مقاله بررسی رفتار افزودنی های سیلیسیم دار بر استحکام مکانیکی و تراکم در نسوزهای یکپارچه شاموت – کربنی رزین باند

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی رفتار افزودنی های سیلیسیم دار بر استحکام مکانیکی و تراکم در نسوزهای یکپارچه شاموت – کربنی رزین باند دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی رفتار افزودنی های سیلیسیم دار بر استحکام مکانیکی و تراکم در نسوزهای یکپارچه شاموت – کربنی رزین باند  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی رفتار افزودنی های سیلیسیم دار بر استحکام مکانیکی و تراکم در نسوزهای یکپارچه شاموت – کربنی رزین باند،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی رفتار افزودنی های سیلیسیم دار بر استحکام مکانیکی و تراکم در نسوزهای یکپارچه شاموت – کربنی رزین باند :

تعداد صفحات:۱۴

چکیده:

اکسیداسیون شدید کربن در دمای بالا منجر به ایجاد تخلخل (افت تراکم) و کاهش استحکام و خواص ویژه کربن در نسوزهای یکپارچه شاموت کربنی می گردد. از جمله راهکارهای مقابله با آن می توان به استفاده از موادی تحت عنوان آنتی اکسیدانت ( نظیر آلومینیوم، سیلیسیم و ترکیبات آنها) اشاره نمود. دراین پژوهش به بررسی رفتار افزودنی های سیلیسیم دار ( نظیر سیلیسیم و فروسیلیسیم فلزی) بر استحکام و تراکم نسوزهای شاموت کربنی پرداخته شده است. دراین راستا از شاموت ایرانی ، ساگار و کک نرمه رزول فنولی (بایندر) به ترتیب به میزان ۶۵% ، ۱۵% ،۱۰% و ۱۰% و مازاد بر آنها از پودر میکرونیزه سیلیسم و فروسیلیسیم فلزی ( انتی اکسیدانت) استفاده شده است. مخلوط مواد اولیه تحت فشار MPa 4 فشرده و در دمای ۲۰۰ درجه سانتی گراد پرورانده و نهایتا در دماهای ۱۱۰۰ درجه و ۱۴۰۰ درجه سانتی گراد حرارت داده شده اند. آزمایشات استحکام مکانیکی سرد (CCS)، وزن مخصوص (B.D) ، بررسیهای میکروسکوپی (SEM) و آنالیز فازی (XRD) برروی نمونه ها نشان میدهد که افزودن فروسیلیسیم تا ۶% وزنی و سیلیسیم تا ۵% وزنی در دمای ۱۴۰۰ درجه ، به علت تشکیل نانو الیاف کاربید سیلیسیم (b-SiC) منجر به تقویت استحکام ( حدود ۴ برابر) و تراکم گردیده است.