مقاله تاثیر عملیات همگن سازی دو مرحله ای بر میزان جدایش فاز لاوه در سوپر آلیاژ IN718

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر عملیات همگن سازی دو مرحله ای بر میزان جدایش فاز لاوه در سوپر آلیاژ IN718 دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر عملیات همگن سازی دو مرحله ای بر میزان جدایش فاز لاوه در سوپر آلیاژ IN718  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر عملیات همگن سازی دو مرحله ای بر میزان جدایش فاز لاوه در سوپر آلیاژ IN718،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر عملیات همگن سازی دو مرحله ای بر میزان جدایش فاز لاوه در سوپر آلیاژ IN718 :

تعداد صفحات:۱۳

چکیده:

فارهای معمول در این سوپر آلیاژ شامل (Ni3Al)’ و (Ni3Nb) و لاوه و دلتا می باشد. فاز لاوه در محدوده دمایی (۱۱۰۰-۸۵۰ درجه سانتیگراد) شکل می گیرد. حضور این فاز نتیجه همگن سازی غیر یکنواخت سوپر آلیاژ IN718 می باشد. لذا انتخاب سیکل همگن سازی مناسب جهت کاهش میزان این جدایش ها، حائز اهمیت می باشد. در پژوهش حاضر اثر دما و زمان همگن سازی دو مرحله ای بر روی جدایش فاز غنی از نیوبیوم، لاوه مورد بررسی قرار گرفت. بدین جهت تعداد هفت نمونه از مقطع یک شمش ذوب شده در VIM و ذوب مجدد شده تحت ESR، تهیه و تحت دو سیکل تک مرحله ای و دو مرحله ای، همگن سازی شدند. از نمونه های مورد آزمایش، یک نمونه به عنوان نمونه شاهد، یک نمونه تحت سیکل تک مرحله ای در دمای ۱۱۶۰ درجه سانتیگراد و پنج نمونه تحت سیکل دو مرحله ای قرار گرفتند. سیکل دو مرحله ای شامل قرار گرفتن نمونه ها در دمای ۱۱۶۰ درجه سانتیگراد به مدت ۳ ساعت و سپس قرار گرفتن آنها در دمای ۱۱۸۰ درجه سانتیگراد و پنج زمان مختلف در محدوده ۳ تا ۱۵ ساعت بود. جهت بررسی میزان جدایش از آزمون سختی سنجی در مقیاس ماکرو، میکروسکوپهای نوری و الکترونی روبشی و نرم افزار آنالیز تصویری استفاده شد. نتایج بررسی ها نشان دادند که سیکل بهینه همگن سازی برای به حداقل رساندن فاز جدایش یافته لاوه در آلیاژ مورد بررسی، سیکل دو مرحله ای (فرمول در متن اصلی مقاله) بوده که در آن کسر حجمی فاز لاوه از ۴ درصد در نمونه شاهد به ۰/۱ درصد کاهش یافته است. همچنین حداقل میزان سختی به دلیل حل شدن فاز لاوه در زمینه و کاهش جدایش نیوبیوم در این سیکل بدست آمد.