مقاله بررسی اثر پربیوتیک(آمکس) ، اسید آلی(آلتیمیت اسید) ، پروبیوتیک(بیوپلوس ۲ب) و آنتی بیوتیک ویرجنیا مایسین بر HDL سرم خون جوجه های گوشتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی اثر پربیوتیک(آمکس) ، اسید آلی(آلتیمیت اسید) ، پروبیوتیک(بیوپلوس ۲ب) و آنتی بیوتیک ویرجنیا مایسین بر HDL سرم خون جوجه های گوشتی دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثر پربیوتیک(آمکس) ، اسید آلی(آلتیمیت اسید) ، پروبیوتیک(بیوپلوس ۲ب) و آنتی بیوتیک ویرجنیا مایسین بر HDL سرم خون جوجه های گوشتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر پربیوتیک(آمکس) ، اسید آلی(آلتیمیت اسید) ، پروبیوتیک(بیوپلوس ۲ب) و آنتی بیوتیک ویرجنیا مایسین بر HDL سرم خون جوجه های گوشتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثر پربیوتیک(آمکس) ، اسید آلی(آلتیمیت اسید) ، پروبیوتیک(بیوپلوس ۲ب) و آنتی بیوتیک ویرجنیا مایسین بر HDL سرم خون جوجه های گوشتی :

تعداد صفحات:۵

چکیده:

این آزمایش برای ارزیابی تاثیر اسید آلی( ۰۵ / ۰ درصد جیره)، پربیوتیک ( ۰۵ / ۰ درصد جیره )، پروبیوتیک ( ۰۵ / ۰ درصد جیره ) و آنتی بیوتیک( ۰۵ / ۰ درصد جیره) بر عملکرد و HDL سرم خون جوجه های گوشتی اجرا شد. پارامتر های مورد اندازه گیری شامل : خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در سه دوره تغذیه ای آغازین، رشد و پایانی و HDL سرم خون بود. در این تحقیق که در قالب طرح پایه کاملا تصادفی به اجرا در آمد، از ۵ تیمار و ۴ تکرار استفاده شد که در هر واحد آزمایشی ۱۵ قطعه مخلوط نر و ماده جوجه یکروزه گوشتی از سویه تجاری راس ۳۰۸ نگهداری شد. نتایج نشان دادند که خوراک مصرفی تیمار های آزمایشی فقط در دوره پایانی اختلاف معنی دار داشت( ۰۵ / P<0 ). افزایش وزن در دوره های رشد و پایانی اختلاف معنی دار داشت( ۰۵ / P<0 ). در هر سه دوره پرورش پربیوتیک و پروبیوتیک موجب بهبود معنی دار ضریب تبدیل غذایی شد( ۰۵ / P<0 ). نتایج نشان داد که بیشترین مقدار HDL سرم خون در جوجه هایی مشاهده شد که پروبیوتیک و پربیوتیک مصرف نمودند( ۰۱ / P<0 ). از نتایج چنین می توان استنباط نمود که پروبیوتیک و پربیوتیک موجب بهبود عملکرد شده اند ولی اسید آلی و آنتی بیوتیک نتوانستند در مقایسه با تیمار شاهد بهبودی را ایجاد نمایند