مقاله در مورد جمهوری دمکراتیک خلق کره

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد جمهوری دمکراتیک خلق کره دارای ۴۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد جمهوری دمکراتیک خلق کره  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد جمهوری دمکراتیک خلق کره،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد جمهوری دمکراتیک خلق کره :

جمهوری دمکراتیک خلق کره

« فصل اول »
الف – وضعیت جغرافیائی و طبیعی
(۱) موقعیت و اهمیت استراتژیک :
جمهوری دمکراتیک خلق کره در نیمکره شمالی ، نیمکره شرقی در شرق آسیا و در کناره غربی دریای ژاپن و شرق خلیج کره واقع شده است . این کشور در موقعیت ۳۷/۴۱ درجه تا ۴۳ درجه عرض شمالی و ۱۸/۱۲۴ درجه تا ۴۱/۱۳۰ درجه طول شرقی قرار دارد . کره شمالی از شمال به روسیه دارای ۵/۱۶ کیلومتر ، از شمال و شمال غربی با چین دارای ۱۳۶۰ کیلومتر و در جنوب با کره جنوبی دارای ۲۴۸ کیلومتر مرز مشترک می باشد .

شبه جزیره کره از نظر ژئواستراتژیکی موقعیت ویژه ای را در شرق آسیا دارا بوده و به عبارتی دروازه شرقی آسیا برای غرب محسوب می شود . این ویژگی موجب شده است تا این منطقه طی قرن های گذشته همواره مورد توجه و طمع قدرتهای بزرگ قرار داشته و محور رقابت قدرتهای بزرگ بوده باشد زیرا در یک سوی این شبه جزیره ژاپن ، اقیانوس آرام و آمریکا و در سوی دیگر روسیه و چین قرار گرفته است . به عبارتی شبه جزیره کره فصل مشترک منافع قدرت های بزرگ است که در

نهایت با تشکیل دو اردگاه شرق و غرب شبه جزیره کره نیز به دو بخش شمالی و جنوبی پس از جنگ جهانی دوم تقسیم گردید که بخش شمالی آن حوزه نفوذ بلوک کمونیسم و بخش جنوبی حوزه نفوذ نظام کپیتالیسم قرار گرفت .
موقعیت کلیدی این منطقه به نحوی بوده است که حتی فروپاشی شوروی به عنوان بزرگترین حامی کره شمالی و پایان دوران جنگ سرد نیز نتوانست به رقابت قدرتهای بزرگ در این منطقه خاتمه دهد . تداوم حضور یک صد هزار نظامی آمریکا در این منطقه که بخش عمده آن در خاک ژاپن و کره

جنوبی مستقر گردیده است خود بزرگترین دلیل برای اهمیت این منطقه راهبردی است . بر این اساس در حال حاضر نه تنها مقامات دو کره در تحولات و جهت گیری های شبه جزیره کره نقش آفرینی می نمایند بلکه آمریکا ، روسیه ، چین و ژاپن مستمراً و مستقیماً تحولات این منطقه را دنبا

ل نموده و تلاش پیگیری را برای تأثیر گذاری بر تحولات آن دنبال می نمایند .
(۲) مساحت :
شبه جزیره کره کلاً ۲۲۲۴۱۸ کیلومتر مربع مساحت دارد که کره شمالی با وسعت ۱۲۲۷۶۲ کیلومتر مربع ( در حدود ۱۵۰ کیلومتر مربع آن قلمرو آبی ) ، ۵۵ از کل مساحت شبه جزیره کره را تشکیل می دهد .
(۳) شرایط طبیعی :
این کشور ، کشوری کوهستانی بوده که اکثر مناطق آن پوشیده از جنگل است ، حدود ۷۸ اراضی این کشور را کوهها و جنگلها پوشانده ، ۳ آن باتلاقی و جلگه ای و ۱۹ آن اراضی قابل کشت می باشد .
(الف) ارتفاعات :
بلندترین نقطه این کشور کوه پک توسان به طول ۲۷۵۰ متر و پست ترین نقطه این کشور در سواحل شرقی این کشور و در کنار دریای ژاپن هم سطح آب های آزاد است .(صفر) شبه جزیره کره دارای بیش از ۵۰ کوه با ارتفاع بیش از ۲۰۰۰ متر می باشد که عموماً در بخش شمالی قرار گرفته است.
– حوادث طبیعی :
خشکسالی بهاری و به دنبال آن چندین سیل متوالی – طوفان های گاه و بیگاه دریای چین در اوایل پاییز .
– موضوعات رایج محیطی :
آلودگی آب ، حمایت های ناکافی برای آب آشامیدنی ، مرض های ناشی از مصرف آب سیلاب – قطع درختان جنگلی – فرسایش خاک – عقب ماندگی .
(ب) رودخانه ها :
بلندترین رودخانه این کشور آمنوک ( یالو ) به طول ۸۰۶ کیلومتر بوده ( در نواحی مرزی میان کره شمالی و چین ) و دومین رود بلند این کشور رود تومن به طول ۵۲۱ کیلومتر است ( در نواحی مرزی این کشور با چین و روسیه ) و سومین رود بزرگ این کشور رود ته دونگ گانگ می باشد که سرچمشه آن از مرکز این کشور و از ارتفاع رانگ ریم به سوی پایتخت آغاز و پس از عبور از مرکز شهر پیونگ یانگ در بندر نامپو وارد دریای زرد در غرب این کشور می شود . طول این رود در حدود ۴۵۰ کیلومتر بوده و علاوه بر تأمین آب آشامیدنی پایتخت و شهرهای اطراف ، ده ها هزار هکتار از اراضی کشاورزی منطقه ای را نیز آب یاری می کند .

(پ) سواحل :
شبه جزیره کره دارای ۸۵۹۳ کیلومتر نوار ساحلی می باشد که کره شمالی ۲۴۹۸ کیلومتر
از این نوار ساحلی را تشکیل داده است که ۱۵۹۸ کیلومتر آن در سواحل شرقی و ۹۰۰ کیلومتر
از آن در سواحل غربی واقع می باشد .
(ت) بنادر و سدهای مهم :
بنادر نامپو ( در ۵۰ کیلومتریجنوب غربی شهر پیونگ یانگ ) ، ون سان ( در ۲۰۰ کیلومتری شرق پایتخت ) ، ناجین و هونگ نام ( در شرق ) و آن جو و اینچون ( در غرب ) مهمترین بنادر کره شمال

ی است . این کشور دارای ۱۲ سد بزرگ و ۱۸۶ سد کوچک و حدود ۱۷۰۰ دریاچه مصنوعی بوده و مهمترین سد این کشور با هدف دفاعی برای جلوگیری از نفوذ نیروهای دریایی دشمن از مسیر رودخانه و همچنین تداخل آب شیرین رودخانه با آب دریا به طول ۸ کیلومتر در منطقه بندر نامپو در مدخل ورودی رودخانه ته دونگ گانگ به دریای زرد احداث شده است .
(ث) جزایر :
این کشور دارای ۱۹۰ جزیره کوچک و بزرگ می باشد که در حدود ۱۲۸ جزیره در سواحل شرقی و ۶۲ جزیره در سواحل غربی واقع شده است . اکثر جزایر این کشور در حدود ۸ تا ۱۲ کیلومتر از سواحل فاصله دارند .

(ج) آب و هوا :
آب و هوای کره شمالی در زمستان بسیار سرد و همراه با سوز مناطق منچوری و سیبری و در تابستان گرم ، مرطوب ( شرجی ) و بارانی است . متوسط دما در تابستان ۱۷+ درجه و در زمستان ۲۰- درجه می باشد . ( در مناطق کوهستانی مانند کوهستان پکتوسان در شمال این کشور برودت هوا تا ۴۰- الی ۵۰- درجه می رسد ) میزان بارندگی در این کشور حدود ۱۳۵۰ میلیمتر در سال می باشد .
ت – جمعیت :
در حال حاظر جمعیت کره شمالی در حدود ۲۲۲۲۴۰۰۰ نفر می باشد که ۸/۵۸ آن در شهرها و ۲/۴۱ در روستا ها زندگی می کنند . رشد جمعیت ۹ – زاد و ولد ۰۹/۱۶ در هزار – مرگ و میر ۰۵/۷ در هزار – مرگ ومیر کودکان ۴۰/۲۴ در هزار تولد – امید زندگی ۳۷/۷۱ سال – نرخ باروری ۵/۲ بچه .
در این کشور هیچ دینی رسمیت نداشته و انجام فعالیت مذهبی ممنوع است و لذا اکثریت مردم این کشور بی دین ( ملحد ) می باشند .

«فصل دوم »

سوابق تاریخی ، اوضاع سیاسی و نظام حکومتی کره شمالی :
تشکیل اولین حکومت با نام حکومت کوریا در شبه جزیره کره در قرن دهم میلادی شکل گرفت لیکن مقاومت این کشور سابقه تاریخی خود را مربوط به سال ۲۳۳۳ قبل از میلاد مسیح دانسته که توسط شخصی به نام شاه تان گان بنا گردید . این افسانه موجب تقویت همبستگی ملی به خصوص از زمان حضور بیگانگان گردید ،‌ چینی ها بیش از ۴۰۰ سال به کره حکومت کردند ،

ژاپن نیز به مدت ۳۵ سال یعنی تا پایان جنگ جهانی دوم کره را ضمیمه خاک خود نمود . بعد از جنگ جهانی دوم شمال مدار ۳۸ درجه به تصرف شوروی و بخش جنوبی آن به تصرف آمریکا درآمد ، کونیست ها ( شوروی و چین ) کیم ایل سونگ را تحت الحمایه خود قرار داده و زمینه انتخاب وی را به عنوان دبیر کل حزب کمونیست این کشور فراهم و در نهایت با اعلام استقلال کرده شمالی در سال ۱۳۲۷، این کشور خود را از بخش جنوبی جدا و عملاً شبه جزیره کره به دو بخش تقسیم گردید .
در ۲۵ ژوئن ۱۹۵۰ نیروهای کره شمالی در یک هجوم سریع وارد سئول شدند اما شورای امنیت بلافاصله تشکیل جلسه داده و با صدور قطع نامه های توقف جنگ و عقب نشینی سریع نیروهای کره شمالی را خواستار گردید لیکن بی توجهی این کشور به مصوبه شورای امنیت منجر به صدور مجوز توسل به نیروی نظامی گردید ، آمریکا به همراه ۱۵ کشور به عنوان نیروهای سازمان ملل به شبه جزیره کره گسیل شد اما در مقابل چین و شوروی نیز به نفع کره شمالی وارد جنگ شدند . سرانجام پس از سه سال جنگ در ۲۷ ژوئن ۱۹۵۳ پیمان ترک مخاصمه بین دو طرف امضاء شد این پیمان کماکان باقی مانده و دو کره همچنان بدون امضای پیمان صلح به صورت جدا از یکدیگر باقی مانده اند .
نوع حکومت این کشور نظام کمونیستی بوده که بر اساس اراده یک فرد به عنوان رهبر مادام العمر اداره می شود . اصلی ترین مرکز تصمیم گیری در کره شمالی ، کمیته مرکزی حزب کارگران می باشد که برهمه ارکان حکومتی کشور حاکمیت دارد . لیکن در ظاهر این کشور دارای مجمع عالی خلق با ۶۷۵ نماینده می باشد . دوره نمایندگی ۵ سال است ، دبیر کل حزب ، رئیس کمیسیون

عالی دفاع ، فرماندهی کل نیروهای مسلح و شورای پرزیدیوم و رئیس آن به وسیله مجلس انتخاب می شوند. درکره همه چیز و همه سازمان ها در انحصار دولت است و از طرف حزب و کمیته های حزبی کنترل می شود . ایدئولوژی حاکم بر کره شمالی ایدئولوژی جوچه می باشد که ترکیبی ا

ز سوسیالیسم ، ناسیونالیسم و امونیسم است .
کره شمالی دارای ۹ استان و ۴ شهر ویژه بوده که در تابعیت هیچ استانی قرار نداشته و مدیریت مستقل دارند که عبارتند از شهرهای پیونگ یانگ ، نامپو ، کسونگ و ناجین یون بونگ ، پایتخت این

کشور شهر پیونگ یانگ می باشد .
تابعیت مردم از سلسله مراتب و دستورات رده بالاتر ، عدم ارتباط با بیگانگان ، خود اتکائی بر اساس تعالیم جوچه ، کنترل شدید و نظامیگرایی اصول داخلی را تشکیل داده و سیاست خارجی نیز شامل ، حفظ بیطرفی در مناقشات ، خروج از انزوای سیاسی ، وحدت دو کره و برقراری ارتباط با کشورهای مستقل جهان می باشد .
با خاتمه دوران جنگ سرد این کشور با بحران در ابعاد سیاسی و اقتصادی مواجه گردید و این فشار موجب شد تا مقامات این کشور به تجدید نظر در روابط خارجی اقدام نمایند . بر این اساس برقراری روابط سیاسی و توسعه همکاریهای اقتصادی جزء اولین اولویتهای اول قرار گرفت .
– تقسیمات کشوری :
کره شمالی ۹ استان ( چاگانگ ، هامهونگ شمالی – هامهونگ جنوبی – هوانگ هایی شمالی – هوانگ هایی جنوبی – پیونگ گیانگ شمالی- پیونگان جنوبی – یاگانگ – گانگ ون ) و چار شهر ویژه ( شامل پیونگ یانگ ، کی سانگ ، نامپو و ناجین سون بونگ ) است .
– نگاه اجمالی به کره ی شمالی :
جمعیت کره ی شمالی ۳/۲۲ میلیون نفر است و توزیع سنی آن به این صورت است :
۲۵ زیر پانزده سا ل، ۶۸ پانزده الی ۶۴ سال و ۷ بالاتر از ۶۴ سال . مذهب های موجود در این کشور ، بودایی ، کنفوسیون ، شمنیزم ، چوندوئیست و مسیحی است .
زبان مردم ،کره ای است و حروف آن ترکیبی از حروف و صدا می باشد .
واحد پول کره ون است .
روزهای مهم کره عبارت است از : ۱۵ آگوست (۱۹۴۵ ) روز استقلال – ۹ سپتامبر (۱۹۴۸ ) تأسیس جمهوری دمکراتیک خلق کره – ۱۶ فوریه ( ۱۹۴۲ ) تولد کیم جونگ ایل – ۱۵ آوریل (۱۹۱۲) تولد کیم ایل سونگ – اول ماه می ،روز جهانی کارگر – ۱۰ اکتبر (۱۹۴۵) تأسیس حزب کارگر است .
– تاریخی :

تاریخ کره به یک گذشته ی افسانه ای بر می گردد . شبه جزیره کره در طول قرن ها تحت تأثیر فرهنگ چین و بلحاظ تحت سیطره امپراطوری آن کشور بوده است .
امپراطوری ژاپن پس از پیروزی در جنگ (۱۸۹۴) و شوروی (۱۹۰۵) به عنوان قدرت بلامنازع آسیا ، شبه جزیره کره را تحت استیلای قوای خود درآورده و از سال ۱۹۱۰ رسماً آن را به خاک خود منظم نمود . شکست قوای ژاپن در جنگ جهانی دوم و تسلیم بلاشرط این کشور در سال ۱۹۴۵ موجب رها شدن کره از امپراطوری ژاپن گردید . طبق توافقات متفقین نیروهای شوروی در قست شمالی و نیروهای آمریکایی در جنوب مستقر گردیدند تا بر عملیات خلع سلاح ژاپن نظارت نمایند. بروز جن

گ سرد میان دو بلوک شرق و غرب و رقابت آن ها در کلیه مناطق جهانی موجب گردید که شوروی و آمریکا با حمایت از عوامل داخلی زمینه را برای به قدرت رسیدن حکومت های طرفدار خود فراهم نمایند . در نتیجه در قسمت جنوبی شبه جزیره در سال ۱۹۴۸ جمهوری کره و در قسمت شمالی در سپتامبر همان سال جمهوری دمکراتیک خلق کره برقرار گردیه و جدایی سیاسی دو کره تثبیت گردید.

« فصل سوم »
وضعیت اجتماعی و خانوادگی کره شمالی :
در کره شمالی خانواده به عنوان یک سلول یا واحد اجتماعی در نظر گرفته می شود . امّا واحد اقتصادی ، فرد است که در یک تعاونی ، کارخانه یا اداره مشغول است و محل کارش را خود بدست می آورد . گرچه همه خانواده در انجام کار مشارکت دارند ، امّا حقوق خانواده به پدر یا پدربزرگ که اقتصاد خانواده را مدیریت و سازماندهی می کند ، پرداخت می گردد .
در نواحی شهری و تعاونی های روستایی ،‌اندازه خانواده به ۴ یا ۵ نفر محدود می گردد و معمولاً بیش از دو نسل در یک خانواده زندگی نمی کنند . والدین ( پدربزرگ ، مادربزرگ ) معمولاً با جوانترها ، ترجیحاً با پسر بزرگ زندگی می کند .
مشاهده گران کشف کردند که پسرها به دلایل اقتصادی و ادامه نام خانوادگی هنوز بیشتر از دخترها حائز توجه هستند . در ازدواج بزرگترین پسر خانواده نسبت به برادرش مخارج بیشتری صرف می گردد .
ارتباطات تحقیر آمیز سنّتی بین مادر شوهر و خواهر شوهر به نظر می رسد در عموم کشورهای آسیای شرقی نسل به نسل منتقل شده باشد . یک منبع کره جنوبی اعلام کرد که تقاضای زیاد مادر شوهران باید توسط سازمان های اجتماعی نظیر «انجمن دمکراتیک زنان » نکوهش شود . یک

محقق آمریکایی از مباحثه با مقامات کره شمالی در اوایل ۱۹۵۰ متوجه شد که ناتوانی زن در تولد یک پسر هنوز یکی از دلایل طلاق دادن است . اگر یک مرد بخواهد طلاق دهد باید اجازه همسرش را بدست آورد . امّا یک زن می توان بدون رضایت مرد طلاق بگیرد . اما یک منبع کره شمالی گزارش کرد که طلاق دادن برای مرد آسانتر است . طلاق برای آن هایی که بدنام یا بدکاره هستند راحتتر از موارد دیگر انجام می پذیرد و در حقیقت اغلب به شدت از طرف هیئت حاکمه به طلاق حمایت

می شود .
چنانکه از آمارها بر می آید آمار طلاق بین سالهای ۱۹۴۹ تا ۱۹۸۹ سالانه ۳ تا ۵ هزار بوده است. سن قانونی مرد برای ازدواج ۱۸ سال بوده و برای زن ۱۷ سال تعیین شده، ازدواج دیرتر از ۲۰ و تا ۳۰ سالگی عمومیت دارد و به خاطر انجام خدمت نظام وظیفه ازدواج دیرهنگام بر نرخ باروری تأثیر می گذارد .
به نظر می رسد که اکثر انتخاب زوجین از همان محدوده تعاونی روستایی و یا تشکیلات اقتصادی شهری صورت بگیرد . آداب و رسوم ازدواج سنتی دارا و ثروتمند از میان رفته ، ازدواج عاشقانه هرگز . به نظر می رسد جوانان باید برای ازدواج از والدین اجازه بگیرند . گرفتن زن دوم که در زمان های قبل عمل رایج بود ممنوع گردیده ، جشن های ازدواج خیلی ساده و کم هزینه تر از قبل گردیده ،‌اگر چه در میان خانواده های کشاورز عروسی معمولاً بعد از جمع آوری محصول پائیزه و قبل از شخم زدن بهار صورت می گیرد ، در چنین وقتی معمولاً خانواده ها بیشترین پول را برای انجام چنین مراسمی دارند . نوعروس می تواند درآمد سالایانه اش را به خانه جدیدش ببرد .

« فصل چهارم »
نظام سیاسی کره شمالی
سرچشمه حکومت کره شمالی :
زمانی که کره در سال ۱۵ آگوست ۱۹۴۵ از استعمار ژاپن رهایی یافت ، کیم ایل سونگ یکی از فرماندهان لشکر ۸۸ ویژه ی اتحادیه جماهیر شوروی ( این لشگر ترکیبی از چینی ها و کره ای ها تحت فرماندهی یک افسر چینی بود ) ، انتخاب شد تا مقاصد اتحاد جماهیر شوروی را دو کره دنبال کند . بنابراین او در ۱۹ سبتامبر ۱۹۴۵ بوسیله کشتی جنگی شوروی وارد نبرد «ونسان» کره شد . بدون داشتن تجربه کشورداری . با این وجود پس از ورود در ۱۰ اکتبر ۱۹۴۵ حزب کارگران کره را تأسیس کرد و در روز سبتامبر ۱۹۴۸ دولت ، و به دنبال آن در ۸ فوریه ۱۹۴۸ ارتش خلق کره را بنا

نهاد .
کیم ایل سونگ که از طرف اتحاد شوروی می شد ،‌تا پیش از ۱۷ فوریه ۱۹۴۸ ، در مجمع خلق کره به عنوان رئیس قوه ی مقنّنه ،‌همچنین در کمیته ی خلق کره به عنوان رئیس هیئت مدیره حکومت از آن کیم ایل سونگ « جمهوری دمکراتیک خلق کره » را بوجود آورد . با طرح تحریم سازمان ملل برای تشکیل یک حکومت واحد با یک انتخاب آزاد عمومی در کره شمالی و جنوبی ، کیم ایل سونگ برای نیرومند ساختن بنیادهای نظامی تصفیه های خونینی را علیه مخالفان و دشمنان احتمالی انجام

داد . به عنوان مثال : از بین بردن اعضای اصلی حزب کارگران در جنوب ، درست بعد از متارکه جنگ در کره ( ۲۷ ژوئن ۱۹۵۳ ) . پاکسازی در حزب طرفداران چین و حزب طرفداران روسیه در اواخر سال های ۱۹۵۰ و همچنین پاکسازی در ارتش در اوخر ۱۹۶۰ .

برای حق جلوه دادن حکومت کره شمالی ، رژیم نیاز داشت تا یک تصویر حماسی از کیم ایل سونگ و زندگی او خلق کنند . در نتیجه کیم ایل سونگ در اذهان مردم کره به عنوان آغازگر شورش علیه

سلطه ی ژاپنی ها از سال ۱۹۲۵ مجسم شد زمانی که او فقط ۱۴ سال داشت. او بعدها نقطه نظرات سیاسی ،‌ اجتماعی و آموزشی خود را تحت عنوان « ایدئولوژی جوچه » که برگرفته از نظام کمونیستی و داشته ها و آداب و رسوم بومی است به رشته ی تحریر آورد و تمامی آحاد جامعه را به پیروی از اصول جوچه ملزم ساخت سنبل این مکتب داس ، چکش و قلم است . داس به نشانه حمایت از کشاورزان ، چکش به نشانه حمایت از صنعتگران و قلم به نشانه حمایت از اندیشه .
ساختار سیاسی :
حزب کارگران کره شمالی بالاترین قدرت در کشور است که به رفرم و تأسیس سوسیالیزم منجر می شود . منشأ پیدایی حزب توافق نامه سران پنج استان شمال غرب کره در اکتبر ۱۶۴۵ تحت عنوان «عزم به تحکیم یک سازمان و خط و مشی سیاسی » به همین خاطر حزب کارگر کره شمالی ۱۰ اکتبر هر سال را جشن می گیرد . اصول راهبری و اهداف نهایی حزب کارگران کره در اکتبر ۱۹۹۰ تجدید نظر می شود و ایدئولوژی جوچه راهنمایی اصلی فعالیت های حزب می شود .
• در رأس کشور کره ی شمالی کیم جونگ ایل قرار دارد که فرزند کیم ایل سونگ ، بنیان گذار نظام جمهوری دمکراتیک خلق کره است . وی دارای سه عنوان رسمی ، ریاست کمیسیون دفاع ملّی ، فرمانده کل ارتش و دبیر کل حزب کارگران کره می باشد . وی رهبر کره ی شمالی است و از اختیارات نامحدودی برخوردار می باشد .
• دومین مقاوم رسمی کره شمالی رئیس پرزیدیوم مجمع عالی خلق می باشد . وی دارای چهار معاون می باشد و به عنوان عالی ترین مقام ای که کره شمالی را در خارج نمایندگی می کند محسوب کرد .
• کمیسیون دفاع ملی متشکل از نه ژنرال می باشد که در رأس آنان رهبر قرار دارد .
• کابینه کره شمالی نخست وزیر ، سه معاون او ، دبیر کل کابینه و ۲۸ وزیر می باشد .
– مجلس کره شمالی دارای ۱۲۰۰ نفر عضو می باشد که در سال فقط ۱۲ اجلاس برگزار می کنند و طی آن بودجه ی پیشنهادی دولت انتصابات صورت گرفته و سیاست های کلّی دولت را تصویب می کند . اعضای مجلس از طریق ارکان ها و دفاتر حزبی در مناطق و شهرستان های مختلف

انتخاب می شوند . آن ها رئیس مجلس را نیز تعیین می کنند . حزب کارگران کره تمامی مردم را در تشکّل های مختلف نوجوانان ، جوانان ، زنان و سایر گروه ها سازماندهی می کند و ایدئولوژی جوچه را به آنان آموزش می دهد .
حزب ، مهمترین تشکّل سیاسی :
براین اساس قدرتمندترین و گسترده ترین نهاد دولتی کره ی شمالی در تمامی زمینه ها حزب کارگران کره است که براساس یک سازماندهی گسترده استعداد عموم مردم این کشور را کش

ف نموده و طی مراحل آموزش ویژه ،افراد را برای برعهده گرفتن پست های گوناگون آماده می کند .
کره شمالی در سال ۱۹۴۵ مستقل شده و روز ملّی آن ۹ سبتامبر است . در سازمان ملل ، نماینده ای به نام « پک کیل یون » دارد و درسازمان های زیر نیز عضو است :
فائو ،‌اونکتاد ، یوپو ،‌ وهو ، ومو ، اتحادیه بین المجالس ، کشورهای غیر متعهد و کومتون.
– روابط با خارج :
کره با کشورهایی مانند ، چین ، روسیه ، کشورهای کمونیستی ، کوبا ،‌ ویتنام ، لأوس و سایر

کشورهایی که مواضع ضدّ آمریکایی دارند مانند : ایران ، سوریه ، فلسطین ، لیبی ، ونزوئلا ، رابطه ی ضدّ آمریکایی دارند . کره با کشورهای اروپای غربی روابطش سرد است . با آمریکا و ژاپن روابط خصمانه دارد . با کره ی جنوبی قبلاً روابط خصمانه داشت ، در زمان حال ، مشغول تنش زدایی است .