مقاله آزمون نتاج در گاو شیری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله آزمون نتاج در گاو شیری دارای ۵۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله آزمون نتاج در گاو شیری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله آزمون نتاج در گاو شیری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله آزمون نتاج در گاو شیری :

«فصل اوّل» «آزمون نتاج در گاوهای شیری»
«مقدمه»
در حال حاضر تعداد زیادی گاو اصیل (هلشتاین) در کشور وجود دارد این تعداد زیاد گاو که به صورت گله های مختلف و در مکان ها و شرایط متفاوت نگهداری می شوند، بسته به شرایطی که در آن قرار دارند و به خصوص شرایط مدیریتی گله ها از نظرات مختلف از قبیل سطح و کیفیّت تغذیه، بهداشت، آب و هوا، استرس های وارده بر آنها و مسایل دیگر، سطوح مختلف و متغیری از تولید را ارائه می دهند که این سطح تولیدی در اکثر موارد، در حدّی غیرقابل قبول و نامطلوب قرار داشته و مناسب نمی باشد. این میزان نامطلوب تولیدات دامهای

اصیل موجود در کشور، تکافوی نیاز روزافزون جامعه به تولیدات پروتئین حیوانی را نمی دهد و به همین دلیل، لزوم افزایش و بهبود سطح تولید در گله های موجود، احساس می شود که این افزایش با ارتقاءِ ژنتیکی گله های موجود و افزایش پیشرفت ژنتیکی در گله ها امکان پذیر خواهد بود. این امر مهم مستلزم استفاده از گاوهای نر برتر از لحاظ ژنتیکی، در تلقیح گاوهای ماده است. درکشور ما متأسفانه به علت عدم مطالعه و بررسی گاوهای نر و عدم شناسایی و ارزیابی ژنتیکی گاوهای نر موجود، مجبوریم که برای ارتقاءِ ژنتیکی گله های گاو

شیری، و افزایش پیشرفت ژنتیکی از اسپرمهای گاوهای خارجی استفاده کنیم که تهیه اسپرم از خارج کشور و واردات آن، مستلزم صرف هزینه های هنگفت است و علاوه به آن مشکلات متعددی که در اثر خرید اسپرم از خارج کشور به وجود می آید، از نکات مهمّی است که لزوم مطالعه و بررسی گاوهای نر موجود در کشور و ارزیابی ژنتیکی آنها را روشن می کند، در این زمینه، عدم وجود اطلاعات مفید، نیاز و اهمیّت بحث در این مورد را بیشتر بیان می کند که مطالعه، بررسی و تلاش اساتید، دانشجویان و پژوهشگران این رشته را می طلبد.
هرگونه پیشرفت اصلاح گرهای حیوان، در گرو بکارگیری روشهای اصلاح نژاد و انتخاب است که بستگی به توانایی ایشان در شناسایی و آمیزش دادن حیواناتی دارد که برای یک هدف ویژه توارث برتری دارند. توارث برتر، از روی شایستگی فنوتیپی فرد مشخص می شود، یا بستگی به، توانایی آن فرد در تلاقی با دیگر افراد برای تولید نتاج نسل F1 برتر دارد. در هر صورت

، اگر قرار باشد پیشرفتی صورت گیرد این حیوانات برتر هستند که، باید نسل آینده را تولید کنند. برای انتخاب این حیوانات برتر، یکی از روشهای مورد استفاده انجام آزمون نتاج است.
«انتخاب بر اساس آزمون نتاج»

انتخاب بر اساس آزمون نتاج بدین معنی است که اصلاح گر تصمیم می گیرد که پدر و مادر را بر اساس میانگین شایستگی نتاجشان، در مقایسه با متوسط شایستگی نتاج دیگر پدر و مادرهای هم دوره، نگهداری یا حذف کند. آزمون نتاج می تواند، در انتخاب برای هر دو صفت کمّی و کیفی مورد استفاده قرار گیرد. برای صفات کیفی، کارآمدترین کاربرد آزمون نتاج در زمان انتخاب، تعیین هموزیگوت یا هتروزیگوت بودن فردی است که فنوتیپ غالب دارد. در صفات کمّی آزمون نتاج می تواند برای پیش بینی دقیقتر P.B.V یک حیوان برای صفت کمّی به کار رود. اصول درگیر در آزمون نتاج آن است که هر نتاج یک دوم از توارتش را از هر یک از والدینش دریافت می کند، و این یک دوم، ارزش ارثی والدش است. با افزایش تعداد نتاج آزمون شده

برای یک والد مشخص و محاسبه میانگین این نتاج، می توان یک برآورد قابل تکرار از ارزش ارثی والد (معمولاً یک نر) بر اساس این خویشاوندی به دست آورد. با افزایش تعداد نتاج از یک والد بخصوص، تخمین نوع ژنهایی که والد داراست بهتر انجام می شود. نتاج مختلف یک والد به این دلیل که، اولاً- احتمال اینکه دو فرزند از لحاظ ژنتیکی، به طور دقیق ژنهای یکسانی داشته باشند خیلی کم می باشد و ثانیاً- به علت تفاوتهای محیطی موجود، با یکدیگر فرق خواهند داشت، خیلی بعید است که دو فرزند در سراسر زندگیشان محیط یکسانی داشت

ه باشند. اگر تعدادی از افراد تا آنجا که امکان دارد در یک محیط استاندارد مقایسه شوند، میانگین تفاوتهای موجود میان افراد که به محیط مربوط می شود کاهش می یابد، اگرچه این تفاوتها بطور کامل حذف نمی شوند.

آزمون نتاج برای مقایسه توان تولیدی دو یا چند والد انجام می شود. معمولاً پدرها بیشتر از مادرها مورد آزمون نتاج قرار می گیرند، چون نرها معمولاً در یک فصل یا سال معین، تعداد نتاج بیشتری تولید می کنند. آزمونهای نتاجی که به طور خیلی دقیق انجام می گیرند دقت بیشتر P.B.V والدینی را که مقایسه می شوند تأمین می کنند.
برای انجام آزمون نتاج دقیقتر، چند احتیاط اولیه باید انجام گیرد بعضی از آنها به شرح ذیل می باشد:

(۱)- در یک آزمون نتاج مشخص، نرها و ماده های آمیزش یافته باید به طور تصادفی انتخاب شوند، جفت گیری ماده های برتر با یک نر معین باعث می شود که P.B.V آن نر بیش از مقدار واقعی برآورد شود. (۲)- جیره ها و عملیات خوراک دادن را استاندارد کنید. حیوانات را با جیره یکسان و به طریقه یکسان خوراک دهید، خورانیدن جیره های مختلف به بعضی از گروه های والد، مقادیر متفاوت جیره یا تغذیه یک گروه در مرتع و گروه دیگری در محل پرواربندی محصور آزمون نتاج را اریب خواهد کرد. (۳)- تمام نتاج یک نر منحصر به فرد را در یک اصطبل تغذیه نکنید، بعضی از اصطبلها برای توان تولیدی، بیشتر یا کمتر مطلوب می باشد و این امر منتهی به افزایش تغییرات محیطی در میان گروه های مختلف نری می شود. اگر نتاج یک والد منحصر به

فرد در یک اصبل تغذیه شوند و چند گروه نتاج به همین طریق تغذیه شوند، اصطبلها می توانند میان گروههای مختلف نری در فواصل منظم برای کاستن اثرات اصطبل به نوبت تعویض شوند. (۴)- تا آنجایی که ممکن است گروههای مختلف والد را که در محیط یا مکان تقریباً یکسانی پرورش یافته اند مقایسه کنید. (۵)- در صورتی که ممکن باشد گروه های والدی را که در طی یک سال یا فصل از سال متولد شده اند مقایسه کنید. (۶)- در صورت امکان بیماریهای یک والد ویژه را در آزمون وارد کنید و در صورتی که امکان دارد، برتر یا پست تر بودن آنها را

نیز در آزمون وارد کنید، این عمل خطای متدلی و محیطی را برای هر گروه نری تعدیل می کند. (۷)- تعداد زیادتر نتاج آزمون شده برای هر والد در داخل محدوده تعیین شده، برآورد P.B.V آن والد را دقیقتر می کند. این به این علت است که اثرات محیطی و خطاهای تفرق مندلی تعدیل می یابند و برآورد بهتری را از نوع ژنهایی که یک والد دارا می باشند به دست می دهد. اما اصلاح گر ممکن است برای آزمون نتاج و مقایسه بیشتر والدین بخواهد که تعداد نتاج کمتری را برای هر والد آزمون کند. آزمونهای نتاج در مقایسه با انتخاب فردی، در سطوح پاینیتر

وراثت پذیری نسبتاً دقیقتر هستند. در آزمون نتاج حداقل پنج و یا بیشتر از نتاج لازم است تا همان دقت انتخابی را که از یک رکورد توان تولیدی خود فرد به دست می آید، فراهم آورد. اگر یک درجه بالاتری از دقت مورد نیاز باشد، تعداد نتاج بیشتری باید در آزمون وارد شوند. آزمونهای نتاجی که به طور مناسبی طرح شد ه اند بسیاری از خطاهای محیطی میان گروههای مختلف نتاج را برطرف خواهند کرد. اگرچه به طور دقیق نتیجه گرفته شده که آزمون نتاج در بعضی اوقات در پیشگویی P.B.V والد نسبت به توان تولیدی خود والد دقیقتر است اما آزمون نتاج به طور شدیدی، فاصله نسل را طولانی می کند، که ممکن است مقدار پیشرفت انجام گرفته در انتخاب برای اثرات افزایشی ژن در طی یک دوره چند ساله را کمتر کند. این حالت

اتفاق می افتد به دلیل اینکه، پیش از آنکه انتخاب بتواند انجام شود نتاج باید به اندازه کافی بزرگ شوند تا فنوتیپ آنها بتواند مورد اندازه گیری قرار گیرد. برای مفید بودن آزمون نتاج باید تعداد کافی نتاج برای هر والد مورد آزمون قرار گیرد و همچنین تعداد نرهای بیشتری باید مورد مقایسه قرار گیرند تا یک یا چند حیوان برتر پیدا شوند. آزمون نتاج ماده یک والد ژنوتیپ آن والد را تغییر نمی دهد، بلکه چگونگی رتبه نتاج یک والد در مقایسه با نتاج سایر والدین است که اهمیّت دارد. آزمونهای نتاج، بی معنی هستند مگر اینکه انتخاب در میان والدین آزمون شده

اعمال شود. پیشرفت ژنتیکی برای هر دوره آزمون و انتخاب، بستگی به سهم والدین آزمون نتاج شده مورد انتخاب در تولید مثل دارد. تفاوتها در میان میانگین های نتاج احتمالاً به طور مأیوس کننده ای کوچک خواهند بود. البته آزمون نتاج کردن چند والد، هزینه آزمون کردن را افزایش می دهد و این کار تحت شرایط عملی میسر نمی باشد، اما وقتی که حیوانی آزمون نتاج کامل می شود و معلوم می شود که ارزش ارثی برتری دارد، این والد باید برای اصلاح نژاد مورد استفاده قرار گیرد، تا زمانی که یک جایگزین برتر شناسایی شود.

«آزمون نتاج در گاوهای شیری»
چندین نکته مهم وجود دارند که انجام آزمون نتاج گاوهای نر شیری را توجیه می کنند. تولید شیر یک صفت محدود به جنس است و بنابراین ارزش ارثی حیوانات نر بایستی از روی عملکرد بستگان نزدیک و نتاج آنها تخمین زده شود. پذیرش سریع تلقیح مصنوعی و پیشرفت تکنیکهای انجماد و ذخیره منی گاو، استفاده از گاوهای نر پروف شده برجسته را پس از شناسایی آنها تا حد زیادی گسترش داده است. پروف کردن گاوهای نر از طریق جفت گیری طبیعی در یک یا دو گله برنامه اصلی مورد استفاده برای آزمون نتاج بود. با این وجود، اغلب گله ها برای انجام یک برنامه تست نتاج مؤثر، جهت تأمین گاوهای نر آینده، برای بهبود گله خیلی کوچک هستند. حتی در مورد یک گله دارای صد گاو ماده، امکانات لازم برای یک برنامه تست نتاج موثر خیلی محدود می باشد. در گله های انفرادی با این اندازه، رکوردهای حدود ۱۰ (ده) دختر برای آزمون نتاج مطلوب می باشد هنگامی که تمام دختران در یک گله می باشند، تجربه

نشان داده است که حداقل سه گاو ماده بایستی برای تأمین یک دختر با رکورد رضایت بخش جهت استفاده در آزمون نتاج آبستن شده باشند. بنابراین برای تست یک گاو نر جوان، در هر سال تعدادی ۳۰ (سی) جفت گیری موفق با حیوانات ماده مورد نیاز می باشد. این بدین معنی است که ۳۰% از گله ۱۰۰ رأسی برای آزمون یک گاو نر در هر سال باید استفاده شود. متأسفانه هنگامی که یک گاو نر در یک زمان تست شود، انتخاب مقایسه ای وجود نخواهد داشت. اگر گاو نر بطور مطلوب با گاوهای نر قبلی مقایسه نشود، بایستی آن گاو نر کنار گذاشته شود و این عمل مجدداً شروع شود. بیشتر گله های انفرادی (شخصی) نمی توانند گاوهای نر را بحد کافی پروف کنند تا پیشرفت یکنواخت و در محدوده وسیع تضمین گردد. د

ر نتیجه اغلب آزمونهای نتاج گاوهای نر شیری در حال حاضر اقدامی مشترک و تعاونی است که در آن سازمانهای اصلاحی و چندین گله سهیم هستند. برنامه های آزمون نتاج طراحی شده توأم با تلقیح مصنوعی و تست تولید، فرصتهای استثنایی جهت بهبود دقت ارزیابی گاوهای نر «نژاد» شیری فراهم آورده است استفاده از یک گاو نر در چندین گله تحت شرایط مدیریتی متغیر، آزمون قطعی یا بحرانی (اسید Acid test) از قدرت انتقال گاو نر فراهم می آورد. برخی از مزایای چنین برنمه ای عبارتند از: (۱)- یک آزمون نتاج می تواند در سنین اولیه

به دست آید و طی آن با اطمینان بیشتری چگونگی تولید دختران آینده این گاو نر مشخص می گردد. (۲)- خطرات پروف کردن گاو نر در بین چندین گله منتشر و پخش شده و بطور کلی برای این صفت تعداد دختران حاصل از گاوهای نر ضعیف تر و بدتر کاهش داده می شود. (۳)- از آنجا که دختران گاو نر در چندین گله پراکنده شده اند، احتمال اینکه گرایشات به یک گله خاص شرایط محیطی خاص، یا اثرات متقابل محیط و ژنوتیپ بر روی پروف کردن تأثیر نابجا بگذارند کمتر می گردد. برخی از محدودیتهای عمده این چنین برنامه ای عبارتند از: ۱- هزینه نگهداری گاوهای نری که منتظر نتایج آزمون نتاج هستند ممکن است خیلی زیاد باشند. ۲- برای موفقیت یک برنامه آزمون نتاج، دقیق و بی نقص، آموزش و همکاری پرورش دهندگان عضو ضروری است.

هزینه و مقدار از زمان صرف شده در هر برنامه تست نتاج خیلی زیاد خواهد بود، با این وجود استفاده از گاوهای نر برجسته پروف شده در تلقیح مصنوعی با در نظر گرفتن اینکه هیچ راه میان بُر اقتصادی برای بدست آوردن چنین گاوهای نری در حال حاضر موجود نیست، بهترین فرصت را برای پیشرفت آینده فراهم می آورد.
«برنامه های آزمون نتاج»

کوشش های عمده در آزمون نتاج تعاونی گاوهای نر شیری در حال حاضر شامل جفتگیری بهترین گاوهای ماده با بهترین گاوهای نر پروف شده در تلقیح مصنوعی برای بدست آوردن گاوهای نر جوان، جهت انجام تست نتاج می باشد. از اینچنین گاوهای نری که، با استفاده از شجره انتخاب شده اند در سن تقریباً یک سالگی، نمونه گیری به عمل می آید تا دخترهای کافی جهت یک تست نتاج به دست آید. در سازمان یک برنامه تست نتاج تعاونی برای استفاده مؤثر از منابع موجود چندین سئوال مهم بایستی در نظر گرفته شود:
۱) چه تعداد گاو ماده تست تولید شده در واحد اصلاحی یا جامعه موجود خواهد بود؟
۲) چه تعداد گاو نر انتخاب شده از روی شجره بایستی در هر سال نمونه برداری شود؟

۳) چه تعداد دختر منت شده (رکورد گیری شده) در هر گاو نر بایستی برای آزمون نتاج اولیه مورد بررسی قرار گیرند؟
۴) چه نسبتی از حیوانات ماده بایستی با گاوهای نر انتخاب شده از روی شجره تلقیح شوند؟

اندازه واحد اصلاحی عامل عمده ای در ایجاد محدودیتها در سرعت (میزان) پیشرفت ژنتیکی مورد انتظار می باشد. با افزایش تعداد حیوانات و گله ها در واحد اصلاحی، پیشرفت ژنتیکی مورد انتظار افزایش می یابد ولی این افزایش به میزان کاهنده ای صورت می گیرد. هنگامی که انتخاب فقط برای تولید شیر صورت میگیرد، نشان داده اند که پیشرفت ژنتیکی سالیانه بالقوه در یک واحد متشکل از ۲۰ هزار گاو ماده تست شده، ۵۰% بیشتر از یک واحد ۲۰۰۰ رأسی است. تعیین تعداد گاوهای نری که از روی شجره انتخاب شده اند برای نمونه گیری و تعداد نتاج تست شده برای هر گاو نر بایستی بطور همزمان انجام شود. احتیاجات منی مرکز تلقیح مصنوعی و تعداد گاوهای نر پروف شده لازم، برای جلوگیری از همخونی، در یک

سیستم اصلاحی (تولید مثلی) بسته در نظر گرفته شوند. برای تعیین نسبتی از جامعه که با گاوهای نر جوان تلقیح می شوند و نسبت آنها به گاوهای نر پروژنی تست شده نیز بایستی تصمیم گرفت. دقت آزمون نتاج، با افزایش تعداد نتاج تست شده افزایش می یابد. با این وجود بایک تعداد مشخص حیوان ماده برای تلقیح با گاوهای نر جوان، هرچه تعداد گاوهای نر جوان نمونه برداری شده بیشتر باشد، دقت آزمون آنها کمتر می گردد. بایستی بین دقت ارزیابی هر گاو نر جوان و شدت انتخاب موجود در بین گاوهای نر بعد از اینکه نتایج تست نتاج در دسترس قرار گیرند یک تعادلی جستجو گردد. این امر را می توان با ارائه فرمول تغییر ژنتیکی روشن تر نمود:

PS= برتریت ژنتیکی گاو نر پروف شده حاصل از برنامه تست نتاج.
Rg= همبستگی بین ارزش ارثی افرادی که تست نتاج شده اند (G) و متوط فرزندان ( )، rG با افزایش تعداد نتاج در هر تست افزایش می یابد ولی هنگامیکه اندازه جامعه ثابت گردید، با افزایش n، i کاهش می یابد. تعادل بین n بیشتری ارزش را برای IPS یک واحد یا منبع اصلاحی دارای اندازه مشخص فراهم می آورد. در شرایط ایده آل چنین تعادلی بین منابع را می توان مستقیماً محاسبه نمود. (Longholz , skjervold) نشان داده اند که حدود ۵۰% حیوانات ماده تست شده در جمعیت های بزرگ می توانند با گاوهای نر جوان تلقیح شوند. در

جوامع بزرگ این امر نیاز به نمونه برداری تعداد خیلی زیادی از گاوهای نر انتخاب شده از روی شجره در هر سال به منظور استفاده مؤثر از این جفتگیری دارد. هزینه نگهداری این تعداد زیاد گاو نر از هنگام نمونه برداری تا تست نتاج در دسترس قرار گیرد می تواند یک مانع باشد (Robertson) دریافت که نمونه برداری به میزان حداقل ۴ تا ۵ برابر گاوهای نر جوان مورد نیاز برای استفاده در آینده عملاً محدودیت کمتری به دنبال دارد. برای واحدهای بزرگی که سرمایه گذاری برای نگهداری گاوهای نر جوان امکان پذیر است نسبت آزمایشی بالاتر ۱ به ۱ یا ۱ به ۱۰ به ما به پیشرفت ژنتیکی ایده آل، نزدیکتر خواهد بود. برخی از نکات کلیدی در منابع اختصاصی برای پروژنی در تست جدول ۱-۱۰ تشریح شده است. برای بدست آوردن یک دختر

یا یک رکورد کامل I آبستنی لازم می باشد- ۱۲۰۰ دختر تست شده نمایانگر تلقیح ۷۲۰۰ گاو ماده در جمعیت تست شده با گاوهای نر جوان انتخاب شده از روی شجره می باشد. فرض شده است که ۸۰% گاوهای نر در هنگامیکه اطلاعات پروژنی تست در دسترس قرار گرفت قابل استفاده و سودمند خواهند بود. هنگامیکه گاوهای نر کمتری نمونه برداری شوند. دقت ارزیابی آنها با تعداد زیاد دختران در هر گاو نر افزایش می یابد. در مقابل نمونه برداری گاوهای نر کمتر شده انتخاب برای گاو نر مورد نیاز برای تأمین نیازهای مرکز نگهداری گاوهای نر

تخمی را کاهش می دهد. بالاترین میزان برتریت ژنتیکی دو گاو نر پروژنی تست شده انتخاب شده از نظر عددی هنگامی بدست می آید که ۶۰ گاو نر هر یک با ۲۰ دختر نمونه برداری شده باشند. با این وجود هنگامیکه ۳۰ گاو نر با ۴۰ فرزند به ازای هر یک داشته باشیم کاهش اندکی در میزان برتریت ژنتیکی انتظار می رود. هزینه نگهداری ۲ تا ۳ برابر گاو نر منتظر برای تست نتاج، تصمیم عملی به سوی نمونه برداری ۳۰ یا ۴۰ دختر نسبت به دختر متمایل می کند. بیشتر مراکز تلقیح مصنوعی حداقل ۵۰ دختر تست شده را برای تأمین یک تست نتاج دقیقتر بررسی کنند بطوریکه تکرارپذیری این تست بقدر کافی بالا باشد تا از آن گاو نر بدون ریسک بیمورد در حد وسیعی استفاده گردد.
«روش های بیان تست نتاج»

چندین طرح برای بیان نتایج آزمون نتاج پیشنهاد شده است. برای شیر، تولید دوره شیردهی استاندارد شده با ۳۰۵ روز، دو بار شیردوشی در روز (۲x) و بر اساس معادل بلوغ (ME) یک واحد اندازه گیری اساسی می باشد. متوسط دختران بر اساس ۳۰۵ روز، ۲X، ME ساده تریو روش ارزیابی است. اگر تعداد دختران زیاد باشند، تمامی دختران بدون انتخاب شامل شوند و سطوح تغذیه و مدیریت برای دخترهای آینده یکسان باشد، این متوسط می تواند یک ارزیابی قابل اطمینان باشد. از آنجا که در متوسط دختران شایستگی مادرانی که با آن گاو نر جفت گیری کرده اند در نظر گرفته نمی شود، مقایسه دختر- مادر توسط اصلاح کنندگان اولیه ترجیح داده شد. USDA درسال ۱۹۳۵ خلاصه کردن پروژنی تست با استفاده از مقایسه مادر- دختر را شروع نموده برای تشریح این مسئله، ذیلاً یک مقایسه دختر- مادر را برای یک گاو نر بر اساس ۳۰۵ روز، ۲x، ME را ارائه می کنیم.

۲۸۱ ۶۶/۳ ۷۶۶۸ متوسط دختران ۴۱
۲۵۱ ۵۲/۳ ۳۶/۷ متوسط مادران ۴۱
۳۰+ ۱۴/۰+ ۵۳۲+ تفاوت
متوسط تولید دختران با متوسط مادران مقایسه می شود تا تفاوت دختر- مادر به دست آید. متأسفانه تفاوت دختر- مادر مرسوم می تواند تا حد زیادی تحت تأثیر تغییرات در مدیریت گله قرار می گیرد، در بسیاری از موارد تفات دختران مقایسه شد. یا مادران شان مستقیم گرایش مدیریت مدیریت سالانه را در گله منعکس می کند. بطور کلی تفاوت دختر- مادر هنگامی اثر گاو نر را منعکس می کند که شرایط برای دختران و مادرانشان یکسان باشد ولی نمی توان تضمین کرد که شرایط *** دختران و مادرانشان یکسان بادش. بیشتر مادران رکوردهایشان ۲ یا ۳ سال قبل از دخترانشان به دست آمده است برای اغلب گله ها فقط حدود یک سوم مادران رکوردهایی همزمان با دخترانشان بدست می دهند. وضعیت گله بسته به دامدار، موجودی خوراک، آب و هوا و شرایط اقتصادی بقدری متغیر است که تأمین شرایط یکسان برای دختران و مادران را عملاً غیرممکن می سازد. با شناسایی پتانسیل اثرات چنین تغییرات محیطی بر روی مقایسه دختر- مادر مقایسه هم گله ای ها (HMC) USDA- DHIA در سال ۱۹۶۲ به مورد اجراء گذاشته شد. دختران یک گاو نر با حیوان دیگر از همان نژاد که در همان گله، همان فصل و همان سال که دختران مربوط به آنها گاو نر زایمان کرده اند مقایسه شده اند. پیشرفت ژنتیکی در تولید شیر بعد از استاندارد HMC از طریق افزایش دقت پروف و توسعه برنامه های ارزیابی گاو نر تا حدود زیاد تسریع گردید. با این وجود استفاده از منی منجمد نیز برخی از فرضیات نهفته در HMC را بی ارزش نمود. مهمترین آنها عبارت بودند از:
۱) مادران هم گله ایها و پدران هم گله ایها درگیر در خلاصه نتایج پروژنی تست مربوط به یک گاو نر، نمونه هایی تصادفی از یک نژاد بودند.
۲) هیچ گونه گرایش ژنتیکی در گله وجود نداشته باشد.
۳) هیچ گونه دست *** تفریقی در بین دختران یک گاو نر در مقایسه با هم گله ایهایشان وجود نداشته باشد.
مقایسه اصلاح شده و همدوره ها، این روش گردآوری (تلفیق) در سال ۱۹۷۴ به جای روش HMC و برای غلبه بر بی اعتباری فرضیات فوق مورد استفاده قرار گرفت. افزایش دقت ارزیابی گاو نر توسط روش MCC نیاز به پیچیدگی بیشتری در محاسبات داشت. محاسبه MCC یک گاو نر خاص، کاری غیرممکن می باشد با این وجود اجزای MCC و اختلافشان بایستی توسط کسیکه با استفاده و تغییر ارزیابی گاو نر سروکار دارد که کاملاً درک شود. اطلاعات فصل در مورد سابقه تئوری و روش های محاسبه در گزارش ویژه (۱۹۷۶) USDA موجود می باشد.

برای MCC متوسط همدوره ها رکوردهایی که در حین یک فاصله زمانی ۵ ماهه شروع گردید را در بر می گیرد و آن شامل حیواناتی است که در دو ماه قبل از زایمان آن دختر خاص، ماه زایمان آن دختر خاص، و دو ماه بعد از زایمان آن دختر زایمان کرده اند. این حیوانات بایستی یک نوع غذا دریافت کرده باشند، استرس های آب و هوایی یکسانی را تجربه کرده باشند و توسط همان پرسنلی دوشیده شوند که دختران آن گاو نر خاص دوشیده می شوند. برای اینکه مقایسه همدوره ها مؤثر واقع شود دختران آن گاو نر و همدورهای آنها بایستی

(opportunity) یکسانی داشته باشند. تمامی رکوردها با پایه ۳۰۵ روز، دو بار دوشش و معادل بلوغ استاندارد شده و اصطلاح modifie cortemporary نشان می دهد که متوسطی که رکورد یک دختر با آن مقایسه شده است با استفاده از رکوردهای حیوانات همدوره محاسبه شده است. MCC از دو گروه همدوره استفاده می کند:
(۱)- اولین شیردهی ها (MCI)- (2) دومین شیردهی و شیردهی های بعدی (MCL)

تمامی رکوردها بر اساس ۳۰۵ روز، ۲x و ME استاندارد شده اند. دختران شکم اوّل با MCI و دختران شکم دوم و شکمهای بعدی با MCL مقایسه می شوند. مقایسه دخترهای گاو نر با حیواناتی که دارای سن یکسان هستند، اثر شدید نواقص احتمالی فاکتورهای تنظیم کننده سن را کاهش می دهد. بعلاوه انتخاب برای افزایش تولید در بین حیوانات شیرده عمدتاً هنگامی که اولین شیردهی کامل شود و قبل از شیردهی دوم اتفاق می افتد. استفاده از دو گروه همدوره اجازه مقایساتی را در حیواناتی می دهد که درجات قابل مقایسه ای از مدیریت (culling) را تجربه کرده اند. نتایج MCC به صورت تفاوت پیش بینی شده بیان می شوند که PD عبارتست از تخمینی از متوسط برتریت یا عدم برتریت چندین دختر آینده یک گاو نر در هنگامیکه این دختران انتخاب نشده اند و تولیداتشان را در شرایط گله متوسط آن نژاد نشان می دهند بیان PD از MCC به صورت زیر است:

R= تکرار پذیری، نشان دهنده دقت ارزیابی و یک عامل رگرسیون است.
D-MCA= تفاوت بین رکورد دختر و MCI یا MCL
SMC : PD پدران همدوره های اصلاح شده، GA= متوسط گروهی مقادیر ایندکس شجره برای گاوهای نر خلاصه شده. یک پیشرفت عمده در MCC، استفاده از یک اساس ژنتیکی است که بر اساس تمامی PDها بیان شوند تا اثر شدید گرایشات ژنتیکی در مقایسه گاوهای نر در هر زمان به حدّاقل برسد.