مقاله تروریسم و جبران خسارات ناشی از حملات تروریستی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تروریسم و جبران خسارات ناشی از حملات تروریستی دارای ۱۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تروریسم و جبران خسارات ناشی از حملات تروریستی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تروریسم و جبران خسارات ناشی از حملات تروریستی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تروریسم و جبران خسارات ناشی از حملات تروریستی :

تعداد صفحات:۱۱

چکیده:

تروریسم بی شک یکی از مسایل و مشکلات مهم جهان است که فاقد تعریفی جامع و جهانی می باشد لذا شناسایی آن از طریق بررسی دو معیار هدف و شیوه صورت می پذیرد دراین میان تجربه نشان می دهد پس از سپری شدن شوک ناشی از اقدامات تروریستی اولین مسئله ای که بدان پرداخته می شود جبران خسارت این اعمال می باشد موضوعی که از جایگاه ویژه ای در مبحث جبران خسارتهای ناشی از فعل ثالث، در سیستم حقوق اداری فرانسه برخوردار است. مبحثی که تا سالیانی نه چندان دور هیچگونه اثری از آن در قوانین این کشور دیده نمی شود و شورای دولتی نیز به عنوان بالاترین مرجع رسیدگی به دعاوی علیه دولت و توابع آن پیوسته از استماع این گونه دعاوی خودداری می ورزید. لذا تنها صورت ممکن مطالبه خسارت ازدولت، توسط قربانیان این حوادث طرح آن دسته دعاویی بودند که در آن غفلت، سهل انگاری و در یک کلام تقصیر دولت را مطرح می ساخت و از باب تقصیری که دولت در ارتباط با حادثه تروریستی مرتکب شده بود، زیان دیده جبران خسارت خود را طلب می کرد که در این موارد نیز براساس رویه این تقصیر می بایست الزاما از نوع فاحش و سنگین می بود. به تدریج قانونگذار فرانسه تحت تاثیر مطالبات اجتماعی، قانونی برای جبران خسارت قربانیان جرایم خشونت آمیز به تصویب رساند که قربانیان حوادث تروریستی نیز از آن منتفع می شدند اما با وقوع حوادث تروریستی در پاریس و برای کاستن از آلام قربانیان این گونه حوادث حزن انگیز، قانون گذار تدابیر خاصی را اندیشید. این در حالی است که باتوجه به حوادث گوناگون تروریستی در کشور، بی شک ضروریت توجه ویژه به قربانیان آن بیش از پیش از سوی جامعه احساس می شود.