروه استقامتی (%۱۸/۴ ، P=0/017 ) ومقامتی (۲۱/۷%، P=0/012) با کاهش معنی دار همراه بود (P=0/005). اگر چه تغییرات نیمرخ لیپیدی در گروه مقاومتی معنی دار نبود (P>0/05)، ولی پس از تمرینات استقامتی تغییرات تری گلیسرید (P=0/001)، کلسترول (P=0/043) و HDL-C (P=0/002) معنی دار گزارش شد. مضافا در گروه استقامتی بین سطوح ابتدایی sICAM-1 سرم و مقادیر ابتدایی درصد چربی بدن (P=0/031)، محیط کمر (P=0/006) و لگن (P=0/005) رابطه معنی داری مشاهده گردید ولی پس از اجرای تمرینات مقاومتی رابطه معنی داری بین تغییرات سطح سرمی sICAM-1 با تغییرات هیچ یک از متغیرهای جسمانی و نیمرخ لیپیدی یافت نشد .(P> 0/05) نتیجه گیریک اگر چه کاهش مشاهده شده در سطح sICAM-1 سرم را می توان به تغییرات ایجاد شده در نیمرخ لیپیدی و یابهیود ترکیب بدنی نسبت داد، ولی نهایتا لزوم انجام مطالعات بیشتر جهت تعیین مکانیسم موثر در کاهش ۱-sICAM پس از اجرای تمرینات مقاومتی احساس می شود.