مقاله ارزیابی عملکرد و ضرورت بازنگری در ساختار مدیریت و بهره برداری از شبکه آبیاری و زهکشی دشت گلپایگان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی عملکرد و ضرورت بازنگری در ساختار مدیریت و بهره برداری از شبکه آبیاری و زهکشی دشت گلپایگان دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی عملکرد و ضرورت بازنگری در ساختار مدیریت و بهره برداری از شبکه آبیاری و زهکشی دشت گلپایگان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی عملکرد و ضرورت بازنگری در ساختار مدیریت و بهره برداری از شبکه آبیاری و زهکشی دشت گلپایگان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی عملکرد و ضرورت بازنگری در ساختار مدیریت و بهره برداری از شبکه آبیاری و زهکشی دشت گلپایگان :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

مدیریت مصرف بهینه از منابع آبی کشور (آبهای سطحی و زیرزمینی) و بهره برداری صحیح و علمی از این منابع به دلیل محدودیت آنها و افزایش می زان تقاضا امری ضروری است. در این راستا و به منظور استفاده بهینه از آب مخزن سد گلپایگان به عنوان مهمترین منبع تأمین کننده آب کشاورزی زمین های گلپایگان- شرکت بهره برداری آبیاری و زهکشی دشت گلپایگان در سال ۱۳۷۲ تأسیس گردید. محدودیت منابع آبی این شهرستان، افزایش میزان تقاضا در بخش کشاورزی، خشک سالی ها، سپری شدن بیش از چهار دهه از عمر شبکه، خاکی بودن اغلب کانالهای درجه ۳، ۲ و ۴ پرت زیاد آب در شبکه، همچنین در جهت نیل به توسعه همه جانبه اقتصادی منطقه به ویژه بخش کشاورزی، ایجاب می کند یک بازنگری اساسی در نحوه بهره برداری و مدیریت شبکه صورت گیرد. بدین منظور و در این مقاله ضمن بررسی و شرح مسائل و مشکلات شبکه و در راستای مدیریت مطلوب و بهینه در بهره برداری از شبکه، علاوه بر پیشنهاد راه کارهایی چون: تعمیرات اساسی در شبکه، بتنی کردن نهر هارون-کانال خاکی قدیمی که در ترسالی ها به عنوان کانال اصلی مورد استفاده قرار می گیرد و بیش از ۸۰ درصد پرت آب دارد – آموزش بهره برداران و کشاورزان، استفاده از روش های آبیاری مکانیزه، همچنین انتقال مدیریت شبکه به بخش خصوصی یا بهره برداران و یا مشارکت آنان در امر بهره برداری و نگهداری- با توجه به ساختار اجتماعی و فرهنگی منطقه – و در قالب تشکل و یا تعاونی آب بران به عنوان راه کار اساسی و قابل بررسی ارائه شده است.