مقاله کنترل سرعت رکابزنی در یک بیمار مجازی به روش کنترل لغزشی مرتبه بالا با استفاده از تحریک الکتریکی عملکردی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله کنترل سرعت رکابزنی در یک بیمار مجازی به روش کنترل لغزشی مرتبه بالا با استفاده از تحریک الکتریکی عملکردی دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کنترل سرعت رکابزنی در یک بیمار مجازی به روش کنترل لغزشی مرتبه بالا با استفاده از تحریک الکتریکی عملکردی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کنترل سرعت رکابزنی در یک بیمار مجازی به روش کنترل لغزشی مرتبه بالا با استفاده از تحریک الکتریکی عملکردی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله کنترل سرعت رکابزنی در یک بیمار مجازی به روش کنترل لغزشی مرتبه بالا با استفاده از تحریک الکتریکی عملکردی :

تعداد صفحات:۷

چکیده:

هدف از این تحقیق استفاده از یک کنترل کنند لغزشی مرتب دوم جهت کنترل سرعت رکابزنی در افراد ضایعه نخاعی به کمک تحریک الکتریکی عملکردی (FES) می باشد. کنترل کننده شدت تحریک الکتریکی اعمال شده به عضلات چهارسر و زیرران را به گونه ای تنظیم می کند تا سرعت رکابزنی تغییرات یک الگوی مرجع از پیش تعریف شده را دنبال کند. از مشکلات مهم کنترل سیستمهای عصبی – عضلانی، خاصیت غیرخطی و متغیرپذیربودن با زمان، بروز پدیده خستگی و وجود اغتشاشات داخلی و خارجی می باشد. یکی از روشهای مطرح برای مقابله با عدم قطعیت ها در چنین سیستمهایی روش کنترل مقاوم لغزشی است اما نیاز به دانستن مدل و وجود ناپیوستگی در خروجی کنترل کننده از مشکلات این روش است برای رفع این مشکل، در این مقاله برای اولین بار از روش کنترل لغزشی مرتبه بالا برای کنترل سیستم اسکلتی – عضلانی استفاده شده است. این روش نیازی به دانستن مدل از سیستم ندارد و براساس اطلاعات مختصری از سیستم عصبی – عضلانی قابل طراحی است. روش مذکور برروی یک بیمار مجازی اعمال شده است. در ساختار بیمار مجازی جزئیات دقیق به گونه ای لحاظ شده اند تا عملکرد آن هرچه بیشتر به واقعیت نزدیک باشد. در این تحقیق، عملکرد کنترل کننده در مقابل بار اغتشاشی، تغییرات در پارامترهای بیمار مجازی و اثر خستگی بررسی شده اند. نتایج نشان می دهد که کنترل کننده بخوبی قادر به کنترل سرعت رکابزنی در بیمار مجازی بوده است.