تحقیق در مورد عناصر معماری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق در مورد عناصر معماری دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد عناصر معماری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد عناصر معماری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق در مورد عناصر معماری :

عناصر معماری

فضا :
لوکور بوزیه در سال ۱۹۲۳ . در کتاب معروف ، به سوی معماری Vers Un Architecture نوشته است:معماری بازی آگاهانه ، صحیح و با شکوه احجام به هم پیوسته در زیر نور ا ست .
با افرادی چون لوکور بوزیه ، میس ونده رو ، گریت ریتولد Gerrit Ritveld، آیلین گری Eileen Gray در مدت کوتاهی طراحی معماری به ترکیب سطوح و احجام اغلب ساده هندسی در قالبی کاملاً تازه و عاری از تزئینات تبدیل شد . با اتکاء به نظریات ادراک بصری وخصوصاً تعوری گشتالت ارزشهای مفهومی و نمادین معماری کنار گذاشته شد و زیبا شناسی مبتنی بر ادراکات حسی و آنی بصری جایگذین شد . بدین ترتیب عناصر شناخته شده ی معماری ، از قبیل در و پنجره و پله رفته رفته جای خود را به سطوح افقی ، مورب و عمودی یا احجام پر و خالی بخشیدند.

مصالح ساختمان یا به عبارتی بخش مادی معماری در خدمت جسمیت به فرم قرار گرفت. در دهه ۹۰ و ۸۰ پیشرفت تکنولوژی ساختمان و بهره گیری از مدل سازی کامپیوتری این مکان را فراهم آورد . که تقریباً هر فرمی ، هرچند پیچیده و اغراق آمیز . بدون تأثیر پذیری از محدودیتهای فنی ، همچون ماکت و ایده ی

خالص آغازین ساخته شود . در فرآیندروز افزون ارزش گذاری فرمهای جدید ، جسمیت ، بافت ، جنسیت و بطور کلی بخش مادی معماری تحلیل رفت و در بسیاری از پروژه های پیشرو امروزی به حداقل رسید و جهان فرمهای بدون وزن و تجریدی خلق شد که در برخی موارد نظیر کارهای فرانک گدری تابلوهای بنیان گذاران نقاشی مدرن نظیر پیکاسو و راک را به خاطر می آورد .

در بیست سال اخیر با پیدایش هنر ویدئویی و نفوذ تکنولوژی کریستال های مایع ، لیزر و تصویر سازی کامپیوتری به حیطه ی معماری ، در برخی از ، آثار پیشرو ، تصویرهای متنوع و ناپایدار رفته رفته جای فرم را اشغال کرده اند . اگر چه این تجربیات جذاب و آموزنده اند ولی مشکلاتی نیز وجود دارند که دیر یا زود با آنها روبه رو خواهیم شد . زیبائی شناسی مدرن ارزشهای رایج معماری را از فرهنگ وسنت تهی کرده و واکنش های فیزیولوژیکی مغز و اعصاب را که بسیار کهن تر از تمدن بیست ، سی هزار ساله ی بشر هستند معیارقرار داده است .

کولهاوس در کلاسروهه نمایشگاهی را طراحی کرده است که در آن تصاویر مربوط به هنرهای مختلف با یکدیگر ترکیب می شوند و با بهره گیری از امکانات کامپیوتر در خلق فضای مجازی و تصاویر گذرایی که جایگذین عناصر معماری می شوند ذهن انسان به روایتی به دوره ی قبل از درک فضا باز می گردد . کودک از لحظه ای که چشم باز می کند به طور پیوسته با تصاویری روبه رو می شود که در آغاز گنگ و نا مربوط هستند . در اثر گذر زمان و تجربه زندگی ، کودک در می

یابد که تصاویر گذرا و هر بار متفاوت مربوط به موجودیت های ثابت واقعی هستند و به این ترتیب مادر ، پدر و دیگر افراد را شناسائی می کند . به همین ترتیب از به هم پیوستن تصاویر و پرسپکتیوهای هر بار متفاوت اطراف خود به وجود پدیده ی کم و بیش ثابت فضای هستی پی می برد . درک فضا یکی از مهمترین مراحل رشد بشر است . درک هر نوع رابطه منطقی یا ریاضی هنگامی که به صورت رابطه فضایی تعریف شود آسان تر است . موفقیت نرمافزار اپل مکینتاش و ویندوز در آنجا بود که توانست روابط منطقی را با بهره گیری از علایم بصری به صورت روابط فضایی تعریف کند . برای انجام عملیات پاک کردن یک فایل از کامپیوتر به جای نوشتن یک عبارت قراردادی کافی است نشانی فایل مورد نظر را روی مونیتور جا به جا کرده و آن را درون نشانه سطل زباله قراردهیم .

در حالی که دانش جدید کامپیوتر از روابط فضایی که معماری استادآن است برای افزایش قابلیت های خود استفاده می کند ، عجیب است که معماری از کامپیوتر برای از بین بردن مفاهیم فضایی بهره گیرد . اگر ذهن بشر ، در طی میلیون ها سال تکامل ، این گونه سازمان یافته است که موجودیت ثابت فضا را ورای تصاویر متنوع شناسایی کند ، چرا امروز رفته رفته باید در پی آن باشیم که از تصاویر متنوع بدون توقع وجود فضای واقعی که تصاویر را به هم پیوند دهد لذت بریم؟

خوشبختانه امروز همه معماران پیشرو در پی مجازی کردن و جسم زدایی از معماری نیستند و بخش مهمی از معماران به فضا به عنوان یکی از اصلی ترین مباحث معماری توجه دارند . در سالهای اخیر نظریه پردازان مختلفی با این مسئله برخورد کرده اند که از جمله می توان به کتابهای ‹‹ واقعی و مجازی›› نوشته توماس مالدونادو Tomas Maldonado ، ‹‹ نامکان ها›› نوشته مارک اوژهMark Auge ،کتاب معروف‹‹ مطالعاتی درزمینه فرهنگ ساختمانی››Studies In Tectonic Culture اثر کنث فرامپتون و ‹‹ آمریکای غیر واقعی ›› اثر ادا لوییز ماکستیبل Ada Louise Huxtaele اشاره کرد . نیل لیچ Neil Leach ،منتقد و رئیس برنامه معماری و تئوری اقتصادی دانشگام تاتینگهام نظریاتی را درباره نقد معماری مجازی ارائه کرده است . این نظریات که در کتاب‹‹ نازیبایی های معماری››The Anaesthetics Of Archit Ectuve . (سال۱۹۹۹)چاپ شده است به نکات مهم زیر اشاره می کنند :

• معماری امروز به صورت منفی تحت تأثیر جو فرهنگی جامعه اشباع شده از تصاویر قرار گرفته است . این وضعیت از علاقه به آگاه سازی از طریق ارائه داده ها سر چشمه گرفته است . در هر حال زیاده روی در رساندن اطلاعات به نابودی ارتباط می انجامد . امروزه به داده های کمتر و مفاهیم بیشتر نیاز داریم .
• تصاویر بیش از حد ، جهانی بازسازی شده را توصیه می کنند که به ‹‹دیسنی اندی›› گسترش یافته می ماند . جهان مجازی جهانی بدون ضخامت تاریخی است .

• دردوره ای زندگی می کنیم که ادراک بصری که مجردترین حس هاست برکلیه حسهای دیگر بشر برتری یافته و همراه آن توجه معماران به فضای واقعی زندگی و نیاز های بهره برداران کمتر شده است . امروزه همچنانکه در ایدئولوژی فاشیستی ، مقولاتی که باید معیارهای متفاوتی از زیبایی شناسی سنجیده شوند آب و رنگ زیبایی شناسی گرفته اند . معماران روش زندگی جدیدی را به کارفرمایان تحمیل می کنند که تنها برخاسته از نیازهای شکلی هستند .

لیچ این سؤال را مطرح می کند که آیا این ارزش گذاری زیبایی شناسی جدید و تکیه بر قدرت تصاویر تحت تأثیر قوانین بازار و تجارت نیست؟ وی می گوید تسلسل تصاویر حکم افیونی را داردکه باعث می شود به جای احساس رنج و سر در گمی از تحولات سریع فنون و فراورده ها که متأثر از جهان تجارت است نوعی حس لذت جایگزین شود .

در هر حال گروهی از معماران مطرح امروز نظر تادوآندو ، سیجیما کاترویو Sejima Kazuyo ، دانیل لیبسکیندو ماسیمیلیانو فوکساس Massimiliano Fuksas هر چند جزو پیشگامان هستند ، به فضای واقعی معماری توجه دارند . آنها در کارهای خود هر بار مفهوم فضایی جدیدی را عنوان می کنند که حداقل از نظر فرهنگی در خور توجه است . مسئله دومی که بیش از مجازی شدن معماری در میان پیشگامان رواج دارد از بین بردن عناصر معماری به نفع نوعی فضای یکپارچه و پیچیده است که در آن هر گونه تمایز بین کف و سقف ، دیوار و پنجره و در ، طبقات و سیستم ارتباط بین آنها از بین برود .

یکی از شاخص ترین این آثار پایانه یوکوهاما اثر فرشید موسوی است . در دهه ۶۰ معماران زیادی نظیر گروه ‹‹آرکی گرام ›› در پی معماری تخیلی بودند که هیچ گونه ادعایی برای ساخته شدن نداشت و حرف خود را از طریق نمایشگاه ها و مجلات به گوش دیگری می رساند . معماری تخیلی پس از مرکز ‹‹ ژرژ پمپیدو›› اثر راجرز و پیانو( هر چند بخش مهمی از برنامه های خارق العاده پروژه آغازین نظیر طبقات متحرک و نمای ویدئویی از محل حذف شد ) رفته رفته امکان ساخته

شدن یافت . تکنولوژی جدید امکان ایجاد فرمهای پیچیده و غیر قابل تصور به روش عادی ( بدون بهره گیری از کامپیوتر ) را فراهم آورد . معماران برای دست یابی به فرم هایی ، که به قول زاها حدید از حداکثر امکانات تکنولوژی استفاده کننده دست به دامن علوم مختلف از جمله ریاضیات جدید شدند . توجیه ایدئولوژیک این تجربیات از فلسفه مدرن ، زبان شناسی و حتی بیولوژی ، هواشناسی و اقیانوس شناسی اتخاذ گردید .معماری وسیله ای شد برای نمایش جهان آن گونه که باتکنولوژی و علم جدید قابل درک است .

بدین ترتیب فرم معماری به جای آنکه درپی حل مسائل باشد به نمایش آنها پرداخت . چنانچه پولیزیLUigi Prestinenza Puglisi درکتاب ‹‹ پیشگامان خاموش ›› Silent Ziose Avanguardie
می نویسد :“ جهان پیچیده است ؟ سپس فضای ساختمان پیچیده می شود .“

دانشمندان بر روی تئوری آشوب Casoکار می کنند ، مفصل بندی ساختمان ها خمیده ، کج و فراکتان می شود ، تغییراتی در رشته فلسفه به گوش می رسد ، تصاویر مضطرب کننده ای فقدان مراجع مشخص درجهان نظریات را مادیت می بخشند ، مد تفکر ضعیف و فرا ساختاری رایج میشود ، فضاهارا آنچنان ساختار زدایی می کنند که گویی مفاهیمی مجرد هستند . نتایج این نوع برخورد اغلب نه واقعی که کاریکاتورند .

درهر حال اگر نخواهیم جریانات جدید معماری را مورد قضاوت بی رحمانه قرار دهیم و قضاوت نهایی را به آیندگان محول کنیم حداقل جای آن است که لحظه ای به عقب باز گشته و شرح حال آنچه هزاران سال عناصر و مواد اصلی معماری را تشکیل می داده و امروزه در حال انغراض است بررسی کنیم تاببینیم آیا تحولات جدید دلایلی حقیقی دارند یا تنها مدی گذرا در دوران متزلزل به لحاظ فرهنگی هستند .

دیوار THE WALL
دیواریکی از ابتدایی ترین و پایدارترین عناصر معماری است . در گذشته های دور از دیوار به عنوان حفاظ ، حصار ، محدود کننده مالکیت ، پوشش بیرون ساختمان ، نگهدارنده وزن سقف ، جداکننده فضاهای داخلی ، عایق در مقابل حرارت ، برودت ، رطوبت ، جاسازی برای لوازم منزل و کار استفاده می شد . امروزه این نقشها از هم تفکیک شده و برای هر کدام عنصر مجزایی به کار می رود .این عناصرگاه به صورت ترکیبی وگاه به صورت مجزا ومستقل درساختمان قرارمی گیرد.
به لحاظ فضایی دیوار نقش مهمی به عهده دارد ودراکثر موارد محدوده فضا را تعیین می کند .

گذشته از نقش ابزاری در رابطه شکل دهی به فضا ، دیوار به عنوان عنصری مستقل و یک “حضور“ اهمیتی خاص دارد . معماری در طول قرن ها “زبانی “ بوده که واژگان آن ، عناصر معماری : در ، پنجره ، پله ، دیوار و ۰۰۰ بوده اند . “ دستور “ این زبان ، قواعد کنارهم چیدن عناصر معماری بوده است . این قواعد از نوعی “ خرد “ و “ منطق “ سرچشمه گرفته و به دست معماری ارزش زیباشناسی یافته اند . برای مثال قاعده قراردادن پنجره ها زیر هم ، به گونه ای که در نما ردیفهای محدودی را تشکیل دهند از این واقعیت نشأت می گیرند . که در دیوارهای باربر، پنجره نقطه ضعف محسوب می شود و هیچ گونه بار عمودی قابل توجهی نمی

تواند بردهانه ای که باز شویی در آن قرارگرفته است ،قرارمیگیرد . نیرو ها لاجرم به جرزهای اطراف پنجره منتقل می شوند . به همین جهت است که روی هم قرار دادن پنجره ها ، که برای زیبایی شناسی ساختمان هم تأثیر می گذارد ، منتج اژیک ضرورت ساختمانی است . امروزه ضرورتهایی که به دیوار به مثابه عنصری آشنا و تاریخی ، شکل می داده اند ، به دلیل پیشرفت تکنولوسژی ، تغییر کرده اند . سؤالی که باقی می ماند این است که آیا دیوار به شکل شناخته شده آن باید حفظ شود یا باید توسط عنصری جدید جایگزین شود .

طبیعتاً اگر عنصری معماری همان گونه که در حال حاضر محقق است ، یکی پس از دیگری از صحنه معماری کنار بروند ، زبانی که به آن اشاره شد نیز از بین می رود، زیرا زبان بدون واژگان معنا ندارد . آنچه می ماند آواست . از طرفی می دانیم بخش مهمی از هنر مدرن ، با روی آوردن به انتزاع و کنار گذاشتن فیگوراتیو و معماری مدرن هم با تبدیل معماری به بحث حجم ، سطح و نور رفته رفته ارزش های معنایی را کنار گذاشتند و ادراک بصری را ، که در فرایند شناخت قبل از پیدایش معناست ، جایگزین آن کردند .
معماری مدرن در ابتدا اگر چه مدعی زیبایی شناسی کوبیست و انتزاعی بود ، بخاطر وابستگی به تکنولوژی زمان ، نتوانست به خلوص نقاشی دست یابد و در و پنجره وستون و دیوار را همچنان حفظ کرد . امروزه تکنولوژی به معماران این امکان را داده است که به فرم و مصالح به اندازه طرح های گرافیکی و نقاشی تسل

ط یابند . دیوارها می توانند به دلخواه طراح ، جنسیت ، شفافیت ، رنگ و بافت داشته باشند . وجود پنجره نیز الزامی نیست . دیوار به میزان دلخواه نور و منظره را از خود عبور می دهد . به همین دلیل است که امروزه به جای واژه دیوار ( خارجی ) از “ پوسته “ استفاده می شود. پوسته ای که می تواند شکل ظرف معماری را تعریف کند . تکنولوژی جدید این امکان را فراهم آورده است که میزان سختی ، شفافیت یا بافت پوسته به طور تدریجی تغییر کند و بدین ترتیب دیوار ، سقف ، سازه و پنجره به وجود آید .

فرآیند “یکی شدن “ ، ویژگی شاخص طراحی صنعتی و معماری “ آوانگارد “دهه نود و آغاز هزاره سوم میلادی ، می کوشد دیواررا ، پس از حداقل ده هزار سال حضور دائم درصحنه معماری به دست تاریخ بسپارد . همان گونه که تولیدات صنعتی ، هر روز بیش ار پیش ، اجزای کمتر ، ولی پیچیده تر ساخته می شوند . تولیدات معماری ، هم سقف ، کف ، دیوار ، پله ، شیب راه ، پنجره و به گفته آیزنمن “ کلیه عناصر شناخته شده معماری ” را کنار می گذارد تا پدیده ای جدید و تجربه نشده به وجود آورد که به اجزای مستقل قابل تفکیک نباشد . مونتاژ صنعتی ، مترادف کلاژ در نقاشی

و کمپوزیسیون در معماری به مسیر جدیدی میرود تا هنر ، صنعت و طراحی معماری را رفته رفته در هم ادقام کند و در شیء واحد وپیوسته ای متبلور کند .
بنا براین زیبایی شناسی جدیدی برای سازماندهی چنین پدیده هایی به لحاظ فرم و فضا لازم است . خانواده فرمهای نرم و پیوسته ، برخاسته از جهان فرم های طبیعی و حیاتی ، این خاصیت را دارند که در آنها تمایز و تفکیک ، که ضرورت هر نوع سازمان دهی فضایی پیچیده است ، نه از “شیوه اتصال “ و تنوع بلکه از حرکت های درونی فرمهای پیوسته و یکپارچه حاصل می شود .

معماران پیشرو برای تحقق این زیبایی شناسی به عنصر دیوار در معماری اندیشیده اند . آنهاهنوز دیواررا از میان برنداشته اند ، لیکن بسیاری از خواص آن را تغییر داده اند . در یک جا دیوار نامرئی شده است ودرجایی دیگربه دستگاهی پیشرفته تبدیل شده که با انسان حرف می زند ؛ در مقابل شرایط محیطی از خود واکنش نشان می دهد ؛ در طول روز رنگ عوض می کند ؛ با جریان برق ضعیف و هدایت شده ای شفاف یا کدر می شود و به فرمان انسان تصاویر مختلف دریافت شده از کامپیوتر ، ماهواره ، تلو یزیون ، دوربین مدار بسته ، تلفن تصویری ، دستگاه اسلاید و ویدئو را نمایش می دهد .

گروهی با استفاده از جلوه های ویژه ، اشعه لیزر ، مه مصنوعی و غیره دیوارهای مجازی شگرفی را به وجود آورده اند . گروهی دیگر در پی یافتن مصالح جدیدی برای دیوار برآمده اند : دیوارهاییاز جنس شیشه باسازه نگهدارنده شیشه ای ، دیوارهایی ساخته شده با انواع پانلهای نازک وبسیار سبک (PVC )که وزن آنها در بعضی موارد به حدود یک کیلوگرم درمتر مربع می رسد ؛ دیوارهایی متشکل از الیاف معدنی یا طبیعی یا ساخته شده از مصالح ترکیبی : الیاف مصنوعی ، صمغ ، بتون و ۰۰۰ در جبهه ای دیگر طرفداران محیط زیست قرار دارند که دیوارهای جذب کننده وبه کار گیرنده انرژی یا دیوارهای سبز متشکل از مواد طبیعی و گیاهانی زنده را به اشکال مختلف ابداع می کنند .
در دهه های ۶۰ و ۷۰ ، عده ای از معماران پیرو جنبشهای اجتماعی ـ سیاسی زمان خود ، با به کارگیری چاشنی طنز و اعتراض ، بااشیاء ، شاخص زندگی مصرفی از قبیل قوطی نوشابه ، بطری خالی ، حلبی و غیره دیوارهایی ساختند . امروزه به کار گیری مصالح با ز یافت شده ، نه به دلایل سیاسی ـ اجتماعی بلکه به عنوان تجربه روش های جایگزین و موافق توسعه پایدار ، در برخی از کارهای آزمایشی ، مطرح شده است .