مقاله ورزش شنا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ورزش شنا دارای ۳۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ورزش شنا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ورزش شنا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ورزش شنا :

ورزش شنا

بهترین سرگرمی مؤمن شنا کردن است . ( پیامبر اکرم (ص) )
به فرزندان خود شناکردن و تیراندازی بیاموزید. ( پیامبر اکرم ) )

تاریخچه :
شواهد باستان شناسی نشان می دهند که قدمت شنا و شنا کردن به ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد در تمدن مصر و بعد از آن در تمدن های آشور و یونان و روم باستان باز می گردد. آنچه از گذشته آموزش شنا می دانیم بر اساس یافته هایی است که از « حروف تصویری » هیروگلیف مصریان به دست آورده ایم. یونانی های باستان و رومی ها شنا را جزو برنامه های مهم آموزش نظامی خود قرار داده بودند ، و مانند الفبا یکی از مواد درسی در آموزش مردان بوده است. شنا در شرق به قرن اول قبل از میلاد باز می گردد. ژاپن جایی است که شواهد و مدارکی از مسابقات شنا در آن وجود دارد. در قرن هفدهم به دستور رسمی حکومتی شنا به صورت اجباری در مدارس تدریس می شد .

مسابقات سازمان یافته شنا در قرن ۱۹ میلادی قبل از ورود ژاپن به دنیای غرب شکل گرفت. از قرار معلوم مردم ساحل نشین اقیانوس آرام، به کودکان هنگامی که به راه می افتادند یا حتی پیش تر شنا
می آموختند. نشانه هایی از مسابقات گاه و بی گاه میان مردم یونان باستان وجود دارد و همچنین یکی از بوکسورهای معروف یونان شنا را به عنوان تمرین در برنامه ورزشی خود گنجانیده بود. رومی ها اولین استخرهای شنا را بنا کردند و گفته می شود که در قرن اول پیش از میلاد « گی یس می سی ینس » Gaiusmaecenas اولین استخر آب گرم را ساخت.
برخی عدم تمایل اروپائیان به شنا را در قرون وسطی ترس از گسترش و سرایت عفونت و بیماری های مسری می دانند از طرفی شواهدی وجود دارد که نشان می دهد در سواحل

بریتانیای کبیر در اواخر قرن ۱۷ میلادی از شنا در آب به عنوان وسیله ای برای درمان استفاده می شود. البته تا پیش از قرن نوزدهم شنا به عنوان تفریح و ورزش در میان مردم جایگاهی پیدا نکرد. زمانی که نخستین سازمان شنا در سال ۱۸۳۷ تأسیس شد در پایتخت بریتانیا یعنی لندن ، ۶ استخر سر پوشیده وجود داشت که مجهز به تخته شیرجه بودند. در سال ۱۸۴۶ اولین مسابقه شنا در مسافت ۴۴۰ یارد در استرالیا بر پا شد که بعد از آن هر ساله نیز به اجرا در آمد. باشگاه شنای « متروپولیتین » Metropolitan لندن در سال ۱۸۶۹ تأسیس شد که بعدها به انجمن شنای غیر حرفه ای تغییر نام پیدا کردکه در واقع هیئت رئیسه شنای غیر حرفه ای بریتانیا بود. فدراسیون های ملی شنا در چندین کشور اروپایی در سال ۱۸۸۲ تا ۱۸۸۹ شکل گرفتند.

مقدمه
هر کسی و در هر سنی باید چگونه شنا کردن را بیاموزد. بچه ها باید هر چه زودتر با آب آشنا شوند، چرا که این کار ، هم موجب شادابی بسیار آنها می شود و هم پیش از رسیدن به سن مدرسه اعتماد به نفس برخوردار می شوند.

شنا ورزشی است که افراد، در هر سنی و در هر سطحی از توانایی، می توانند در آن شرکت جسته و ضمن انجام تمرینات بدنی بسیار نیز احساس لذت کنند.
در مدرسه ها، شنا کردن به ویژه در سن یازده سالگی و هنگامی که بچه ها از مرحله ی ابتدایی خارج می شوند، مهمترین بخش «آموزشهای جسمانی ملی» را به ویژه برای سنین بالای یازده سال تشکیل می دهد.

زمانی که بچه ها مدرسه ابتدایی را ترک می کنند، در پایان مرحله ی کلیدی دوم باید بتوانند دست کم ۲۵ متر شنا کرده و نسبت به امنیت آب شناخت پیدا کنند. این کتاب می تواند بهترین منبع برای والدین و مربیان در یاری دادن دانش آموزان برای رسیدن به این اهداف باشد.

آغاز شناگری
نخستین گام آموزش
کودکان از نخستین روزهایی که به حمام می روند، غوطه ور شدن در آب را تجربه می کنند. آنها با حمایت آرام والدین، از شلپ شلب کردن، پا زدن و شناور شدن در آب لذت می برند. این نکته بسیار مهم است که بدانیم، آب باید از هر گونه اشیای محرک عاری بوده و دمای آن نیز دلپذیر باشد، چرا که هر فعالیتی در یک محیط آرام، می تواند با احساس لذت همراه باشد.

وقتی بچه ها بزرگ می شوند و توانایی استفاده از حمام خانوادگی را پیدا می کنند، می توانند، با حمایت دیگران، حرکاتی بر روی سینه و پشت انجام دهند.
آنها می توانند با تشویق برای ایجاد حباب درآب، حرکت و جنب و جوش در هنگام استفاده از اسباب بازیها و بالا آوردن اشیای فرو رفته در آب، دلگرم شوند.
کودکان به تدریج به شادابی و سرزندگی که آب به آنها ارزانی می دارد پی می برند. این نخستین و مهمترین گام در آغاز شنا است.
روابط شاد و دوستانه فرزندان و والدین یک عامل مهم است. هنگامی که کودکان در حال یادگیری شنا هستند، والدین باید با شرکت در فعالیتهای آنها و با اطمینان دادن به آنان در مورد اینکه وقت حمام، یک زمان خوشایند و لذت بخش است، آنها را تشویق نموده و از این طریق، آنان را به آب علاقه مند و دلبسته کنند.

نخستین تجربه شنا در استخر
به طور کلی پیشنهاد می شود کودکان را زمانی که دست کم دو مرحله از مراحل سه گانه واکسیناسیون را پشت سر گذاشته باشند، یعنی در سن شش ماهگی به استخر ببرید. این دو مرحله، سیستم ایمنی بدن را به مقاومت در مقابل بیماری ها تحریک می کند.
یکی از راههای ایده آل برای انتقال فعالیتهای انجام شده در منزل به استخر شنا، تشکیل یک کلاس شنا با حضور کودک و والدین است.
شروع
برای تضمین این که نخستین تجربه موفق و مفرح باشد، والدین باید فرزند خود را به اندازه کافی آماده کنند. برآورده شدن این هدف از طریق کمک لازم و مناسب آنها برای روی آب ماندن میسر می گردد. اگر بچه آن قدر کوچک است که نمی تواند به لبه استخر برسد، پشتیبانی مناسب والدین به بچه ها، در حالی که دیگران حالت عمودی دارند، ممکن است حرکتی افقی را اتخاذ کنند. از همین وضعیت ها باید بچه به حرکات ضربه ای ساده پا و کشیدن دست تشویق شوند، و به این ترتیب احساس نوعی پیشرفت را تجربه خواهند کرد. با نشان دادن اینکه والدین چگونه می توانند اعضای خود را برای کشیدن و ضربه زدن به کار گیرند، زمینه پیشرفت بچه ها نیز حاصل می شود. در حقیقت وقتی والدین نشان می دهند که چگونه اعضایشان را برای کشیدن و ضربه زدن به کار می گیرند، زمینه پیشرفت فرزند خویش را فراهم می کنند. اگر لازم باشد، والدین با نگهداشتن دستها یا پاهای بچه ها و راهنمایی آنان در داخل آب، می توانند به فرزندان خود برای یادگیری صحیح حرکات کمک کنند.

اعتماد به نفش و توانایی یادگیری باید پیوسته ارزیابی شود و گام های بعدی درست بعد از استعداد حاصله بچه ها برداشته شود.
انواع شنا
۱) روی سینه ۲) روی پشت ۳) سر خوردن بر روی سینه
۴) ضربه های پدالی ۵) پدال سینه ۶) پدال پشت و پارو زدن
۷)کرال سینه ۸) کرال پشت ۹)حرکت پروانه

اینک به طور خلاصه در خصوص شنای رقابتی توضیحاتی به شرح زیر جهت اطلاع کودکان و نوجوانان داده می شود :
بیشترین مردم از شنا به عنوان وسیله ای برای تأمین تندرستی، دستیابی به اوقات فراغت لذت بخش، ایمنی ، یا به عنوان پیش نیازی برای دیگر ورزش های آبی استفاده می کنند.
برخی از ذوق و استعدادی خدادادی بهره مند می باشند. به طوری که درجه ای از مهارت و تجربه را در یک یا دو زمینه از چهار ضربه اصلی ، بدون دیدن آموزش دارا هستند. این گونه افراد دوست دارند چالاکی و زبردستی خود را با دیگران مقایسه کنند و از این طریق به شنای رقابتی جذب شوند. اما به هر حال این انتخاب چندان هم ساده نیست و لازمه آن رسیدن به سطح بالایی از فداکاری، نظم و ترتیب و انگیزه های شخصی است.

نیازمندیها
• داشتن دانش علمی و کاربردی از مهارت های شنا، تکنیک ضربات و شیوه های آموزشی.
• یک شناگر علاوه بر داشتن استعداد و خلاقیت، قدرت انعطاف و شکیبایی، باید از تناسب فیزیکی و قدرت بدنی نیز برخوردار باشد.
• اشتیاق به سخت فعالیت کردن و نظم در آموزش منافعی طولانی مدت دارد.
• داشتن شیوه زندگی سالم با عادت های منظم غذا خوردن، کار کردن و خوبیدن.
شرایط زمین
اگر چه بیشتر تمرینات شنا در آب انجام می شود، اما بسیاری از شناگران به منظور افزایش نیرو، قدرت، مقاومت و تحرک لازم جهت بالا بردن سطح آمادگی برای شنای رقابتی، از فرم هایی در شرایط خشکی استفاده می کنند. این شرایط می تواند شامل موارد زیر باشد :
• تنظیم وزن که به افزایش نیرو و طاقت کمک می کند.
• فعالیت های کششی شامل تمرین دادن ماهیچه های اصلی با استفاده از دستگاههای مخصوص آموزش.
• آموزش چرخش و دور زدن شامل فعالیت در یک سری تمرینات مختلف که برای افزایش قدرت و تحمل طراحی شده اند.
• تمرینات جنبشی برای افزایش دامنه حرکت مفاصل.
• بازی های پر انرژی علاوه بر توسعه تناسب کلی فیزیک بدن. بازی های گوناگونی مانند والیبال، اسکواش، بدمینتون و بسکتبال را انجام دهید.
ایمنی آب
یک بخش از امنیت آب منوط به درک این است که چگونه کنار آب و داخل آب ایمن بمانیم. و این یکی از موارد مهم در فهرست دروس ملی به شمار می آید : جنبه هایی که می توانند در خانه یا مدرسه و دور از محیط استخر آموزش داده شوند. اگر کودک به اندازه ای بزرگ شده باشد که بتواند اصول و قوانین را بفهمد، آموزش ایمنی می تواند قبل از اولین دیدار از استخر آغاز شود. این هدف می تواند با حالتی که در بچه ها شور و شوق و مبارزه طلبی را به وجود می آورد، به دست بیاید، در عین حال به آنها اجازه داده می شود تا از ذهنشان برای مقابله با خطرات بالقوه استفاده کنند.
ارتباط برقرار کردن با موضوع های مربوط به محیط می تواند از راه سؤال و فعالیت هایی بر روی موضوع امنیت داخل آب و کنار حوزه های محلی آب مثل دریاچه ها، معادن ، باراندازها، کانال ها و گودال های خاک رس ارتقا یابد.
قوانین مربوط به امنیت آب را می توان هنگامی که بچه ها کنار یک استخر آب و یا در حال تماشای یک برنامه تلویزیونی آبی هستند، به آنها آموزش داد.
در خاتمه از فعالیتهای بی شائبه و چشمگیر معلم عزیز و مهربانم خانم چاووشی به نوبه خود تقدیر و تشکر می کنم امیدوارم در تمامی مراحل زندگی موفق باشید.

شنا : شنای رقابتی
swimming : competitive swimming
شنای رقابتی با ورود به المپیک در سال ۱۸۹۶ در عرصه بین المللی دارای اهمیت و موجودیت شد. مسابقات المپیک ابتدا تنها به مردان اختصاص داشت اما بعدها در سال ۱۹۱۲ مسابقات زنان نیز در این رقابت ها جای گرفت. قبل از تأسیس فینا( FINA ) بازی های المپیک ، شامل تعدادی از مسابقات غیر متداول بودند. برای مثال در سال ۱۹۰۰ زمانی که مسابقات شنا در رودخانه «سن» Seine در فرانسه برگزار می شد رقابت کنندگان باید از تیرهای چوبی خاصی بالا می رفتند و زیر صفی از قایق ها در آب شنا می کردند.
پس از اینکه فینا تأسیس شد برخی از این مسابقات عجیب برچیده شدند. تحت مقررات فینا هم در بازی های المپیک و هم در دیگر مسابقات ، طول مسابقات به تدریج با سیستم متر اندازه گیری می شد. و در سال ۱۹۶۹ سیستم اندازه گیری یارد برای رکوردها منسوخ شد.
انواع حرکت های شنا به شنای آزاد ، کرال سینه، کرال پشت ، قورباغه ، پروانه دسته بندی شدند.
تمام این حرکات در مسابقات انفرادی چندگانه به اجرا در آمدند.

تاریخچه شنا در ایران :
تاریخچه شنا به عنوان یک ورزش ، در ایران ، بسیار کوتاه است و به طور کلی هم این رشته از ورزش به نسبت دیگر رشته ها در کشور ما چندان پیشرفتی حاصل نکرده است. در حالی که به جهت موقعیت جغرافیایی ایران که در شمال و جنوب کشور به دریا متصل است و هم به جهت تأکیدات مذهبی، می بایستی این ورزش را مورد توجه قرار می دادند.
در قدیم ، مکان هایی شبیه استخر سرپوشیده در حمام ها می ساختند ، به نام چال حوض.
این چال حوض ها ، که حداکثر از ۱۰ متر تجاوز نمی کرد، برای شنا کردن و آب بازی بود.
در اطراف چال حوض ها، سکوهایی به ارتفاع ۲ یا ۳ متر وجود داشت که از بالای آن به درون آب می پریدند و عملیاتی مانند پشتک و وارو انجام می دادند.
روشنایی چال حوض ها از سوراخ کوچکی که در سقف بود، تأمین می شد. در این گونه آبگیرهای غیر بهداشتی ، هیچ گونه مقرراتی وجود نداشت و هر کس می توانست قبل از استحمام یا پس از آن وارد چال حوض شود و به آب بازی و شنا ( که به معنای واقعی هم شنا نبود) بپردازد. تا سال ۱۳۱۴ در سراسر ایران حتی یک استخر شنا هم نبود و فقط در اردوگاه نظامی اقدسیه تهران یک استخر برای آموزش شنا به دانشجویان دانشکده افسری ساخته بودند.
در سال ۱۳۱۴ ، استخر دیگری در باغ فردوس شمیران احداث شد که به وزارت فرهنگ تعلق داشت. نخستین استخری که برای استفاده ورزشکاران و تعلیم اصول جدید شنا به آنها به وجود آمد، در سال ۱۳۱۴در منظریه تهران بود که یک مربی ورزش خارجی به نام « گیبسون » بر آن نظارت می کرد. پایه های ورزش شنای نوین در ایران از همان استخر منظریه گذاشته شد.
در حال حاضر ، استخرهای خصوصی ، آزاد یا دولتی بسیاری در تهران و شهرهای مختلف ایران هست و نوجوانان و جوانان ، به ویژه در فصل تابستان ، استقبال زیادی از ورزش شنا می کنند.
مشخصات استخر :
استخر، محل خصوصی است برای شنا ، شیرجه ، و واترپولو که در اندازه های مختلف ساخته می شود. ولی ، استخرهایی که در آنها مسابقات رسمی را برگزار می کنند باید دارای مشخصاتی معین باشد. این مشخصات از طرف فدراسیون بین المللی شنای آماتور ، که آن را فینا ( FINA ) می خوانند به شرح زیر تعیین شده است:
طول : ۵۰ متر ؛ عرض: حداقل ۲۱ متر
عمق : حداقل ۸۰/ ۱ متر
تعداد خطوط : ۸ خط ( عرض هر خط ۵/ ۲ متر)
در استخرهایی که رکوردگیری می کنند، دمای آب باید ۲۲ تا ۲۴ درجه سانتی گراد باشد.
لباس شنا :
لباس مخصوص شنا یک شلوار کوتاه و چسبیده به بدن است که باید وزن آن بسیار کم باشد و آب را در خود نگاه ندارد. طبق مقررات بین المللی ، شلوار شنا هنگام مسابقات بین المللی و رکوردگیری ، باید از پارچه ای به رنگ تیره و به صورت یک تکه باشد.
در حال حاضر لباس شناگران را از پوست کوسه ها درست می کنند که کل بدن را می پوشاند.
فواید ورزش شنا :
ورزش شنا یکی از محبوب ترین ورزشها در بین اقشار مختلف مردم است. فردی که شنا می کند، نه تنها از این طریق احساس راحتی و نشاط می کند بلکه در اثر شنا کردن قابلیتهای جسمانی خود را از قبیل استقامت دستگاه گردش خون و تنفس، قدرت، سرعت و انعطاف پذیری مفاصل شانه و مچ پا افزایش می دهد. ورزش شنا ورزشی است که از سن نوزادی تا سن کهنسالی میتوان آنرا انجام داد و به طور کلی ورزشی است که هیجان و اضطراب را کاهش داده، عضلات را قوی و محکم کرده و بدن را نرم و انعطاف پذیر می سازد و باعث می شود که فرد انرژیی بیشتری برای انجام کارهای روزانه خود کسب کند.