مقاله تفکیک ماسترویروس های کوتولگی گندم و جو با واکنش زنجیره ای پلیمراز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تفکیک ماسترویروس های کوتولگی گندم و جو با واکنش زنجیره ای پلیمراز دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تفکیک ماسترویروس های کوتولگی گندم و جو با واکنش زنجیره ای پلیمراز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تفکیک ماسترویروس های کوتولگی گندم و جو با واکنش زنجیره ای پلیمراز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تفکیک ماسترویروس های کوتولگی گندم و جو با واکنش زنجیره ای پلیمراز :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

ویروس کوتولگی گندم (WDV) و ویروس کوتولگی جو (BDV) از جنس Mastrevirus و تیره Geminiviridae از عوامل مهم بیماری های کوتولگی و زردی در گندم و جو می باشند BDV بطور طبیعی تنها از جو جدا شده است اما WDV علاوه بر گندم قادر به ایجاد بیماری در تعداد دیگری از غلات از جمله جو بوده است. تاکنون تفکیک این دو ویروس بر اساس تعیین ترادف ژنوم ویروس و مقایسه آن ها با اطلاعات موجود در بانک ژن صورت می گرفت. در این تحقیق از طریق همردیف سازی ترادف نوکلئوتیدی ژنوم این ویروس ها مشخص گردید انتهای ۵ ژن Rep A در آن ها دارای اختلاف فاحشی می باشد به این صورت که تمام جدایه های WDV حاوی یک ترادف ۱۲ نوکلئوتیدی در این ناحیه می باشند که در جدایه های BDV وجود ندارد. بر این اساس یک آغازگر ۲۵ نوکلئوتیدی (AGCGAGWCDTTCATCAACTACTCG-3ا-۵) که روی رشته مکمل ویروسی قرار داشته و حاوی این ۱۲نوکلئوتید در انتهای ۳ خود بود طراحی گردید. این آغازگر بسیار اختصاصی عمل نمود و همراه با آغازگرهای ‘CTACGGCGTTTGATGTTGATAGTG-3ا-۵ و CTACGGCGTTTGATGTTGATAGTG-3′ ا-۵’ که روی رشته ویروسی قرار دارند تنها قادر به تکثیر قطعاتی از ژنوم WDV به اندازه های ۶۰۰ و ۳۰۰ جفت باز بود. در حالیکه آغازگر های طراحی شده از نواحی دیگر ژنوم اختصاصی عمل ننموده و قادر به تکثیر هر دو ویروس بودند. این روشبرای بررسی وقوع دو ماسترویروس در استان فارس استفاده شد، نتایج حاصله نشان داد که آلودگی نمونه های گندم و جو جمع آوری شده به BDV بیش تر از WDV می باشد. این روش به عنوان روشی سریع، دقیق و مقرون به صرفه در تفکیک این دو ویروس از هم معرفی می گردد