دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله مطالعه شاخص‌های مقاومت به خشکی در عدس (Lens culinaris Medik)
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله مطالعه شاخص‌های مقاومت به خشکی در عدس (Lens culinaris Medik) دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله مطالعه شاخص‌های مقاومت به خشکی در عدس (Lens culinaris Medik) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مطالعه شاخص‌های مقاومت به خشکی در عدس (Lens culinaris Medik)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله مطالعه شاخص‌های مقاومت به خشکی در عدس (Lens culinaris Medik) :
تعداد صفحات:۸
چکیده:
به منظور ارزیابی شاخص‌های مقاومت به خشکی و تحمل به خشکی برخی از ژنوتیپ‌های عدس آزمایشی در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در دو شرایط تنش و بدون تنش خشکی برای ۱۲ ژنوتیپ عدس در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل در سال زراعی ۸۹-۱۳۸۸ اجرا گردید. براساس عملکرد دانه در شرایط بدون تنش (Yp) و تنش (Ys) ، شاخص‌های کمی مقاومت به خشکی از قبیل: میانگین بهره‌وری (MP)، شاخص تحمل (TOL) ، میانگین هندسی بهره‌وری (GMP) میانگین هارمونیک (HARM)، شاخص حساسیت به تنش (SSI) و شاخص تحمل تنش (STI) محاسبه شدند. اختلاف بسیار معنی‌داری بین کلیه شاخص‌ها و عملکردهای بدون تنش و تنش وجود داشت که بیانگر وجود تنوع ژنتیکی و امکان انتخاب برای مقاومت به خشکی می‌باشد. بررسی شاخص‌های مقاومت به خشکی با توجه به مقادیر میانگین و ضرایب همبستگی ساده بین این شاخص‌ها با عملکرد دانه در هر دو محیط آبی و دیم نشان داد که شاخص‌های GMP و STI مناسب‌ترین شاخص‌ها ارزیابی مقاومت به خشکی در ژنوتیپ‌های عدس در شرایط خشکی بوده و برای انتخاب ژنوتیپ‌هایی با پتانسیل عملکرد بالا در هر دو شرایط دیم و آبی شناسایی شدند. بر اساس نتایج به دست آمده از شاخص‌های مقاومت به خشکی، لاین شماره ۹۵ به عنوان ژنوتیپ متحمل به خشکی و با عملکرد دانه نسبتاً بالا در هر دو شرایط دیم و آبی شناسایی گردید. تجزیه ، خوشه‌ای نشان داد که بیشترین فاصله ژنتیکی بین ژنوتیپ‌های مقاوم گروه اول ( ۲۰۰ ، توده محلی، ۶۰۳۷، ۱۵۷ و ۹۵ ) با ژنوتیپ‌های دو گروه دیگر بود
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
