مقاله گزارش مقایسه ای یافته های علمی دوره کارشناسی با کار علمی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله گزارش مقایسه ای یافته های علمی دوره کارشناسی با کار علمی دارای ۵۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله گزارش مقایسه ای یافته های علمی دوره کارشناسی با کار علمی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله گزارش مقایسه ای یافته های علمی دوره کارشناسی با کار علمی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله گزارش مقایسه ای یافته های علمی دوره کارشناسی با کار علمی :

مدیریت تحول سازمانی و رویکردهای ترویج کشاورزی

چکیده:
بطور کلی همه چیز در حال تغییر است و این تغییرات در اشکال مختلف اقتصادی، اجمتاعی، سیاسی و فنی به ناچار بر سازمان های مختلف از جمله سازمان ترویج تاثیر گذارده است و بر آن فشار وارد می آورد تا متحول گردد. علاوه بر آن، مزرعه داری و کشاورزی در روستاها با تغییرات شتابانی روبرو است، که به نوبه خود بر ترویج کشاورزی اثر می گذارد زیرا ترویج با

جمعیت متنوع و نامتجانس تری روبرو خواهد بود. بنابراین، ترویج کشاورزی روندهای متنوعی را در دنیای متحول در پیش خواهد گرفت. هدف از این نوشته ترسیم روندهای ترویج کشاورزی و تبیین و تدوین آنها با کمک نظریه مدیریت تحول سازمانی است. به منظور ترسیم روندهای مذکور ارکان اساسی ترویج مورد توجه قرار گرفته است که عبارتند از: اهداف، سازماندهی، روش ها، گروه های ارباب رجوع و تمهیدات ترویج کشاورزی. لذا در آینده هر یک از ارکان پنج گانه مذکور تحولاتی را تجربه خواهند کرد. برای پایداری و پویایی مدیریت ترویج کشاورزی برای

رویارویی با روندهای تغییر کشور لازم است مدیریت تحول سازمان ترویج با تاکید بر توسعه سازمانی تدوین و طراحی گردد تا بتواند همگام با تحولات عناصر و نظام ترویج، موجبات پیشرفت سازمان ترویج کشاورزی را فراهم نماید. از طرفی، مدیریت تحول شامل استراتژی های گونانگون سازمانی، فناوری، وظیفه ای و رفتاری است که به طور عمده، سازماندهی ترویج در

استراتژی ساختاری، اهداف، روش ها و گروه های هدف در استراتژی رفتاری و تمهیدات ترویج در استراتژی تکنولوژیکی مدیریت تحول تبلور می یابد. برای تحقق هر یک از استراتژی های مورد نظر راهکارهایی در نظر گرفته شده که به طور مبسوط ارائه شده است. این مقاله فرصتی را برای مدیران سازمان ترویج فراهم می آورد تا سازمان را برای مواجهه با تغییرات مهیا سازند.
واژه های کلیدی : مدیریت تحول، سازمان، ترویج کشاورزی، روندهای تغییر، پویایی مدیریت ترویج.

مقدمه :
تکنولوژی، علم، کشاورزی، دولت ها و به طور کلی همه چیز در حال تغییر است. این تغییرات در اشکال مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فنی به ناچار بر موسسات ترویجی نیز تاثیر گذاشته و بر آنها فشار وارد می آورند تا متحول گردند (Rivera, 1997)، علاوه بر آن، مزرعه داری و کشاورزی در روستاها نیز دچار تغییرات شتابانی گردیده اند، که این نیز به نوبه خود بر ترویج کشاورزی تاثیر می گذارد زیرا که ترویج با جمعیت متنوع و نامتجانس تری روبرو است. همزمان که به سوی آینده حرکت می کنیم، مزارع، روستائیان و مروجان نیز باید برای رشد و ترقی و بقا، در فرایند کار، تلاش بیشتری را از خود نشان دهند. کشوری که بتواند سریع تر و موثرتر تولید کنندگان را به فناوری های کم هزینه و مهارت های مفید مجهز سازد،

بیشتر به طرف موفقیت و پیروزی گام بر می دارد. بدین منظور، عواملی نظیر وجود ارتباطات مناسب، موثر بودن هزینه ها و کارایی بیشتر، مسئولیت پذیری، پاسخگویی ترویج کشاورزی به شکل استراتژیک اهمیت پیدا می کنند. برای کسب چنین موقعیتی، مدل های پیشین ترویج به دلیل یک طرفه بودن و تمرکز گرایی شدید باید کنار گذاشته شوند، همچنین نظام های و رهیافت هایی نظیر نظام آموزش و دیدار که سعی در افزایش تولید دارند، از لحاظ مفید بودن و کارایی در حال حاضر چندان موفق نمی باشند و لذا به نعمق در معضلات پیش روی ترویج در قالبی سیستماتیک نیاز بیشتری می باشد (شاه ولی و یوسفی نژاد، ۱۳۷۹).

پرسش هایی که در اینجا مطرح می شود این است که ترویج باید چگونه باشد؟ چه فعالیتی را باید سرلوحه کار خود قرار دهد؟ و چگونه باید عمل نماید؟
مقاله حاضر به هدف پاسخگویی به این پرسش ها و تبیین نظام ترویج کشاورزی کشور با توجه به نظریه مدیریت تحول سازمانی که یکی از شیوه های نوین مدیریتی در جهان امروز است، نگارش شده است.

این مقاله در سه بخش تدوین شده است که؛ در بخش نخست روندهای ترویج در قرن بیست و یکم ترسیم شده اند، در بخش دوم، نظریه مدیریت توسعه سازمانی تشریح شده است و در بخش سوم نحوه بکارگیری نظریه مدیریت تحول سازمانی برای تحقق روندهای ترسیم شده ترویج در بخش اول مورد توجه قرار خواهد گرفت. برای ترسیم روندهای ترویج کشاورزی از سه افق: نگاه عمیق به درون سازمان، نگاهی وسیع به اطراف سازمان و نگاهی طولانی به آینده استفاده شده است. برای این منظور، در بدو امر شناسایی عناصر و ارکان اصلی ترویج ضروری می نماید، چرا که شناخت کامل ارکان ترویج به ترسیم روندهای آتی ترویج و در نتیجه تبیین موقعیت های متحول آن مفید خواهد بود. لذا، ابتدا ارکان اصلی ترویج و آموزش کشاورزی مورد بررسی قرار می گیرند.

ارکان اصلی نظام ترویج کشاورزی :
مطالعات گسترده نظام های ترویجی نشان داده است، در هر نظام ترویج کشاورزی ارکانی اساسی وجود دارند که شکل زیر فرایند و روابط بین آنها را به شکل سیستماتیک نشان می دهد (Roling , 1982)
مدل ۱- ارکان اصلی نظام ترویج کشاورزی

اهداف ترویج کشاورزی :
ترویج چه اهدافی را باید در پیش بگیرد تا بتواند در پویایی توسعه کشاورزی موثر باشد؟
مطالعات گسترده ترویجی نشان می دهد، افزایش تولیدات کشاورزی در کشورای توسعه یافته، به عنوان اساسی ترین هدف سازمان های ترویج انتخاب شده است. پس از جنگ جهانی دوم نیز ایجاد سازمان های ترویج کشاورزی در کشورهای در حال توسعه در قالب الگوی سنتی ترویج گسترده یافت، «انتقال دانش و فناوری جهت افزایش تولید محصولات کشاورزی» هدف این گونه سازمان های ترویجی قرار گرفت. با وجود اینکه اهداف ترویج به مرور با جزئیات و دقت بیشتری بیان شده، اما تا زمانی که انگاره تعادل دیدگاه غالب توسعه را تشکیل می داد، در اهداف ترویج نیز تغییر بنیادینی انجام نگرفت (کرمی و کلانتری، ۱۳۷۵).

گروه های هدف ترویج کشاورزی :
انتظار می رود که سازمان های ترویج کشاورزی در کشورهای جهان سوم نیازهای تمام گروهای کشاورزی را برآورده کنند. علاوه بر آن، نیاز به فراهم آوردن یک پایگاه وسیع و محکم برای توسعه کشاورزی در بسیاری از کشورهای جهان سوم مستلزم تخصیص مجدد منابع ترویج و گسترش طیف برنامه های آموزشی می باشد به طوری که بتواند به طور عادلانه فناوری مناسب و مهارت های فنی و مدیریتی لازم را به تمام کشاورزان از هر گروه برساند (زمانی پور، ۱۳۷۹). در همین رابطه، ترویج با یک مشکل دیرینه روبه روستو آن، خدمت رسانی به توده وسیعی از مخاطبین ناهمگون است. کشاورزان مخاطب ترویج، عملکرد متفاوتی دارند و گروه های دیرپذیران، زودپذیران، نوآوران، و رهبران را شامل می شود. این تلاش های توسعه کشاورزی انجام شده غالباً به افزایش اختلاف بین این گروه ها دامن می زند. اگر هدف، تولید مواد غذایی برای کشور یا صادرات باشد، این راهبرد مشکلی ایجاد نمی کند. اما اگر سایر اهداف نظیر افزایش درآمد برای گروهی از تولید کنندگان کشاورزی باشد، در این صورت استراتژی سنتی ترویج یعنی انتقال دانش و فن آوری کفایت نمی کند، زیرا بیشتر مدیران و مروجین ترویج بر اساس نظریه رسانش نوآوری تربیت شده اند و عقیده دارند که کشاورزی بزرگ برای پیام های ترویجی مناسب تر می باشند. امروزه، تلاش برای تحقق این استراتژی بی معنا است. در عمل نوآوری ها در بین گروهی از افراد نشر می یابد که در دسترسی به امکانات شبیه هم باشند. بحث راجع به گروه های هدف بدو توجه به نیازهای مختلف آنها در راستای توسعه کشاورزی ناکافی است . (Roling , 1982).

تمهیدات ترویج کشاورزی :
تمهیدات شامل اطلاعات، کالا و خدمات می باشد. غالباً ترویج به ارائه مشاوره، توصیه ها و آموزش محدود می شود. به عبارت دیگر، در ارتباطات ترویجی توزیع کالا و خدمات به دیگر ادارات و به شرکت های تجاری واگار شده است.

روش های ترویجی در ترویج کشاورزی :
واحد ارتباطات ترویج می بایست در تهیه و تولید وسایل کمک آموزشی، انتشارات ترویج و سایر مواد ارتباط جمعی کمک کند که به نوبه خود این وسایل در افزایش تاثیر کارایی مروجان در امر آموزش بسیار مفید و موثر است. توسعه دادن و تقویت کردن واحدهای ارتباط جمعی ترویج در سطوح ملی و استانی باید به عنوان جزء اصلی سیستم ترویج کشاورزی مورد توجه و عنایت خاص قرار گیرد.

سازماندهی ترویج کشاورزی :
خط مشی مناسب ترویج باید پاسخگوی تمام گروه های کشاورزی بوده و تمام سازمان های خصوصی و عمومی و موسسات غیر دولتی را در جهت نیل به اهداف توسعه کشاورزی ملی تشویق و ترغیب نماید. با دنبال کردن یک خط مشی مناسب و همه جانبه، کشورها می توانند انتظار داشته باشند که سیستم ترویج با افزایش بهره وری کشاورزی و بالا بردن سطح درآمد کشاورزان و اصلاح کیفیت زندگی اکثریت خانواده های کشاورزی روستایی کمک کند و به هدف رشد عمومی همراه با برابری برسد. به علاوه، دنبال کردن چنین خط مشی هایی باید البته با صیانت و نگهداری منابع طبیعی به منظور ایجاد توسعه پایدار کشاورزی و تقویت امنیت غذایی نیز کمک کند.

لذا سازمان ترویج نیازمند توجه به موارد ذیل است :
۱- قادر به شناسایی گروه های هدف همگن مناسب باشد.

۲- قادر به ارزیابی درست نیازمندی ها و ظرفیت های گروه هدف باشد.
۳- اجازه مشارکت و یا کنترل به گروه های هدف محلی دهد .
۴- قادر به کمک به گروه های هدف برای توسعه سازمانی اجتماعات محلی باشد.

۵- قادر به اتخاذ تصمیم سریع تحت شرایط عدم وجود دستورات هماهنگ در مورد عناصر نظام کاربرد دانش کشاورزی باشد.
۶- به منبعی از ظرفیت های مناسب حل مساله دسترسی داشته باشد تا بتواند بر انواع مختلفی از مشکلات بزرگ فائق آید.
۷- قادر به رسیدگی گروه های هدف فراموش شده (مانند زنان روستایی) باشد.

قسمت نخست : ترسیم روندهای ترویج کشاورزی در قرن بیست و یکم :
به منظور ترسیم روندهای ترویج کشاورزی در آینده می بایست سه کار صورت بگیرد؛
الف) نگاهی عمیق به درون ترویج کشاورزی در داخل کشور.
ب) نگاهی گسترده به اطراف و پیرامون ترویج در کشور و جهان.
ج) نگاهی طولانی به آینده که تلفیقی از نگاه درون و برون سازمان است. در ذیل موارد مذکور به طور مبسوط آورده شده است.
الف) نگاهی جستجو گر به درون :

در ترسیم آینده نگری در ترویج و آموزش کشاورزی می بایست نگاهی جستجوگر به درون سازمان ترویج داشته باشیم. در نگاهی جستجوگر به درون سازمان مروری بر ساختار و وضعیت قانونی، روش های ترویجی، گروه های ارباب رجوع و دارایی سازمان، شامل منابع انسانی، امکانات و تجهیزات، فضا و سرمایه می باشد.

اهداف ترویج کشور :
برای دستیابی به اهداف توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور وجود عامل عدیده ای ضروری به نظر می رسد که اساتید و صاحب نظران، نیل به کشاورزی پیشرفته و پایدار را در کشورمان محور توسعه تشخیص داده اند و لازمه رسیدن به این مهم در وهله نخست ارتقاء سطح آگاهی و تفکر فعالان بخش کشاورزی با تکیه بر یافته های جدید و استفاده از روش های موثر و متنوع آموزشی است. در این راستا ترویج به عنوان فرآیندی آموزشی ارتباطی و عامل بسط و گسترش نوآوری ها و دستاوردهای جدید علمی جایگاه ویژه و ارزنده ای را دارا می باشد. از آنجایی که توسعه منابع انسانی بدون دخالت و مشارکت مردمی امری نا ممکن و محال به نظر می رسد حوزه ترویج و نظام بهره برداری نیز به نوبه خود و همسو با سیاست ها و اهداف وزارتی (حفظ منابع طبیعی و توسعه کشاورزی پایدار، خودکفایی در زمینه محصولات کشاورزی، افزایش بهره وری و ;.) حرکت می کند.
گروه هدف ترویج کشاورزی کشور :

در طی سالیان متمادی گروه هدف ترویج کشاورزی متنوع و متغیر بوده است که از کشاورزان پیشرو تا گروه های همگن از کشاورزان این طیف گسترده می باشند. علاوه بر موارد مذکور در اینجا به دو مقوله؛ تخصیص وقت به گروه های مختلف ارباب رجوع و توجه به مقوله جنس پرداخته می شود.
تخصیص وقت به گروه های مختلف ارباب رجوع :

بعضی اوقات سیستم های ترویج کشاورزی مورد انتقال قرار می گیرند، به علت اینکه تمرکز اصلی کار خود را برای برآوردن نیازهای کشاورزان تجاری که منابع زیادی هم در اختیار دارند، قرار می دهند و این کار به قیمت نادیده گرفتن نیازهای تعداد کثیری از کشاورزان معیشتی با منابع ضعیف تمام می شود. کشاورزان معیشتی، زنان و کشاورزان جوان و تولیدکنددگان فاقد زمین کمتر از ۳۴ درصد تمام منابع ترویجی را دریافت می کنند لذا ترویج باید به فراموش شدگان نیز توجه نماید (Roling , 1982).
توجه به زنان در برنامه های ترویجی :

بخش ترویج کشور همچنین باید تلاش نماید تا زمینه لازم را برای برنامه ریزی، گسترش، سازماندهی و هماهنگی فعالیت های جهاد کشاورزی در خصوص زنان تولید کننده و بهره بردار روستایی فراهم آورد که اعم وظایف آن شامل :

۱- ارتقاء منزلت اجتماعی زنان روستایی و تبیین جایگاه آنان در خانواده و جامعه ؛
۲- توانمند ساختن زنان روستایی جهت بالا بردن سطح زندگی خانوار، کاهش فقر و رفع محرومیت از آنان ؛
۳- مشارک دادن زنان روستایی در مسایل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی؛
۴- ارتقاء سطح بینش و دانش زنان روستایی و آگاه تر ساختن آنان در زمینه مسایل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ؛
۵- تغییر نگرش مردم نسبت ه جایگاه زنان روستایی در توسعه کشور.

سازماندهی ترویج کشاورزی کشور :
بعد سازمادهی ترویج کشاورزی یکی از گسترده ترین ابعاد نرویج است که موارد مختلف و متنوعی را در برمیگیرد. از مهم ترین زمینه های بعد سازماندهی می توان به وضعیت قانونی ترویج کشاورزی کشور، مشارکت کشاورزان در برنامه های ترویجی و منابع انسانی در ترویج و آموزش کشاورزی کشور اشاره کرد.

وضعیت قانونی ترویج کشاورزی کشور :
ترویج کشاورزی در کشور، وابسته به وزارتخانه جهاد کشاورزی می باشد. بسیاری از سازمان های ترویج کشاورزی تعداد زیادی از کارکنان حرفه ای ترویج یا کارکنان فنی را در اختیار ندارند و انتقال تکنولوژی تنها یکی از اهداف عمده است و هدف هایی نظیر عرضه نهاده های کشاورزی، اعتبارات و خدمات بازاریابی را نیز در دستور کار خود دارد. رهیافت ترویج که در کشور امروزه انجام می گیرد، رهیانت متعارف ترویج می باشد. (زمانی پور، ۱۳۷۳).

مشارکت کشاورزان در برنامه های ترویجی :
شرکت ارباب رجوع در برنامه ریزی و توسعه فعالیت های ترویجی در اغلب سازمان های ترویج یک کار معمول و متداول نیست. به طور کلی، فقط ۴۰ درصد سازمان های ترویج در سطح جهان شرکت رسمی ارباب رجوع را در فرایند برنامه ریزی خود دارند و بعضی از همین تعداد هم به صورت منظم در فرایند برنامه ریزی در تمام سطوح اداری شرکت نمی کنند. نظام ترویج کشور ما وضعیت اداری از بالا به پایین دارد و نیازمند باز خورد منظم تر ارباب رجوع خود بوده تا بتواند پیوسته برنامه های خود را در رابطه با نیازهای اکثریت گروه های کشاورز و خانواده های روستایی کشور خود نگهدارد. این ارگان باید به جلب مشارکت روستاییان و نیروهای داوطلب بسیجی پرداخته و با انجام فعالیت هایی که در ذیل می آید در جهت انجام وظایف و مسئولیت های محوله از طریق دفتر برنامه ریزی و توسعه تشکل های بخش کشاورزی (یکی از دفاتر معاونت ترویج و نظام بهره برداری) گام بردارد که اهم وظایف این بخش به شرح زیر می باشد :

۱- زمینه یابی، مطالعه، شناسایی و معرفی الگوهای سنتی و جدید مشارکتی؛
۲- توسعه شیوه های مشارکت مردمی موفق در سطح کشور ؛
۳- انجام فعالیت ها و طرح های مشارکت پذیر در حوزه وظایف و عملکرد وزارتخانه؛
۴- تلاش در جهت گسترش عمران اجتماعی و استفاده از نیرو و توان مردم در اجرای طرح ها؛

۵- اجرای طرح بسیج سازندگی به منظور پر کردن اوقات فراغت جوانان و نوجوانان در زمینه های مختلف اعم از منابع طبیعی، آبخیزداری، اموردام، زراعت، باغبانی، دامپزشکی، ترویج، صنایع روستایی، آب و خاک ؛

۶- زمینه یابی، شکل و حمایت از گروه های سازندگی و نیروهای داوطلب مردمی و رهبران محلی؛
۷- زمینه یابی، تشکیل و حمایت از تعاونی های روستایی در زمینه های مختلف اعم از امور دام، منابع طبیعی، جنگداریی، صنایع تولیدی روستایی و ;.
منابع انسانی برای ترویج :

بدون وجود کارکنان تعلیم یافته و به تعداد کافی، ترویج محدودیت جدی در توانایی خود برای برنامه ریزی و اجرای موثر برنامه های آموزشی و فعالیت های مربوط به انتقال تکنولوژی خواهد داشت. اغلب مروجان در کشورهای در حال توسعه (۴۰ درصد) دارای تحصیلات زیر دیپلم می باشند و کشور ما نیز از این امر مستثنی نیست و بسیاری از مروجان کشاورزی کشور تحصیلات دانشگاهی ندارند و فاقد مهارت های حرفه ای لازم می باشند. لذا ترویج و نظام بهره برداری در راستای تامین نیروی انسانی مورد نیاز خود باید به شرح زیر عمل نماید:
۱- جذب و بکارگیری فارغ التحصیلان دانشگاهی (مشمول) در رشته های کشاورزی، دامی، جنگل و مرتع به عنوان سرباز سازندگی پس از گذارندن آموزش های نظامی، تخصصی و توجیهی و اعزام آنان به مراکز ترویج و خدمات جهاد کشاورزی در دهستان ها؛

۲- شناسایی، تربیت و انتخاب کشاورزان و دامداران پیشرو به عنوان مددکاران ترویج در روستاهای حوزه مراکز ترویجی دهستان ها؛
۳- تشخیص نیازهای آموزشی ضمن خدمت و اعلام نیاز و پی گیری برگزاری دوره های آموزشی و تخصصی و عمومی کارکنان؛
۴- تهیه و توزیع کتاب ونشریات و مجلات تخصصی و ارسال به مراکز ترویجی و کارشناسان.
روش های ترویجی در ترویج کشاورزی کشور :

یکی از مسائلی که پیوسته مورد توجه برنامه ریزان ترویج می باشد، عبارت از چگونگی ترکب وقت و فعالیت هایی است که باید به اجرای روش های آموزش فردی، گروهی و انبوهی ترویجی اختصاص یابد. روش آموزش انبوهی می تواند به منظور آگاه کردن کشاوران از تکنولوژی جدید و همچنین ارتباط سریع و کارآمد برای رسانیدن نوع خاصی از اطلاعات به کشاورزان مورد استفاده قرار گیرد. روش های گروهی وسیله موثری برای آموزش کشاورزی درباره تکنولوژی های ویژه و فعالیت های مدیریتی می باشد. آموزش انفرادی و ارائه کمک و توسعه به کشاورزان در خلال ملاقات های فردی گاهی اوقات برای آزمون تکنیک های جدید و یا عملیات ویژه در فرایند پذیرش ضروری به نظر می رسد (زمانی پور، ۱۳۷۹). تفکرات ذیل بایذ بر نحوه انتقال پیام و ارتباطات در ترویج و نظام های بهره برداری حاکم شود:

۱- پذیرندگان اولیه می توانند به عنوان الگو برای سایر کشاورزان که تحت شرایط مشابه عمل می کنند، مورد استفاده قرار گیرند و این کار یا از طریق انتشار طبیعی ایده ها و تکنولوژی در میان کشاورزان و یا از راه فعالیت های رگوهی ترویج به انجام می رسد ؛
۲- اتکاء به ایده انتشار طبیعی تکنولوژی از کشاورزان تجاری به کشاورزان معیشتی با منابع محدود می تواند تاثیر کمی بر مشکلات وسیع انسانی و توسعه روستایی که فراروی کشورهای در حال توسعه است، داشته باشد؛

۳- متناسب با شرایط و امکانات موجود می بایست برنامه ها و روش های ترویجی و مشارکتی متنوعی را مورد استفاده قرار داد که آموزش های بلند مدت فنی حرفه ای، دوره های ترویجی کوتاه مدت، بازدیدهای آموزشی، مطالعات ترویجی، چاپ نشریات و فصلنامه های آموزشی ترویجی، تشکیل گروه های سازندگی و سازماندهی نیروهای مردمی، بسیج جوانان در سازندگی، احداث مزارع و باغات نمایشی و تحقیقی ترویجی و تشکیل و تجهیز تعاونی های تولید روستایی و نظارت بر فعالیت آنها از مهم ترین این روش ها می باشد؛
۴- اتخاذ شیوه های مناسب ترویجی به منظور اصلاح بینش و افزایش توانایی های بهره برداران ضروری است.

بعد تمهیدات در کشاورزی کشور :
در بعد تمهیدات ترویج کشاورزی نیز فعالیت های گسترده ای در حال حاضر در ترویج کشاورزی کشور صورت می پذیرد و ترویج کشاورزی در کشور ماموریت دارد تا نسبت به برنامه ریزی برای تولید مواد آموزشی و رسانه ای اقدامات لازم را به عمل آورد. برای این منظور برگزاری سالانه جشنواره روستا از سوی این موسسه اجرا می شود که وظایف آن عبارتند از :
تهیه فصلنامه های ترویجی و آموزشی، تهیه فیلم های آموزشی اعم از تصویربرداری، مونتاژ، صداگذاری و میکس، برگزاری جشنواره های روستایی و استانی، تهیه عکس های آموزشی و ترویجی و اسلاید، تهیه وسترهای آموزشی و ترویجی، تشکیل گروههای نمایشی، تهیه برنامه های رادیویی، تهیه فیلم های تلویزیونی آموزشی ترویجی و اجرای مدرسه رادیویی در یک جمع بندی از نگاهی به درون می توان اهم ویژگی های عناصر اساسی ترویج کشاورزی کشور را در جدول (۱) خلاصه نمود.

جدول ۱- ارکان ترویج کشاورزی و وضعیت آنها در کشور :
عناصر اصلی ترویج کشاورزی وضعیت در نگاه جستجوگر به درون
بعد اهداف ترویج کشاورزی – افزایش سطح درک و فهم و توان مردم به منظور عمق و تفکر نسبت به مسایل خویش و یافتن راهکارهای اساسی جهت این مسایل همیشه مطرح بوده است.
– حفظ منابع طبیعی
– توسعه کشاورزی پایدار
– خودکفایی در زمینه محصولات کشاورزی
– افزایش بهره وری در فعالیت های کشاورزی

بعد گروه هدف ترویج کشاورزی – توجه به کشاورزان یشرو و بزرگ مالک
– توجه پراکنده به کشاورزان معیشتی
– توجه محدود و پراکنده به زنان و جوانان روستایی

بعد سازماندهی ترویج کشاورزی – تشکیلات در حد معاونت ترویج در وزارت جهاد کشاورزی
– سازماندهی متمرکز و از بالا به پایین
– استفاده محدود از مشارکت کشاورزان و بهره بردارن در برنامه های ترویجی

– جلب پراکنده مشارکت روستاییان و نیروهای داوطلب بسیجی در برنامه های ترویجی
بعد روش های ترویجی – تاکید زیاد به آموزش یک طرفه
– یک سویه بودن فرآیند ارتباطی و اطلاعاتی ترویج

– استفاده از روش های سنتی آموزشی (سخنرانی، بازدید و;..)
– اتکاء به ایده انتشار طبیعی تکنولوژی
بعد تمهیدات ترویج کشاورزی تهیه وسایل سمعی و بصری مناسب با مناطق مختلف کشور نظیر، فصلنامه های ترویجی، عکس، فیلم، پوستر و اجرای مدارس رادیویی.

(منبع: یافته های حاصل از تحقیق، ۱۳۸۵) .