مقاله در مورد آسیب دیدگی غضروف زانو ( آسیب زانو )

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد آسیب دیدگی غضروف زانو ( آسیب زانو ) دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد آسیب دیدگی غضروف زانو ( آسیب زانو )  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد آسیب دیدگی غضروف زانو ( آسیب زانو )،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد آسیب دیدگی غضروف زانو ( آسیب زانو ) :

آسیب دیدگی غضروف زانو ( آسیب زانو )

;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
اطلاعات کلی
تعریف – صدمه به غضروف زانو واقع در بالای استخوان درشت نی . صدمات غضروف زانو غالباً همراه دررفتگیهای استخوان کشکک یا کشیدگیهای رباطی زانو خواهد بود . بعضی اوقات جهت تشخیص صدمات زانو که مقدم به درمان محافظه کارانه می باشند ، دچار ابهام می شویم .
قسمتهای درگیر بدن :
غضروف قسمت فوقانی درشت نی که به طور طبیعی نیروی اعمال شده به زانو را جذب می کند .

مفصل زانو .
رباطهایی که به زانو استحکام می بخشند .
بافت نرم شامل اعصاب ، لایه های پرده های زلالی ، لایه ضریع ، عروق خونی ، عروق لنفاوی و کیسه زلالی مفصل زانو .

علائم و نشانه ها :
درد و حساسیت در زانو ، مخصوصاً وقتی وزن را تحمل می کند .
قفل شدن مفصل زانو .
خالی شدن زیر زانو .
وجود مایع در داخل مفصل زانو .

علل به وجود آورنده :
ضربه مستقیم به زانو .
استفاده بیش از حد و مداوم از مفصل زانوی آسیب دیده .
پیچیدگی یا انقباض عضلانی شدید .
افزایش خطر در اثر :
ورزشهای پر برخورد مخصوصاً فوتبال .

چاقی .
سوء تغذیه .
سابقه صدمه زانو .
ضعف عضلانی .
نحوه پیشگیری :
قدرت عضلانی را با استفاده از تمرینات مناسب افزایش دهید .
از انجام تمرینات مداوم روی سطوح آسفالت و سایر سطوح ناهموار ، خودداری کنید
بدن خود را قبل از تمرین یا مسابقه کاملاً گرم کنید .
اگر مسابقه صدمه قبلی زانو دارید ، مفصل زانو را قبل از تمرین یا مسابقه ، بانداژ کنید .
چه باید کرد ؟
مراقبتهای مناسب بهداشتی :
درمان پزشکی .
جراحی برای ترمیم منیسک آسیب دیده معمولاً مفصل نگاری لازم است . دستگاه مفصل نگاری وسیله ای تار نوری است که انتهای آن چراغ دارد و برای دیدن داخل مفصل وسیله مناسبی است .
مراقبت از خود طی درمان پس از جراحی .
فیزیوتراپی و توانبخشی بعد از جراحی .
معیارهای تشخیصی :
مشاهده علائم .
داشتن سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی توسط پزشک .
پرتونگاری زانو جهت تشخیص شکستگی .
مفصل نگاری برای دیدن صدمات زانو که علائم

صدمات غضروفی را در بعضی از صدمات نشان می دهد .
عوارض ممکن :
ناتوانی مداوم ، بی ثباتی زانو و درد بدون جراحی .
تغییرات ملتهب در سالهای بعد ، اگرچه جراحی انجام شده باشد .
استعداد و آمادگی برای صدمات مکرر زانو .
عوارض بعد از جراحی شامل خونریزی داخل مفصل زانو ، عفونت زخم جراحی و ترمیم تدریجی .
نتیجه احتمالی – جراحی تنها درمان مشخص در صدمات غضروف مفصلی است با جراحی ، بهبود حاصل می شود ، اگر عارضه ای رخ ندهد . برای درمان کامل بعد از جراحی ۶ هفته زمان لازم است .

نحوه درمان
توجه – از دستورات پزشک که مکمل درمان می باشد پ

یروی کنید .

کمکهای اولیه :
از دستورالعمل RICE که حروف اول کلمات استراحت ، یخ ، بانداژ فشاری و بالا نگه داشتن عضو می باشد ، پیروی کنید .
شخص را با یک پتو گرم نگه دارید تا احتمال بروز شوک کاهش یابد .
بدون حرکت و جابجایی زانوی آسیب دیده لباسها را درآورید .
از آتل یا بند جهت بی حرکت کردن لگن ، زانو و مچ پا قبل از حمل مصدوم استفاده کنید
مراقبتهای مداوم : در طی مراحل بعد از جراحی :
تا پزشک دستور دیگری نداده است ، با چوب زیر بغل راه بروید .
بعد از برداشتن گچ از یک باند کشی ، حفاظهای حرارتی ، لامپهای حرارتی یا کمپرس آب گرم جهت تسکین درد محل جراحی استفاده کنید .
در صورت امکان از حمام ویرپول استفاده کنید .
زانوی مصدوم را با باند کشی ببندید .
ماساژ ملایم دهید تا ایجاد راحتی کرده و تورم را کاهش دهد .
جراح ممکن است در جلسات معاینه بعد از جراحی ، مایع جمع در مفصل زانو را بکشد .
دارو درمانی :
برای ناراحتیهای جزئی می توانید از داروهای بدون نسخه نظیر آسپیرین ، استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید .
پزشک ممکن است در صورت نیاز داروهای ضد درد قوی تجویز کند .
فعالیت – تدریجاً به سطح فعالیت قبلی برگردید . زمانی که دامنه حرکتی و قدرت زانوی مصدوم برابر با طرف سالم شد ، می توانید به سطح فعالیت قبلی برگردید .

رژیم غذایی – طی درمان غذای متعادل شامل پروتئین اضافی نظیر گوشت ، ماهی ، مرغ ، پنیر ، شیر و تخم مرغ مصرف کنید . افزایش مصرف مواد رشته دار و مایعات از یبوستی که ممکن است ناشی از کاهش فعالیت باشد ، جلوگیری خواهد کرد .

توانبخشی :
تمرینات توانبخشی را روز اول بعد از جراحی بدون انداختن وزن روی زانو شروع کنید .
تمرینات توانبخشی روزانه را وقتی حرکت راحت انجام شد ، شروع کنید .
از ماساژ یخ به مدت ۱۰ دقیقه قبل و بعد از تمرین استفاده کنید .

بخش مربوط به تمرینات توانبخشی را نگاه کنید .

با پزشک تماس بگیرید ؛ اگر

علائم صدمه به غضروف زانو داشته باشید .
علائم زیر بعد از جراحی رخ دهند .
– درد فزاینده ، تورم ، قرمزی ، ترشح یا خونریزی از محل جراحی .
– علائم عفونت ( سردرد ، دردهای عضلانی ، سرگیجه یا احساس ناخوشی عمومی و تب ) .
– تهوع یا استفراغ .

کوفتگی زانو
;;;;;;;;;;;..
اطلاعات کلی
تعریف – کبودی پوست و بافتهای زیرین زانو متعاقب ضربه مستقیم کوفتگیها سبب خونریزی مویرگهای کوچک پاره شده می گردند که در این صورت خون به داخل اعصاب ، عضلات ، زردپی ها یا سایر بافتهای نرم دیگر ترشح و نفوذ می کند .

قسمتهای درگیر بدن – زانو ، شامل عروق خونی ، عضلات ، زردپی ها ، اعصاب ، لایه ضریع و بافت همبند .
علائم و نشانه ها :
تورم در چه سطحی و چه عمقی .
درد و حساسیت زانو .
احساس سفتی هنگام فشار بر زانو .
تغییر رنگ زیر پوست که با قرمزی شروع و به طرف کبودی پیشرفت میکند .
محدودیت حرکتی زانو متناسب با وسعت صدم

ه .
زخم یا پارگی پوست محل کوفتگی ( غالباً در زانوی مصدوم ) .
علل به وجود آورنده – ضربه مستقیم به جلو یا کنار زانو .
افزایش خطر در اثر :
ورزشهای پر برخورد یا دویدن که در آن زانوها به طور مناسب محافظت نشوند.
داشتن سابقه هر اختلال خونی نظیر هموفیلی .
سوء تغذیه شامل کمبود ویتامین .
استفاده از داروهای ضد انعقاد یا آسپیرین .
نحوه پیشگیری – از حفاظهای زانو در طول مسابقه با سایر فعالیتهای ورزشی که احتمال خطر کوفتگی در آنها وجود دارد ، استفاده کنید .
چه باید کرد ؟
مراقبتهای مناسب بهداشتی :
درمان پزشکی مگر اینکه صدمه کاملاً جزئی باشد .
مراقبت از خود در کوفتگیهای جزئی و برای کوفتگیهای جدی و شدید در طی توانبخشی .
فیزیوتراپی در مورد کوفتگیهای شدید .
معیارهای تشخیصی :
مشاهده علائم .
داشتن سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی توسط پزشک در تمام موارد ، جز صدمات جزئی .
پرتونگاری زانو جهت ارزیابی کلی صدمه با بافت نرم و تشخیص احتمال شکستگیهای زیرین ممکن است میزان کلی صدمه تا ۴۸ الی ۷۲ ساعت بعد از صدمه مشخص نشود .
عوارض ممکن :

خونریزی شدید که منجر به ناتوانی می شود . خونریزی از نوع تراوشی می تواند بعضی اوقات منجر به آهکی شدن و صدمه به عملکرد عضلات مصدوم ، رباطها یا زردپی ها شود .
اگر فعالیتهای معمولی زود از سر گرفته شوند ، زمان بهبود طولانی خواهد شد .
اگر پوست محل کوفتگی زخم شود ، عفونت به وجود خواهد آمد .
نتیجه احتمالی – زمان بهبود از ۲ تا ۶ هفته متنوع است و بستگی به وسعت صدمه دا

رد

نحوه درمان
توجه – از دستورات پزشک که مکمل درمان می باشد پیروی کنید .
کمکهای اولیه – از دستورالعمل RICE که حروف اول کلمات استراحت ، یخ ، بانداژ فشاری و بالا نگه داشتن عضو می باشد ، پیروی کنید .
مراقبتهای مداوم :
از باند کشی به اضافه یک حفاظ روی زانو استفاده کنید و زانو را به مدت ۷۲ ساعت تحت فشار قرار دهید .
از کیسه های یخ ۲ یا ۳ بار در روز و هر بار به مدت ۲۰ دقیقه استفاده کنید . قطعات یخ را داخل یک کیسه پلاستیکی گذاشته و به یک حوله مرطوب یا پارچه بپیچید . سپس آن را روی محل آسیب دیده بگذارید .
بعد از ۷۲ ساعت اگر احساس گرما بهتر از یخ بود ، از گرما به جای یخ استفاده کنید . از لامپهای حرارتی ، کیسه های آب گرم ، دوش آب گرم ، حفاظهای حرارتی ، روغنها یا پمادهای گرماده و یا از درمان حمام ویرپول استفاده کنید .
ماساژ ملایم دهید تا ایجاد راحتی کرده و تورم را کاهش دهد .
دارو درمانی :
برای ناراحتی جزئی می توانید از :
– استامینوفن یا ایبوپروفن .
– پمادها یا روغنهای موضعی استفاده کنید .
پزشک ممکن است مسکن های قوی برای از بین بردن درد ، تجویز کند .
فعالیت – فعالیتهای خود را آهسته شروع کنید و تمرینات را به محض شروع درد متوقف کنید . افزایش فعالیت سبب پیشرفت در روند ترمیم خواهد شد .
رژیم غذایی – طی درمان غذای متعادل شامل پروتئین اضافی نظیر گوشت ، ماهی ، مرغ ، پنیر و شیر و تخم مرغ مصرف کنید . پزشک ممکن است ویتامین یا ترکیبات معدنی را برای تسریع روند بهبود ، تجویز کند .
توانبخشی :
تمرینات روزانه توانبخشی را وقتی به بانداژ محافظت کننده نیاز نبود ، شروع کنید .
از ماساژ یخ به مدت ۱۰ دقیقه قبل و بعد از تمرین استفاده کنید .
بخش مربوط به تمرینات توانبخشی را نگاه کنید .

با پزشک تماس بگیرید ؛ اگر
کوفتگی زانو در عرض ۱ یا ۲ روز بهبود نیابد .
زخم پوستی و علائم عفونت ( درد فزاینده ، تب ، سردرد ، دردهای عضلانی ، سرگیجه یا یک احساس ناخوشی عمومی ) رخ دهد .

دررفتگی زانو ، درشت نی – رانی
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;..
اطلاعات کلی

تعریف – صدمه به زانو طوری که استخوانهای بالا و پایین زانو در رفته و با یکدیگر تماس نداشته باشند . دررفتگیهای زانو اغلب شامل کشیدگی و پاره شدن رباطهای زانو می شود .
قسمتهای درگیر بدن :
استخوانهای درشت نی ، ران و استخوان کشکک .
رباطهای مفصل زانو .
منیسک ( غضروف ) مفصل زانو .
بافت اطراف زانوی دررفته شامل ضریع ، اعصاب ، زردپی ها ، عروق خونی و بافت همبند .
علائم و نشانه ها :
درد شدید هنگام صدمه .
اختلال در عملکرد زانو و درد شدید هنگام حرکت .
اگر استخوانهای دررفته در همان وضعیت قفل شوند ، تغییر شکل قابل رؤیت می باشد . استخوانهای دررفته ممکن است خود به خود به جای اول برگردند و تغییر شکلی دیده نشود ولی ماهیت صدمه همان است .
حساسیت محل دررفتگی .
تورم و کبودی اطراف زانو .
بیحسی در محل دررفتگی .
علل به وجود آورنده :
باز کردن بیش از حد زانو .
ضربه مستقیم به درشت نی .
ضربه مستقیم به ران ، که زانو را به هر طرفی بکشاند .
نتیجه نهایی یک کشیدگی رباطی شدید .
ناهنجاری مادرزادی زانو نظیر سطوح مفصلی کم عمق یا بد شکل .
افزایش خطر در اثر :
ورزشهای پربرخورد مخصوصاً فوتبال یا هاکی .
کشیدگی رباطی یا دررفتگی قبلی مفصل زانو .
صدمات مکرر زانو از هر نوع .
ضعف عضلانی .
نحوه پیشگیری :
قدرت عضلانی را با برنامه های اساسی و متناسب با رشته ورزشی ، افزایش دهید .
قبل از تمرینات بدن خود را کاملاً گرم کنید .ص و زانوبندهای طبی در مسابقات و ورزشهای پربرخورد ، استفاده کنید .
چه باید کرد ؟
مراقبتهای مناسب بهداشتی :
درمان پزشکی .
جراحی به منظور جا انداختن زانو و برگرداندن آن به وضعیت طبیعی خود ترمیم رباطها و زردپی های آسیب دیده دررفتگیهای حاد یا عود کننده ممکن است نیاز به ت

رمیم جراحی و جابجایی مفصلی داشته باشند .
معیارهای تشخیصی :
مشاهده علائم .
داشتن سابقه پزشکی و معاینه توسط پزشک .
پرتونگاری زانو ، لگن و مچ پا .
عوارض ممکن :
در هنگام صدمه :
شوک .
فشار یا صدمه به اعصاب ، رباطها ، زردپی ها ، عضلات ، عروق خونی و بافت همبند مجاور
بعد از درمان یا جراحی :
خونریزی شدید داخلی .
آسیب دیدگی شبکه خونرسانی ناحیه .
مرگ سلولهای استخوانی متعاقب قطع خونرسانی .
عفونت طی درمان جراحی .
اگر فعالیت زود از سر گرفته شود ، زمان بهبود طولانی خواهد شد .
دررفتگیهای مکرر .
مفصل بی ثبات یا ملتهب متعاقب صدمه مکرر .
نتیجه احتمالی – بعد از این که دردفتگی جا انداخته شد ، زانو ممکن است نیاز به بی حرکتی توسط گچ یا آتل به مدت ۶ تا ۸ هفته داشته باشد . بهبود کامل رباطهای مصدوم حداقل به ۶ هفته زمان نیاز دارد . اگر تمام درمانهایی که در برقراری یک زانوی باثبات و قوی موفق نبودند ، از شرکت در ورزشهای پربرخورد اجتناب کنید .
نحوه درمان
توجه – از دستورات پزشک که مکمل درمان می باشد پیروی کنید .
کمکهای اولیه :
این یک فوریت پزشکی بوده و بلافاصله باید اقدام به کمک کرد .
از دستورالعمل RICE که حروف اول کلمات استراحت ، یخ ، بانداژ فشاری و بالا نگه داشتن عضو می باشد ، پیروی کنید .

بدون حرکت دادن ساق و ران مصدوم ، لباسهای او را درآورید .
با آتل های حفاظ گذاری شده زانو ، لگن و مچ پا را بی حرکت نگه دارید .
ترمیم رباطهای پاره و زردپی های آسیب دیده و دستکاری درمانی زانوی دررفته نیاز به بیهوشی نخاعی یا عمومی دارد . دستکاری درمانی باید حتی الامکان بلافاصله بعد از دررفتگی صورت گیرد . حدود ۶ ساعت بعد از دررفتگی ، خونریزی و جابجایی مایعات بدن ممکن است منجر به شوک گردد . همچنین بسیاری از بافتها قابلیت کشسانی خود را از دست داده و برگشت به وضعیت طبیعی مشکل خواهد شد .

مراقبتهای مداوم – بعد از برداشتن گچ یا آتل :
از کیسه های یخ ۳ یا ۴ بار در روز و هربار به مدت ۲۰ دقیقه استفاده کنید . قطعات یخ را داخل یک کیسه پلاستیکی گذاشته و به یک حوله یا پارچه مرطوب بپیچید . سپس آن را روی محل آسیب دیده بگذارید .
اگر احساس گرما بهتر از یخ بود ، از گرما به جای یخ استفاده کنید . می توانید از لامپهای حرارتی ، کیسه های آب گرم ، دوش آب گرم ، حفاظهای حرارتی یا درمان حمام ویرپول استفاده کنید .
در فواصل درمان زانو را با باند کشی ببندید .
ملایم ماساژ دهید ایجاد راحتی کرده و تورم را کاهش دهد .
دارو درمانی :
پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند :
داروهای بیهوشی عمومی ، بیهوشی نخاعی یا شل کننده های عضلانی ، قبل از دستکاری درمانی .
استامینوفن برای دردهای متوسط .
داروهای ضد درد مخدر برای درد شدید .
مسهل برای جلوگیری از یبوست ناشی از کاهش فعالیت .
آنتی بیوتیک برای مقابله با عفونت .
فعالیت :
تا زمانی که گچ برداشته نشده ، با چوب زیر بغل راه بروید . بعد از ترخیص از نزد پزشک ، تحمل وزن روی اندام تحتانی را شروع کنید .
اگر جراحی مورد نیاز بود ، فعالیت را تدریجاً از سر بگیرید تا بهبودی کامل رانندگی نکنید .
رژیم غذایی :
قبل از دستکاری درمانی یا جراحی فقط آب بنوشید . غذای سفت در معده سبب استفراغ تحت بیهوشی عمومی خواهد شد .

طی دوره درمان غذای متعادل شامل پروتئین اضافی نظیر گوشت ، ماهی ، مرغ ، پنیر ، شیر و تخم مرغ مصرف کنید . افزایش مصرف مواد رشته دار و مایعات از یبوست ناشی از کاهش فعالیت جلوگیری خواهد کرد .
توانبخشی :
بعد از ترخیص از نزد پزشک تمرینات روزانه توانبخشی را شروع کنید .
برای ۱۰ دقیقه قبل و بعد از تمرین از ماساژ یخ استفاده کنید .
بخش مربوط به تمرینات توانبخشی را نگاه کنید .
با پزشک تماس بگیرید ؛ اگر
علائم در رفتگی زانو داشته باشید حتی اگر زانو به وضعیت اول برگردد و یا ساق پا بی حس ، رنگ پریده و یا سرد شود این یک فوریت پزشکی است .

اتفاقات زیر رخ دهند :
– تهوع یا استفراغ .
– تورم بالا و پایین گچ مخصوصاً زیر ناخن انگشتان .
– فقدان حس زیر زانو .
– یبوست .
علائم زیر بعد از درمان جراحی رخ دهند :
– درد فزاینده ، تورم یا ترشح در محل جراحی .
– علائم عفونت ( سردرد ، دردهای عضلانی ، سرگیجه یا احساس ناخوشی عمومی و تب ) .
علائم جدید و ناگفته ایجاد شوند . داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی ایجاد نمایند .
دررفتگیهای مکرر زانو .

دررفتگی زانو ، درشت نی – نازک نی
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;..
اطلاعات کلی
تعریف – صفحه و جابجایی استخوانهای ساق پا به طوری که با یکدیگر تماس نداشته باشند . این دررفتگی نسبت به دررفتگی کشکک کمتر شایع بوده و اغلب با شکستگی استخوان درشت نی همراه است .
قسمتهای درگیر بدن :
مفصل زانو .
استخوانهای ساق پا ( درشت نی و نازک نی ) که در مفصل زانو با هم اتصال دارند .
بافت نرم اطراف محل دررفتگی شامل اعصاب ، لایه ضریع ، زردپی ها ، رباطها ، عضلات و عروق خونی .

علائم و نشانه ها :
احساس خالی شدن زیر زانوها .
درد آزار دهنده هنگام صدمه .
قفل شدن استخوانهای دررفته در وضعیت غیر طبیعی یا برگشت خود به خود به وضعیت اول که هیچ تغییر شکلی از خود به جای نمی گذارد .
حساسیت محل دررفتگی .
تورم و تغییر رنگ در مفصل زانو .
بیحسی و فلج در ساق پا و پا ناشی

از فشار ، گرفتگی یا قطع عروق خونی یا اعصاب .
علل بوجود آورنده :
ضربه مستقیم به زانو .
نتیجه نهایی یک کشیدگی لگیامانی که به علت صدمات پیچشی اتفاق می افتد .
انقباضات عضلانی شدید مربوط به تغییرات ناگهانی و سریع مسیر هنگام دویدن.
افزایش خطر در اثر :
ورزشهای پربرخورد طی دویدن .
فردی با خصوصیات لگن بزرگ و وسیع و انحراف زانو .
کشیدگیهای رباطی قبلی زانو .
صدمه به مکرر به زانو .
التهاب مفصلی از هر نوعی ( نقرس ، روماتوئید ) .
ضعف عضلانی .
ناهنجاریهای مادرزادی مفصل زانو .
نحوه پیشگیری :
افزایش قدرت عضلانی لازم است .
قبل از فعالیت بدنی خود را کاملاً گرم کنید .
بعد از بهبود ، زانو را در طی ورزشهای پربرخورد و دویدن با باند کشی ، حفاظهای ، حفاظهای زانویی یا جورابهای ویژه حمایت کننده محافظت کنید .
چه باید کرد ؟
مراقبتهای مناسب بهداشتی :
درمان پزشکی ، شامل دستکاری درمانی زانو جهت برگرداندن استخوانها به وضعیت نخست .
عمل جراحی جهت بازگرداندن زانو به وضعیت طبیعی خود .
مراقبت از خود طی توانبخشی .
معیارهای تشخیصی :
مشاهده علائم .
داشتن سابقه پزشکی و معاینه توسط پزشک .
پرتونگاری مفصل زانو و استخوانهای مجاور .
عوارض ممکن :
در هنگام صدمه :
شوک .
فشار یا صدمه به اعصاب ، رباطها ، زردپی ها ، عضلات ، عروق خونی و بافت همبند مجاور .
بعد از درمان یا جراحی :
خونریزی شدید داخلی .

آسیب دیدگی شبکه خونرسانی ناحیه .
مرگ سلولهای استخوانی متعاقب قطع خونرسانی .
عفونت طی درمان جراحی .
اگر فعالیت زود از سر گرفته شود ، زمان بهبود طولانی خواهد شد .
دررفتگیهای مکرر .

مفصل بی ثبات یا ملتهب متعاقب صدمه مکرر .

نتیجه احتمالی :
بعد از این که دررفتگی جا انداخته شد و زانو از طریق جراحی ترمیم یافت ، زانو نیاز به بی حرکتی توسط گچ بلند به مدت ۳ هفته خواهد داشت . بهبودی کامل رباطهای آسیب دیده نیاز به حداقل ۶ هفته زمان خواهد داشت . اگر تمام درمانهای لازم برای برگرداندن زانوی باثبات و قوی با عدم موفقیت همراه باشد ، از انجام ورزشهای پربرخورد اجتناب ورزید .
نحوه درمان
توجه – از دستورات پزشک که مکمل درمان می باشد پیروی کنید .
کمکهای اولیه :
فرد مصدوم را با پتو گرم نگه دارید تا احتمال بروز شوک کاهش یابد .
لباسها را در صورت امکان ببرید و ناحیه آسیب دیده را حرکت ندهید .
زانو ، لگن و مچ پا را با آتل بی حرکت کنید .
از دستورالعمل RICE که حروف اول کلمات استراحت ، یخ ، بانداژ فشاری و بالا نگه داشتن عضو می باشد ، پیروی کنید .

پزشک استخوانهای در رفته را با جراحی یا بدون جراحی جا خواهد انداخت . دستکاری درمانی باید حتی الامکان بلافاصله بعد از دررفتگی صورت گیرد . حدود ۶ ساعت بعد از آسیب دیدگی خونریزی و جابجایی مایعات بدن ممکن است منجر به شوک گردد و همچنین بسیاری از بافتها قابلیت کشسانی خود را از دست داده و برگشت به وضعیت اول را مشکل می سازند .