مقاله بررسی طول دوره قابل پیش بینی خشکسالی با استفاده سریهای زمانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی طول دوره قابل پیش بینی خشکسالی با استفاده سریهای زمانی دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی طول دوره قابل پیش بینی خشکسالی با استفاده سریهای زمانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی طول دوره قابل پیش بینی خشکسالی با استفاده سریهای زمانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی طول دوره قابل پیش بینی خشکسالی با استفاده سریهای زمانی :

تعداد صفحات:۷

چکیده:

خشکسالی یکی از پدیده‌هایی است که در همه مناطق اقلیمی به آرامی رخ می‌دهد و باعث بروز تغییرات مهمی در شرایط نرمال منابع آب، کشاورزی، محیط‌ زیست منطقه و شرایط اقتصادی و اجتماعی مردم منطقه می‌شود. به علت طبیعت تصادفی فاکتورهایی که موجب ایجاد این پدیده می‌شوند، وقوع خشکسالی به صورت یک پدیده استوکستیک در طبیعت عمل می‌کند. از آنجایی که پیش‌بینی یک عنصری است که دورنمایی از آینده تغییرات سیستم در اختیار کاربر، جهت اعمال مدیریت بهینه قرار می‌دهد، بنابراین پیش‌بینی و شناسایی خشکسالی نیز، قبل از وقوع آن نقش مهمی در طراحی و مدیریت سیستم‌های منابع آبی به منظور کاهش و جلوگیری از گسترش خسارات ناشی از خشکسالی دارد. از این رو، در این تحقیق به منظور بررسی طول دوره قابل پیش‌بینی خشکسالی از داده‌های بارندگی ایستگاه مراوه‌تپه در استان گلستان با دوره آماری ۴۹ ساله (۳۹-۱۳۳۸ الی ۸۷-۱۳۸۶)، استفاده شد. بعد از بررسی داده‌ها از نظر همگنی و صحت و انجام آزمون‌های آماری لازم، وضعیت رطوبتی با استفاده از شاخص بارندگی استاندارد شده (SPI) در دوره‌های زمانی ۳، ۶، ۹، ۱۲، ۲۴ و ۴۸ ماهه محاسبه گردید. آنگاه با استفاده از مدل سری زمانی SARIMA و یافتن بهترین مدل احتمال خشکسالی به ترتیب در ۱، ۲، ۳، ۴، ۵ و ۶ ماه آینده پیش‌بینی و با داده‌های مشاهده‌ای بر اساس معیارهای آماری (از قبیل میانگین قدرمطلق خطا و جذر میانگین مربعات خطا) مقایسه شد. نتایج نشان داد که با افزایش طول مدت پیش‌بینی دقت پیش‌بینی کاهش می‌یابد. همچنین این کاهش در دوره‌های زمانی کوتاه‌مدت بیشتر نمایان است. بر این اساس طولانی‌ترین مدت قابل پیش‌بینی برای هر دوره ۳ تا ۴۸ ماهه در سطح اطمینان‌های مختلف تعیین گردید.