مقاله مطالعه تأثیر شرایط متفاوت فتوسنتزی و تنش رطوبتی بر اجزای عملکرد گندم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مطالعه تأثیر شرایط متفاوت فتوسنتزی و تنش رطوبتی بر اجزای عملکرد گندم دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مطالعه تأثیر شرایط متفاوت فتوسنتزی و تنش رطوبتی بر اجزای عملکرد گندم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مطالعه تأثیر شرایط متفاوت فتوسنتزی و تنش رطوبتی بر اجزای عملکرد گندم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مطالعه تأثیر شرایط متفاوت فتوسنتزی و تنش رطوبتی بر اجزای عملکرد گندم :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

در این تحقیق به منظور مطالعه شرایط متفاوت فتوسنتزی و تنش رطوبتی بر اجزای عملکرد گندم با استفاده از طرح کرتهای دو بار خرد شده (Split split plot) بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در طی سال زراعی ۸۵-۱۳۸۴ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیع طرق مشهد به اجرا درآمد. در کرتهای اصلی (Main plots) تیمار تنش رطوبتی در دو سطح شامل ۱- شرایط معمولی(آبیاری کامل ) و ۲- تنش رطوبتی و در کرتهای فرعی (Sub plots) تعداد هشت ژنوتیپ جدید گندم قرار گرفت. در کرتهای فرعی فرعی (Sub sub plots) تیمار شرایط فتوسنتزی در دو سطح شامل ۱- استفاده از فتوسنتز جاری(شرایط معمولی) و ۲- جلوگیری از فتوسنتز جاری قرار گرفت. برای جلوگیری از فتوسنتز جاری از یدید پتاسیم ۴، ۰% بصورت محلول پاشی و پس از ظهور سنبله استفاده شد. نتایج نشان داد، ژنوتیپ ۹۱۰۳ بیشترین تعداد دانه در سنبله و رقم کراس شاهی بیشترین وزن هزار دانه را به خود اختصاص دادند. ژنوبیپ ۹۱۱۶ دارای بالاترین و رقم کراس شاهی دارای کمترین عملکرد دانه بود. بر اساس نتایج بدست آمده از این آزمایش در شرایط معمولی و تنش رطوبتی به ترتیب ژنوتیب های ۹۱۱۶ و ۹۲۱۲ بالاترین عملکرد دانه در شرایط استفاده از فتوسنتز جاری را به خود اختصاص دادند. در صورتی که در شرایط معمولی و جلوگیری از فتوسنتز جاری ژنوتیب C-81-10 و در شرایط تنش رطوبتی و جلوگیری از فتوسنتز جاری ژنوتیب ۹۱۱۶ دارای بالاترین عملکرد بود. ژنوتیپ هایی که تحت شرایط متفاوت در این آزمایش دارای پتانسیل عملکرد بالایی بودند، در مقایسه با دیگر ژنوتیپ ها از تعداد دانه در سنبله بیشتری نیز بر خوردار شدند.