مقاله بررسی میزان آلودگی منابع آبی بیمارستانهای شهرخرم آباد به باکتری لژیونلا پنوموفیلا در سال ۸۷

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی میزان آلودگی منابع آبی بیمارستانهای شهرخرم آباد به باکتری لژیونلا پنوموفیلا در سال ۸۷ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی میزان آلودگی منابع آبی بیمارستانهای شهرخرم آباد به باکتری لژیونلا پنوموفیلا در سال ۸۷  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی میزان آلودگی منابع آبی بیمارستانهای شهرخرم آباد به باکتری لژیونلا پنوموفیلا در سال ۸۷،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی میزان آلودگی منابع آبی بیمارستانهای شهرخرم آباد به باکتری لژیونلا پنوموفیلا در سال ۸۷ :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

باکتری لژیونلا به طور فراوان در سیستمهای آبی توزیع دارد و از انواع منابع آب نظیر منابع آبی بیمارستانها جدا میشود . لژیونلا پنوموفیلا درایجاد عفونتهای بیمارستانی حائز اهمیت است .هدف ازاین پژوهش بررسی حضور لژیونلا پنوموفیلا در سیستمهی توزیع آب بیمارستانهای شهر خرم آباد است. نمونه برداری با تناوب ۱۵ روزه از مخازن آب سرد و گرم بیمارستانها درون بخشها انجام شد .در هر بیمارستان از ۴ محل و هر کدام به مقدار ۵ لیتر نمونه برداری شد با استفاده از فیلتراسیون غشیی تغلیظ شدند . بری حذف باکتریهی مزاحم از بافر اسیدی HCL/KCL استفاده شد و بر روی محیطی کشت BCYE و انتخابی GVPC به مدت ۷-۳ روز انکوبه شدند. در مجموع از بین ۲۴۰ نمونه گرفته شده از ۵ بیمارستان شهرستان خرم آباد ۴۱/۷ درصد نمونه ها مثبت بودند. درصد نمونه های مثبت بیمارستانهای عشایر، تأمین اجتماعی، توحید، عسلیان و مدنی به ترتیب : ۶۸/۸، ۴۵/۵ ، ۳۳/۳ ، ۹/۱ ، و ۳۶/۴ درصد بود و میانگین کلر باقیمانده نمونه ها به ترتیب برابر ۵۲/۳۸ ، ۰/۰ ، ۰/۴۶ ، ۰/۸۲ و ۰/۶ میلیگرم بر لیتر بودند . بیشترین نمونه های مثبت مربوط به سر دوش آب گرم و کمترین مقدار مربوط به شیرهای آب سرد می باشد با وجود اینکه همه بیمارستانهای شهر خرم آباد از آب تصفیه شده استفاده می نمایند اما از ۲۴۰ نمونه جمع آوری شده ۱۰۰ نمونه در بخشهای مختلف بیمارستان مثبت بودند نتایج بدست آمده ارتباط مستقیمی بین میزان کلر باقیمانده وحضور باکتری لژیونلا نشان می دهد به این ترتیب که در غلظتهای ۰/۶ میلیگرم در لیتر و بالاترکلر باقیمانده هیچیک ازنمونه ها مثبت نبوده اند . بنابراین معمولاً مقادیر کلر باقیمانده موجود در شبکه توزیع آب برای مقابله با لژیونلا کافی نیست