مقاله تعیین مناسب ترین الگوی کاشت برای تولید بذر ذرت دانه ای، هیبرید سینگل کراس ۷۰۴ در شرایط آب و هوایی خوزستان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین مناسب ترین الگوی کاشت برای تولید بذر ذرت دانه ای، هیبرید سینگل کراس ۷۰۴ در شرایط آب و هوایی خوزستان دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین مناسب ترین الگوی کاشت برای تولید بذر ذرت دانه ای، هیبرید سینگل کراس ۷۰۴ در شرایط آب و هوایی خوزستان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین مناسب ترین الگوی کاشت برای تولید بذر ذرت دانه ای، هیبرید سینگل کراس ۷۰۴ در شرایط آب و هوایی خوزستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین مناسب ترین الگوی کاشت برای تولید بذر ذرت دانه ای، هیبرید سینگل کراس ۷۰۴ در شرایط آب و هوایی خوزستان :

تعداد صفحات:۷

چکیده:

برای دستیابی به بهترین الگوی کاشت برای تولید بذر ذرت هیبرید سینگل کراس ۷۰۴، آزمایشی در سال ۱۳۸۶ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ۴ تیما ر و ۴ تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول انجام گردید. تیمارهای مورد استفاده عبارت بودند ا ز: D1 (لاین های پدری و مادری به صورت یک ردیف روی هر پشته)، D2 (لاین های پدری دو ردیف و لاین های مادری یک ردیف روی هر پشته)، D3 (لاین های پدری و مادری دو ردیف روی هر پشته) و D4 (لاین های پدری یک و لاین های مادری دو ردیف روی هر پشته). نتایج به دست آمده نشان داد که الگوی کاشت، اثر معنی داری بر روی برخی از صفات اندازه گیری شده، داشت. وزن دانه در بلال (حداکثر ۹۷ گرم)، نسبت وزن دانه به بلال (حداکثر ۶۶% )، و عملکرد دانه با تغییر در الگوی کاشت از تک ردیفه به دو ردیفه به طور معن یداری افزایش یافتند. در مجموع با تغییر الگوی کاشت از تک ردیفه به دو ردیفه برخی از صفات مورد بررسی افزایش یافت. اما میان هیچ یک از تیمارهای مربوط به الگوی کاشت دو ردیفه اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. از میان تیمارهای مربوط به الگوی کاشت دو ردیفه، تیمار چهارم (فقط مادری و خطوط پدری یک ردیف روی هر پشته) بهترین اثر را بر روی عملکرد داشت و بدین جهت از سایر تیمارها ( ۲۷۵۳ کیلوگرم در هکتار) برتر بود.