مقاله در مورد سیستمهای کابل فیبرنوری در جهان عرب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد سیستمهای کابل فیبرنوری در جهان عرب دارای ۵۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد سیستمهای کابل فیبرنوری در جهان عرب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد سیستمهای کابل فیبرنوری در جهان عرب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد سیستمهای کابل فیبرنوری در جهان عرب :

سیستمهای کابل فیبرنوری در جهان عرب

۱- مقدمه
در سالهای اخیر،‌ جهان شاهد شکوفایی در عرصه تکنولوژی اطلاعات بود که جوامع اطلاعاتی و اقتصاد جهان الکترونیکی را به کلی دگر‌‌گون ساخت. گسترش جهان به سوی جامعه اطلاتی، چهار مرحله تحویلی را پشت سر گذاشته است: مرحله اول که در طی دهه‌های ۶۰و۷۰ ادامه داشت، حوزه کامپیوتر‌های پایه (بزرگ) بود که در این مرحله، تحویل کامپیوتر، تنی چند از متخصیصین

سیستم عامل را در محیط‌های خصوصی تحت تأثیر قرار داد. مرحله دوم با اختراع کامپیوتر‌های شخصی (pc) در اوایل دهه ۸۰ شروع شد که این اختراع منجر به رشد جنجال برانگیز نفوذ قدرت محاسبه‌ای به بیش از یک میلیون نفر در سر تاسر جهان شد. این مرحله با معرفی اینترنت و خزانه اطلاعاتی جهانی به اوج خود رسید که هدف ارتباط و توسعه زیربنای مخابراتی را به این منظورکه قادر به کنترل کردن رشد جنجال برانگیز تبادل اطلاعات باشد، به آن سو کشاند. این مرحله منجر به تشکیل پروژهای بزرگ جهانی،‌ محلی و منطقه‌ای شد که ارکان اصلی یا شاهراه های اطلاعاتی را می سازند. در حال حاضر ظرفیت‌های ارتباطی دنیا شکل گرفته شده و آماده هستند و شامل

کانالهای هستند که شانس شکل گیری و رشد ظرفیت کشور‌ها، در رابطه با بهره‌گیری و بهره رسانی به مرحله چهارم را رهبری می‌کنند و در حال حاضر در خط تبدیل کردن دانش بشری به شکل‌ کدهای رقمی و گسترش دادن آن به یکایک اعضای بشر، بر روی کره زمین هستند.
زیربنای مخابرات ( ارتباط دور برد) بر پایه لایه‌های متفاوتی استوار است که شامل ظرفیت انتقالی تغییر دادن ماتریس‌ها و لایه‌های مدیریت است. ابزار اصلی ارتباط، شبکه‌های انتقالی مبتنی بر

تارهای نوری هستند که رشد آن به لحاظ ظرفیت و قیمت‌ها فراهم سازنده‌ اصلی انقلاب تکنولوژی اطلاعات بود. از زمان ارائه اولین کابل تار نوری که اقیانوس اطلس را قطع می‌کرد(TAT) در سال ۱۹۶۵، ظرفیت کابل‌‌های تار نوری تا ۱۰۰۰۰۰ برابر افزایش، و قیمت‌ها تا ۱۵۰۰۰۰ برابر کاهش پیدا کرده است.

در اواخر دهه ۹۰، جهان مبادرت به انجام پروژه‌های بزرگی کرد تا با استفاده از فیبر‌های نوری، زیربنای انتقال که بر پایه (Dense Wave Division Multiplexing) DWDM جدید بنا نهاده شده بود را بسازد، که بهره برداری از چند طول موج که همگی حامل تبادلات بودند را بر روی همان فیبرنوری ممکن می ساخت. این موضوع منجر به رشد ظرفیتی جنجال برانگیزی شد که تقاضا‌های جهانیان را جوابگو بود. در حالیکه اغلب کشور‌های عربی زیربنای ظرفیت داخلی بزرگی را گسترش داده بودند، بنا به دلایلی جهان عرب این فرصت را از دست دادند. در حال حاضر این منطقه یکی از مناطق تحت خدمات رسانی است و به لحاظ ارتباطات بین المللی، در حالیکه هزینه پهنای نوار بین المللی یکی از بالاترین هزینه در دنیا به حساب می آید، هزینه ارتباط به طور میانگین ۱۵۰ دلار در ماه است که در مقایسه با همان، هزینه ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ دلاری سالانه‌ مقطع اقیانوس اطلس کمتر است. توسعه TCT در منطقه و پیشرفت و ارتقاء به سوی جامعه اطلاعاتی، به واسطه توانایی آن در مرتبط ساختن شهر و نداشتن با وب جهانی، با قسمتهای مناسب است.

ساختار مخابرات (ارتباط دوربرد) فیبرنوری زیر دریایی و صنعت کابل فیبرنوری طولانی مسافت در اواخر سال ۱۹۹۶ و در اوایل سایل ی۲۰۰۱، در نتیجه دو عامل مهم؛ یکی پیشرفت شگفت انگیز در تکنولوژی ارتباطی فیبرنوری (تارشناسی نوری ) و دیگری، سرمایه گذاری قابل ملاحضه در سیستم‌های کابل‌های زیر دریایی است به طور کامل تجدید شکل یافت. صنعت جامع تجدید سازمان یافته منجر به بوجود آوردن مقدار بی‌سابقه پهنای نوار موجود در جنوب شرقی آسیا و

مسیر‌های فرا اقیانوس آرام و فرا اقیانوس اطلس شد. رکود بعدی در صنعت مخابراتی در خلال سال ۲۰۰۱ باعث کاهش سریع قیمت تعرفه ها برای امکانات در این مسیرها شد و به نوبه خود منجر به پا فشاری بر سیستم جدید ساختاری و ور شکستگی مالی بسیاری از رهبران صنعتی پیشین و شکل گیری جدید در صنعت شد.
نمادهای اخیر، تجدید اهمیت در سرمایه ‌گذاری ( ظرفیت کالاها و سیستم مالکیتی)و ضرورت ایجاد ساختار صنعتی جدید که شامل مدلهای مالکیت جایگزین( تناوبی) است که به منظور بهینه سازی کردن هدفهای هر کدام از گروهای چندگانه،‌بر توان و نیرو و سرمایه‌گذاری انجام شده توسط این گروه‌ها اعمال نفوذ می کند، را خاطر نشان می سازد. این نشانه های نوپای تجدید ساختار صنعت و احیاء و رواج آن، همراه با زیربنای نسبتاً کهنه و جا افتاده سیستمهای کابلهای زیردریایی مربوط کننده منطقه دریای سرخ به اروپا و آسیا، فرصت بی نظیری را برای نسل بعدی سیستم فراهم ساخت تا نیازهای مخابراتی سالهای آینده را هم از نظر داخل منطقه‌ای و هم از نظر برون منطقه‌ای تأمین کند. این موضوع همچنین با پروژه‌های تحت گسترش جاری
(SEA-ME-and Fagcon-ME4) و مرتبط با شبکه زمینی افریقا(COMESA) که باعث بوجود آوردن ارتباط جایگزین با هزنیه پایین ترور منطقه شد،کامل می‌شود.
۱۰۱ پیشینه تکنولوژی ( Technology Background)
۱-۱- سیستمهای انتقالی فیبرنوری (تارنوری)
۱۱ Fiober optic Transmission systems
شبکه‌های انتقالی فیبرنوری از فیبرها( تارهای) تیره و انتقالی ، و سیستمهای رابط (میانجی) تشکیل یافته اند. (تقسیم بندی چندگانه زمان)=(Tim Division Multiplexing) TDM مبتنی بر سیستمهای انتقالی دیجیتالی (رقمی) تا دهه ۱۹۹۰ به طور مبسوطی مورد استفاده قرار می گرفت. شبکه‌های عمومی حامل که در ابتدا، برای بالا بردن کیفیت انتقالی سیگنالهای صوتی و از نظر اقتصادی در جهت ارائه سرویس‌های خط آزاد اطلاعاتی گسترش یافته بودند، (سلسله مراتب رقمی مقارن زمان)= plesiochroncus Division Multiplexing)PDH بود.در دهه ۱۹۹۰،

(شبکه های نوری هم زمان)Synchronous Optical Networks) )SONET
مبتنی بر سیستم انتقالی در آمریکا سازگار شده بود، در حالیکه
( hierarchy Synchronous Digital)SDH =(سلسله مراتب دیجیتال هم زمان)

که مبتنی بر سیستمهای انتقالی بود توسط، ITV در سایر نقاط دنیا گسترش یافته و مستقر شده بود. سیستمهای SONET و SDH، سرعت‌های بالاتر، میانجی‌های استاندارد شده (یکسان شده) بازگشت خودکار و کیفیت انتقالی برتری نسبت به PDH را فراهم می کنند.

۱۱۱ TDM Digitl Transisson systems سیستمهای انتقالی دیجیتالی
(‍plesiochronous Digital Hierarchy) PDHسیستمهای انتقالی دیجیتالی مقارن زمان
سیستمهای چند بخشی PDH، چندین جریان دیجیتالی پایین مرتبه را تبدیل به جریان‌های دیجیتالی با مراتب بالا می کنند، که این عمل در درون( درمحدوده) یک مقاومت بسامدی به خصوصی انجام می‌شود.Kbps PDH 64 است.
سلسله مراتب آمریکای شمالی در (۱/۵۴ Mbps)Ds1 استاندارد شده استاندارد شده است. ظرفیت نهایی است.
اروپا و ژاپن سلسله مراتب متفاوتی دارند. اروپا سطوح بعدی را بهDso به این ترتیب استاندارد کرده است: در Mbps 048/2 ، در Mbps 448/8 ،
در Mbps 368/34 ، Mbps 268/139 و Mbps 148/565 که مطابقت می کند با ۶۷۲ . ژاپن مسیر نزدیک به استانداردهای آمریکایی که مبتنی بر Mbps 544/1 میزان است را دنبال می کند.
( hierarchy Synchronous Digital)SDH =(سلسله مراتب دیجیتال هم زمان)
SDH، هسته اصلی شبکه‌های دیجیتال جدید که دارای پهنای نوار بسیار بالایی هستند را تشکیل می دهد که مبتنی بر یک جزء ساختمانی اصلی در قالب STM-1 (Mbp 52/155) است که بر روی(بالای ) مسیرهای انتقالی فیبرنوری (تارنوری) انتقال داده شده‌اند. در SDH نسبتهای (سرعتهای) پایین تر، با اصطلاح در برگیرنده‌های واقعی (حافظه فرضی کامپیوتر)-(Virtual container)VC در نظر گرفته شده است. SDH دو مشخصه کلیدی دارد: یکی اینکه چند گانگی مستقیم به سطوح بالاتر بدون نیاز به مراحل میانی چند گانه ممکن می‌شود و دیگری اینکه کل شبکه انتقالی با یک منبع بسامدی هم زمان (هماهنگ) شده است،‌در نتیجه سرعتهای بالاتر اطلاعاتی را امکان پذیر ساخته است.
همچنین SDH، توصیفی از ساختار لایه‌ای ارائه میدهد که سه سطح از دوره‌های انتقالی را تعیین می کند. لایه زیرین، لایه فوتونی است که درگیر فرستادن اطلاعات دو گانه (مضاعف ) دودوئی بر روی تارهاست. لایه دوم، لایه خطی است که یک سری از تکرار کننده‌ها یا ترمیم شده‌ها را در برمی‌گیرد.
ارتباط متقاطع (تقاطعی) نمونه‌ای از تمهیدات یک لایه خطی است. سومین لایه، لایه خ

ط سیر است . این لایه انتقال سربه سر را،‌ در جایی که ATM تغییر موضع ( مسیر) می دهد، یا MPLS فرستنده‌های جابجایی بر چسب‌ها (جابجایی تابلوها) عمل می کند را پوشش می دهد.
(شبکه های نوری هم زمان)Synchronous Optical Networks) )SONET
استانداردهای SONET، قالبهای نمادی را به عنوان پیامهای منتقل شده هم زمام تعیین

می کند.(STS) آنها، بوسیله اصطلاح STS-N ، در N بار سرعت عنصر سازنده اصلی (Mbps 48/51)STS-1 نمایش داده شده اند. هنگامی که باشد، حاملان نوری که بار سفید STS-N را حمل می کنند، OC-M نامیده می شوند. SONET بارهای سفید را کمتر از STS-N سرعت را به عنوان تابع‌های واقعی (انشعابهای واقعی) (VT) معرفی می کند.
SONET، لایه ساختاری مشابه مشخصاتی کلیدی همچون SDH دارد.
یا روی سطوح VT و VC ، مثال (Mbps 544/1) DS-I ، (Mbps 048/2 ) و (Mbps 04/599 ) DS-3 سرعت‌های مشترکی دارند. همچنین ATM روی
(Mbps 76/149 ) STS- و ATM بر روی (Mbps 76/149 ) STS- برابرند با ATM بر روی STM-1 و ATM روی STM-4 .
در هر سرعت ارتباطی از به بالا، ATM امکان پذیر است، اما سرعت متداول استاندارد Mbps155 در نظر گرفته شده است که به عنوان STM-1روی دورهای SDH و به عنوان OC- روی SONET هماهنگ شده است. یک رابط
STM-1/OC تقریباً همیشه بر روی دستگاههای شبکه‌ای ATM ، نصب شده است
( به استثناء ایستگاههای کاری و دیگر سیستمهای انتهایی) مثل کلید برق ATM یا رایطه ATM بر روی یک فرستنده .
مفهوم ساختار جابجایی دوره‌ای (حلقه‌ای ) برای اعاده شبکه، به طور گسترده برای SONET و SDH مورد استفاده قرار می گیرد. اجراء‌ تقسیم بندی چندگانه طول موج فشرده (DWDM) اخیر،‌همچنین در مفهوم طرح محافظی حلقه SDH/ SONET اعمال نفوذ کرد.

موقعیت فعلی ۲CURRENT SITUATION
ظرفیت های فیبرنوری انتقالی جاری در دنیای عرب می تواند اینگونه تقسیم بندی شود:
کابلهای زیردریایی و ارتباطات زمینی. کابلهای زیردریایی شامل موارد زیر می شوند.

کابلهای زیردریایی بین الملکی ۲۱ International Submarine
در حال حاضر، دنیای عرب، منطقه‌ای از جهان است که بیشتر تحت خدمات رسانی قرار گرفته و هزینه پهنای نوار در آن کشورهای خیلی گران است. اکثر بار تبادل بر دوش دو سیستم کابل فیبرنوری است، یکی سیستم Flag-Europe-Asia(Flap)، آسیا- اروپا- Flap و دیگری سیستم SEM-ME- . هر دوی آنها ۲جفت فیبر(تار) هستند که از نوع سیستم‌های تنه و شاخه هستند که انگلستان را با آسیا مرتبط کرده و در طول مسیر ارتباط با چندین کشور را فراهم می سازند. سیستم Flag برای انتقال Gb/s5/2 روی هر کدام از دو جفت فیبرهاست. بنابراین ک

ل ظرفیت طراحی شده باری سیستمFlag) )Gb/s5 است. سیستم ، امکان انتقال۶ کانال در GB/S5/2 و دو کانال GB/S10 برروی بعضی از بخشهای آنرا فراهم می سازد که مجموع کل ظرفیت موجود را از GB/S40 به GB/S70 ارتقاء میدهد. شبکه‌های عامل درهر دو سیستم توسط مراکزی واقع در لندن و حومه تأمین شده‌اند. نگهداری و محافظت از گیاهانن زیر دریا توسطE-Marine که شرکت تابع Etisalat است،‌انجام می‌شود. Flag یک شبکه‌ عاملی است که مالکیت آن

مستقل است. ساختار مالکیتی یک مدل کنسرسیوم سنتی است و اعضاء آن، اروپا، خاور میانه و آسیا هستند.SMW-3 با بالغ بر ۹۲ اپراتور و مالک، بزرگترین و متنفذترین سیستم است که شامل:Signtel, France telecom, Reachltd ,British Telecom است.
کابل ۲۱۱ SEA-ME-WE3 Cable
(south East Asia-Mibble Eeast –Western Europe)-(اروپای غربی- خاور میانه- جنوب شرقی آسیا)
SMW-3 یک سیستم تقویت نوری و اولین سیستم تقسیم بندی چندگانه طول موج نوری را در جهان بکار گرفته است، که در آن کابل حداکثر ظرفیت را با ترتیبGbps40(به طور تقریبی برابر با ۴۸۰۰۰۰ مدار تلفن) بدست می آورد. هزینه کلی ساخت کابل تقریباً ۱۲۰۰ میلیون$ دلار آمریکا است.
Initally scheduled Poetion) )December 1998 دسامبر۱۹۹۸-جدول زمانی‌در ابتدا
Extended Portion))Mrch 1999 بخش تمدید یافته- مارس ‏۱۹۹۹‏
شروع فعالیت = Operation started
۴۰ Gbps ma ظرفیت=capacity
ماکزیمم ۴۸۰۰۰۰ خط=۴o Gbps max
خطوط تلفن معادل = Telephone line- equivalent
تقریباً ۳۰۰۰۰ کیلومتر= Approximately 30000 km
مجموع طول =Total langth
تقریباً ۱۲۰۰ میلیون دلار= Approximately US$ 1200 million

هزینه کلی ساخت= Total construction cost

کابل FLAG 2.1.2 FIAG Cable
ارتباط فیبرنوری اطراف جهان= (Fiber optic link Around the Globe)
کابل FLAG، از سوی دیگر با ظرفیتی معادل Gbps10 (برابر با ۱۲۰۰۰۰ مدار تلفن)، هزینه کمتری دارد.
شروع فعالیتOperation started =
اکتبر ۱۹۹۷ Octoper 1997=
ظرفیت=capacity
خطوط تلفن معادل = Telephone line- equivalent
تقریباً ۱۲۰۰ میلیون دلار= Approximately US$ 1200 million
طول کلی =Total langth
تقریباً ۱۲۰۰۰۰ خط = Approximately 120/000 lines

تقریباً ۲۷۰۰۰۰ کیلومتر= Approximately 27/0000 km
هزینه کلی ساخت= Total construction cost
تقریباً ۱۲۰۰ میلیون دلار= Approximately US$ 1200 million
محدودیت‌های بسیاری در سیستم منطقه‌ای حاضروجود دارد:
• آنها نسل پیشین تکنولوژی هستند و هزینه‌های واحد عادی شده بالایی دارند.
• ساختار مالکیتی SMW-3 یک مدل کنسرسیوم بزرگ سنتی،‌ با اعضاء زیادی از کشورهای دیگر است و در نتیجه با روشی که تا حدی دست و پاگیرو دیوان سالارانه است عمل می‌کند.

کابلهای منطقه‌ای ۲۲ Regional Cables
تنها نمونه آن FOG است که ارتباط دهنده کشورهای GCC ازیک طریق یک کابل زیر دریایی حلقه‌ای است.
کابلهای منطقه‌ای نما-( نیمه منطقه‌ای )
کابلهای شبه منطقه‌ای- ۲۳Quasi Regional Cables
مربوط کننده ۲ یا چند کشور است که مثالهای اصلی آن شامل ارتباط Alexandria, ALITAR در مصر با Tartus درسوریه در لبنان با ظرفیت Gb/s 5/2 است. ارتباط Tartous- BRITAR در سوریه با بیروت در لبنان با ظرفیت Mb/s622 و ارتباط Geddah با عربستان سعودی و port در سودان با ظرفیتی که می تواند به Tb/s28/1 با استفاده از تکنولوژی DWSM برسد.

شبکه های زمینی ۲ Terrestial Networks
معمولاً مربوط کننده دو کشور در جهان عرب هستند، با توجه به نقشه گشورهای زیر را می‌توان یافت.
• سیلا- امارات، ماتا- عربستان سعودی، SDH، ظرفیتGB/S5.
• خفقی، کویت- عربستان سعودی، SDH، ظرفیتGB/S5.

• دوحه- قطر – السالوا، عربستان سعودی- ظرفیت GB/S5/2
• ماناما- بحرین – الکبار- عربستان سعودی- ظرفیت GB/S5/2
• مسقط – عمان- امارات-ظرفیت GB/S2/1SDH.
• حرب- یمن، سوق العهد-عربستان سعودی- ظرفیت Mb/S622.
• آکابا- اردن- حاکی- عربستان سعودی- ظرفیت Mb/S,SDH 622.
• بیروت- لبنان، دمشق- سوریه، SDH ظرفیت Mb/S,SDH 622.

• دمشق- سوریه، رامتا- اردن، دررا- سوری- ظرفیت Mb/S 140.
• الاسکاندریه- سالوم- مصر، موساد- لیبی – ظرفیت Mb/S,SDH 140.
• الخلیل- فلسطین- الاسکندریه- مصر- از طریق رفه، PDH، ظرفیت Mb/S 140.
• مصر- سودان در حال ساخت، Mb/S622.
• کویت- عربستان سعودی- حضرالبطن ۱۶STM.
• کویت- بصره – عراق- ۱۶STM.
• عمان- اردن- بغداد- عراق

تقاضای بازار ۳The Maret Demand
در حال حاضر، اینترنت در CAGR در حدود ۴۴% در حال توسعه و رشد می باشد،
انتظار می رود که کاربران اینترنت در سال ۲۰۰۵ از ۱/۶ میلیون مشترک به حداقل ۸/۱۵ میلیون نفر برسند. این افزایش با مهاجرت به broad band (باند گسترده پرسرعت) اینترنت و توسعه ورودی‌های پرمحتوا، تقاضا برای پهنه نوار اینترنت را از Gbit/sec2/3 به حداقل Gbit/sec 131 در اغلب سناریوهای معمولی،‌ افزایش خواهد داد. بر پایه ۱۵ میلیون نفر مشترک اینترنت در منطقه، ۲۵% آنها
broad band هستند. از زمانی که پروژه‌های جدیدب Falcon وSMW4 که روی تقاضا‌ها کار می کنند، انتظار می رود که از ظرفیت ها یا امکانات اضافه شدهن پیشی بگیرند.
مدل اخیر که وابسته به ارتباط بین المللی اینترنتی باUS از طریق کابلهای فیبرنوری است غیر اقتصادی به اثبات رسیده است. هزینه پهنای نوار بین المللی در دنیای خاورمیانه عرب یکی از گرانترین هزینه‌ها در جهان است. بدون برنامه‌های هم تراز منطقه‌ای صحیح، در خواست پهنای نوار فراتر از ظرفیت‌ها اصلی کابلهائی موجود، بی اعتبار خواهد بود. در حال حاضر تنها دو مبادله هم تراز در منطقه وجود دارد، یکی تبادل اینترنتی ناحیه کایرو(CRLX) و دیگری تبادل اینترنتی امارات است (EMIX). این دو پروژه ابتکاری بطورصحیح و بجا بکار گرفته نشده‌اند و هم ترازی واقعی بین کشورهای عربی وجود ندارد. بدون میزبانی محلی از محتوای مراکز فرمانی. منطقه‌ای کاربردهایی همچون جریان‌های ویدیوئی و نرم افزار ASP، بدلیل نهفتگی زیاد وهزینه بالا امکان پذیر نخواهد بود. علاوه برآن موقعیت اخیر حمل و نقل تبادلی جاری مربوط به منطقه از طرق US، سناریوی مطمئن از لحاظ امنیت ملی نخواهد بود. برای فراهم ساخت ابزار وشیوه‌های ارتباط جایگزین به اینترنت و نگهداری تبادلات منطقه‌ای در همان منطقه‌، لزومی وجود دارد.
۴ Future Cable Deployment Plans
۴.برنامه های آماده سازی کابلهای آینده
۴۱ . The consortium cable, SEA- ME-WE-4

کابل کنسرسیوم، SEA- ME-WE-4
این کابل، جنوب شرقی آسیا، خاورمیانه،‌اروپای غربی را پوشش می دهد و از سنگاپور شروع شده و به فرانسه ختم می‌شود. کل در ازای کابل کنسرسیوم در حدود ۲۱۰۰۰ کیلومتر است و ۱۴ گروه از گشورهای دیگر در آن شرکت کرده و یادداشت تفاهمی را به منظور گسترش کنسرسیوم کابل FOC امضاء کرده اند.
۱۴ کشوری که این یادداشت تفاهم(MOU) را در ۴ سپتامبر ۲۰۰۲ در شهر Bali اندونزی امضاء کردند، در ذیل نام برده شده است.
(مالزی) ‏Telecom Malaysia
(سنگاپور) Sing Tel
(هندوستان) Bharati
(بنگلادش) VSNL
(سریلانکا) BTTB
(ژاپن) STI
شرکت سعودی ETisalat
(انگلستان) STC
(مصر) World com
(پاکستان) TE
(فرانسه) PTCL
دو گروه دیگر برای شرکت در کنسرسیوم،‌در نظر گرفته شده اند، آنها عبارتند از:
(تایلند) CAT
(تونس) ‏‏Tunise Telecom
حداقل سطح سرمایه‌گذاری در کنسرسیوم کابل ۳۰ میلیون دلار در نظر گرفته شده است. به طور فرمان برای گروه‌های منشعب، هر گروه برای هزینه شعبه خود، ( ۵۰ میلیون دلار برای شعبه بنگلادش، ۱۲۴۰کیلومتر ۱۵ میلیون دلار باید پرداخت کند که اینها گامهائی به سوی راه‌های اظهار شده هستند. در اینجا لازم به تذکر است که مجموع کل مسیر‌ها ۲ جفت فیبر خواهد داشت ( یک جفت برای انشعابات و یک جفت، تنها برای ایستگاهای پر بار) . کل پروژه،‌ انتظار می رود تا ربع اول قرن ۲۰۰۵ کامل شود.
(ترکیب سیستم) ۴۱۱ System Configuretion
مجموع
مجموع ۴ بخش، به نام بخش‌های ۱،۲،۳،۴ در کنسرسیوم کابل SMW4 تدوین شده است که از شهر Tuas در سنگاپور تا مارسی در فرانسه جریان دارد. جزئیات بخش‌ها به شرح زیر است:

بخش ۱ Segment:
بخش۱a. شامل دو جفت فیبر است که یک جفت فیبر، مستقیماً بین Tuas در سنگاپور و کنای در هندوستان ارتباط برقرار می کند و یک جفت فیبر دیگر، ما بین Tuas درسنگاپورو chennai، با شعبه‌هایی بهMelaka در مالزی،‌Medan( اندونزی ) و Satun دراً ما بین ehannai و Mumbai، ارتباط برقرار کرده و جفت دیگر بین chennai و Mumbaiرا با یک شاخه به کلمبو Colombo متصل می کند.
بخش ۲ Segment2:
بخش ۲a، شامل در جفت فیبر میشود که مستقیماً‌به MumbaiوJeddah مربوط می‌شود و یک جفت دیگر به MumbaiوJedda با شاخه‌هایی به karachi (پاکستان) و Fajairah(فجیره) در امارات متحده عربی مربوط می‌شود.