مقاله استفاده از موجودات کفزی شاخص جهت بررسی کیفیت آب رودخانه برغان استان تهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله استفاده از موجودات کفزی شاخص جهت بررسی کیفیت آب رودخانه برغان استان تهران دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله استفاده از موجودات کفزی شاخص جهت بررسی کیفیت آب رودخانه برغان استان تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله استفاده از موجودات کفزی شاخص جهت بررسی کیفیت آب رودخانه برغان استان تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله استفاده از موجودات کفزی شاخص جهت بررسی کیفیت آب رودخانه برغان استان تهران :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

از جمله اجزا زنده اکوسیستمهای آبی موجودات کفزی میباشند.این موجودات بعنوان جزیی از زنجیره غذایی آبها و نیز نمایه ای از میزان کل تولیدات وشاخصی برای کیفیت آبها محسوب میگردند. به منظور تعیین وضعیت بی مهرگان کفزی رودخانه برغان در شهرستان ساوجبلاغ، اقدام به انتخاب ۱۲ ایستگاه در طول ۱۵ کیلومتر از مسیر رودخانه گردید. نمونه برداریها در ۶ دوره از تیر ماه ۱۳۸۶ لغایت اردیبهشت ماه ۱۳۸۷ بصورت یک ماه درمیان توسط نمونه بردار سوربر (Surber Sampler) به مساحت ۹۰۰ سانتیمتر مربع از هر ایستگاه انجام گردید. در مجموع نه گروه از موجودات کفزی شامل یک رده Oligochaeta و ۸ راسته شامل Hemiptera و Odonata و Trichoptera و Ephemeroptera Amphipoda و Diptera و Plecoptera و Coleoptera در این رودخانه شناسایی شد. بیشترین درصد فراوانی این گروهها بترتیب مربوط به راسته Ephemeroptera با ۶۰/۷۱ درصد و رده Oligochaeta با ۱۰/۷۱ درصد می باشد. بعلاوه از لحاظ زی توده نیز رده Oligochaeta با ۳۳/۳۲ درصد و راسته Ephemeroptera با ۱۳/۳۴ درصد دارای بیشترین زی توده بوده اندهمچنین از لحاظ فراوانی در دورههای مختلف نمونهبرداری، بیشترین تعداد مربوط به آبان ماه ۱۳۸۶ و
کمترین تعداد مربوط به تیر ماه ۱۳۸۶ میباشد. از طرف دیگر از لحاظ ایستگاههای نمونهبرداری بیشترین تعداد مربوط به ایستگاه شماره ۹، یعنی جاییکه امکان دسترسی انسان و نیز ورود فاضلابها به آن کم بوده و کمترین فراوانی مربوط به ایستگاه شماره ۲ بوده که بواسطه ماهیگیری و شنا در آن بصورت آبگیر در آمده است.