مقاله تجزیه زیستی ۲و ۴- دی کلروفنوکسی استیک اسید و بیان ژن تجزیه کننده در سلول های بیوفیلم و پلانکتونیک باکتری Burkholderia hospita

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تجزیه زیستی ۲و ۴- دی کلروفنوکسی استیک اسید و بیان ژن تجزیه کننده در سلول های بیوفیلم و پلانکتونیک باکتری Burkholderia hospita دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تجزیه زیستی ۲و ۴- دی کلروفنوکسی استیک اسید و بیان ژن تجزیه کننده در سلول های بیوفیلم و پلانکتونیک باکتری Burkholderia hospita  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تجزیه زیستی ۲و ۴- دی کلروفنوکسی استیک اسید و بیان ژن تجزیه کننده در سلول های بیوفیلم و پلانکتونیک باکتری Burkholderia hospita،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تجزیه زیستی ۲و ۴- دی کلروفنوکسی استیک اسید و بیان ژن تجزیه کننده در سلول های بیوفیلم و پلانکتونیک باکتری Burkholderia hospita :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

عل فکش ۲و ۴ – دی کلروفنوکسی استیک اسید( ۲,۴-D ) از گروه کلروفنوکسی آلکانواتها بوده و بطور گسترده برای نابود کردن علف های هرز استفاده میشود. برخی باکتری های خاک که دارای ژ نهای تجزیه کننده ۲,۴-D شامل tfdA-F بر روی یک پلاسمید کانژوگاتیو هستند، قادر به تجزیه این علف کش می باشند. اما در مورد حفظ توالی این ژنها و نیز پایداری و انتقال پلاسمید در سیستم بیوفیلم طبیعی، اطلاعات کمی در دسترس است. هدف این تحقیق بررسی افزایش تجزیه ۲,۴-D توسط باکتری B. hospita در سیستم بیوفیلم و نیز مقایسه افزایش بیان ژن tfdA در سلول های بیوفیلم و پلانکتونیک بود. باکتری دارای پلاسمید تجزیه کننده ۲,۴-D از جمله B. hospita MM1720 که از خاک آلوده به ۲,۴-D جداسازی شده بود، در محیط کشت حداقل حاوی ۲,۴-D رشد داده شد. سپس کشت یک شبه باکتری به سیستم فلوسل منتقل شد. تشکیل بیوفیلم و توسعه آن روی سطوح شیش های فلوسل به کمک میکروسکوپ عکس برداری و بر اساس مقدار درصد پوشش سطح، اندازه گیری شد. تجزیه ۲,۴-D نیز با سنجش یون کلرید آزاد شده در طی رشد، اندازه گیری شد. همچنین بیان ژن tfdA در بیوفیلم و سلولهای پلانکتونیک به کمک PCR کمی، سنجیده شد. نتایج نشان داد که باکتری MM1720 به سطح شیشه چسبیده و بیوفیلم با موفقیت توسعه یافت. تجزیه علف کش در بیوفیلم نسبت به سلول های پلانکتونیک، با سرعت بیشتری انجام شد. همچنین افزایش بیان ژن tfdA باکتری Burkholderia در بیوفیلم نشان داده شد. به علاوه بیان بیشتر ژن tfdA در B. hospita MM1720 به ترتیب در سلول های بیوفیلم و پلانکتونیک به مقدار ۱۲/۴۱ و ۸/۵۹ کپی از tfdA mRNA در هر سلول، اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که بیان ژن های تجزیه کننده ۲,۴-D در سیستم بیوفیلم افزایش چشمگیری داشته و در نتیجه باعث افزایش سرعت تجزیه این سم شده است. بنابراین سیستم بیوفیلم نقش مهمی در تجزیه زیستی ترکیبات سخت تجزیه شونده در کشاورزی و صنایع بیوتکنولوژی ایفا می کند.