مقاله برنامه ریزی و مدیریت بهره برداری از منابع آب با استفاده از مدل برنامه ریزی خطی (مطالعه موردی:دشت نیشابور-سبزوار)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله برنامه ریزی و مدیریت بهره برداری از منابع آب با استفاده از مدل برنامه ریزی خطی (مطالعه موردی:دشت نیشابور-سبزوار) دارای ۱۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله برنامه ریزی و مدیریت بهره برداری از منابع آب با استفاده از مدل برنامه ریزی خطی (مطالعه موردی:دشت نیشابور-سبزوار)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله برنامه ریزی و مدیریت بهره برداری از منابع آب با استفاده از مدل برنامه ریزی خطی (مطالعه موردی:دشت نیشابور-سبزوار)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله برنامه ریزی و مدیریت بهره برداری از منابع آب با استفاده از مدل برنامه ریزی خطی (مطالعه موردی:دشت نیشابور-سبزوار) :

تعداد صفحات:۱۱

چکیده:

منابع آب موجود در منطقه مورد مطالعه، تکافوی نیاز آبی گیاهان در اراضی کشاورزی را به طور کامل نمی کند؛ لذا گیاهان دچار تنش آبی و در نهایت کاهش محصول خواهند شد. هدف از این مطالعه، تدوین یک مدل برنامه ریزی منابع آب جهت تعیین الگوی کشت مناسب، بهر هبرداری بهینه از منابع آب سطحی و زیرزمینی و چگونگی تخصیص آب بین گیاهان زراعی بوده است؛ به نحوی که تأثیرات سوء کم آبی به حداقل ممکن برسد. با بررسی انواع مدلهای برنامه ریزی منابع آب و خصوصیات و شرایط حاکم بر هر کدام از این مدلها، مدل برنامه ریزی خطی بدلیل سادگی و کاربردی بودن آن در مدیریت منابع آب بعنوان بهترین مدل انتخاب گردید. مدل برای پنج دوره پنج ساله و با در نظر گرفتن تغییرات تدریجی اجرا شد. با توجه به نتایج مدل برای دشت نیشابور-سبزوار می توان گفت که تغییرات در الگوی کشت در سالهای مختلف طرح بگونه ای است که با وجود کاهش برداشت از منابع آب زیرزمینی سود خالص حاصل، روند افزایشی دارد، بطوریکه از ۷۰۳ میلیارد ریال در سال ۱۳۹۰ به ۷۵۴ میلیارد ریال در سال ۱۴۱۰ خواهد رسید. با تعیین مناس بترین الگوی بهره برداری از منابع موجود (سطحی و زیرزمینی) با استفاده از مدل، بیلان منفی در منطقه مورد مطالعه تعدیل شده و به تدریج مثبت می گردد، بطوریکه از بیلان ۳۰۱/۱- در وضع موجود به ۳۰+ در سال ۱۴۱۰ خواهد رسید.