مقاله بررسی اثر اقلیم بر تبخیر و تعرق پتانسیل در ایستگاه های سینوپتیک آبعلی، انزلی، بوشهر، تهران، سنندج و یزد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی اثر اقلیم بر تبخیر و تعرق پتانسیل در ایستگاه های سینوپتیک آبعلی، انزلی، بوشهر، تهران، سنندج و یزد دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثر اقلیم بر تبخیر و تعرق پتانسیل در ایستگاه های سینوپتیک آبعلی، انزلی، بوشهر، تهران، سنندج و یزد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر اقلیم بر تبخیر و تعرق پتانسیل در ایستگاه های سینوپتیک آبعلی، انزلی، بوشهر، تهران، سنندج و یزد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثر اقلیم بر تبخیر و تعرق پتانسیل در ایستگاه های سینوپتیک آبعلی، انزلی، بوشهر، تهران، سنندج و یزد :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

برآورد دقیق تبخیر و تعرق پتانسیل (Eto) در اکثر مطالعات مربوط به کشاورزی امری ضروری است. مطالعه تاثیر اقلیم بر تبخیر و تعرق به منظور انتخاب روش مناسب محاسبه (Eto) در اقالیم مختلف از اهمیت بالایی برخوردار است. سازمان خواروبار جهانی (EAO) روش پنمن مانتیث را به عنوان روش استاندارد برآورد (Eto) معرفی کرده است. این روش با اینکه دقت بالایی دارد، به داده های متعددی نیاز دارد که در معدودی از ایستگاه ها موجود است و متقابلا در برخی فرمولهای ساده نظیر سامانی هارگیوز یا بلانی کریدل از داده های کمتری استفاده می شود که واجد دقت کمتری می باشند. هدف از این تحقیق بررسی اثر اقلیم بر (Eto) به روش های ساده می باشد. بدین منظور از دو شاخص کسر تبخیر (نسبت تبخیر و تعرق به تابش خالص) و ضریب خشکی دومارتن استفاده گردید و مشاهده شد با افزایش کسر تبخیر، درصد اختلاف برآورد در روش سامانی هارگیوز نسبت به پنمن مانتیث روند افزایشی دارد. همچنین با افزایش ضریب خشکی دومارتن، درصد اختلاف برآورد در این روش کاهش می یابد. در روش بلانی کریدل نیز با افزایش کسر تبخیر تا حدود ۰/۵، درصد اختلاف برآورد در این روش کاهش و پس از آن روند افزایشی دارد. در نهایت این بررسی نشان می دهد با افزایش ضریب خشکی دومارتن، شاخص کسر تبخیر کاهش پیدا می کند.