مقاله مطالعه فعالیتهای استنوسفری شرق و شمال شرق ایران با توجه به امواج تله سایزمیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مطالعه فعالیتهای استنوسفری شرق و شمال شرق ایران با توجه به امواج تله سایزمیک دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مطالعه فعالیتهای استنوسفری شرق و شمال شرق ایران با توجه به امواج تله سایزمیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مطالعه فعالیتهای استنوسفری شرق و شمال شرق ایران با توجه به امواج تله سایزمیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مطالعه فعالیتهای استنوسفری شرق و شمال شرق ایران با توجه به امواج تله سایزمیک :

تعداد صفحات:۵

چکیده:

در این تحقیق جدایش امواج برشی در زیر ناحیه شمال شرقی ایران مربوط به فازهای SKS و SKKS، ۴۳ زلزله شاخص که در فواصل بین ۱۴۵-۹۰ درجه ای ۷ ایستگاه باند پهن مرکز زمین لرزه شناسی دانشگاه فردوسی مشهد ثبت شده اند را مورد بررسی قرار داده ایم. جهت گیری محور حرکت سریع امواج برشی و نیز تاخیر زمان رسید بین مولفه های سریع و کند حرکت، پارامترهایی هستند که به وسیله انها آنیزوتروپی لرزه ای بخش بالایی جبه واقع در قاعده لیتوسفر را می توان بررسی نمود. تاخیر زمانی در ایستگاه های مختلف با متوسط s1، بین s 0.5 تا s1.5 متغیر می باشد. بیشترین مقدار تاخیر زمانی مربوط به ایستگاه قوچان با s 1.5 می باشد. جدایش مشاهده شده را می توان به کرنش حاصل از جهت گیری خطی اولیوین های موجود در گوشته فوقانی نسبت داد. مطالعات انجام شده نشان می دهد که جهت محور حرکت سریع موج در اغلب ایستگاهها تقریبا به موازات محور NE-SW است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد شرقو شمال شرق ایران را می توان با توجه به تفاوت در پارامترهای آنیزوتروپی لرزه ای به سه ناحیه کلی تقسیم نمود. با در نظر گرفتن چرخش ۱۳۵ درجه ای بخش شرق مرکزی ایران در خلاف جهت عقربه های ساعت، راستای محورهای سریع بدست آمده، انطباق خوبی را با جهت بسته شدن پالئوتتیس در حدود ۳۰۰ میلیون سال پیش، نشان می دهد. لذا جهت آنیزوتروپی لرزه ای در ناحیه شرق ایران را می توان به عنوان یک آنیزوتروپی باقیمانده (فسیل) در قاعده لیتوسفر معرفی کرد.