مقاله تعیین توزیع مکانی حداکثر مقدار تبخیر-تعرق مرجع روزانه با استفاده از زمین آمار و تصاویر ماهواره نوآ (مطالعه موردی: استان تهران)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین توزیع مکانی حداکثر مقدار تبخیر-تعرق مرجع روزانه با استفاده از زمین آمار و تصاویر ماهواره نوآ (مطالعه موردی: استان تهران) دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین توزیع مکانی حداکثر مقدار تبخیر-تعرق مرجع روزانه با استفاده از زمین آمار و تصاویر ماهواره نوآ (مطالعه موردی: استان تهران)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین توزیع مکانی حداکثر مقدار تبخیر-تعرق مرجع روزانه با استفاده از زمین آمار و تصاویر ماهواره نوآ (مطالعه موردی: استان تهران)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین توزیع مکانی حداکثر مقدار تبخیر-تعرق مرجع روزانه با استفاده از زمین آمار و تصاویر ماهواره نوآ (مطالعه موردی: استان تهران) :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

تبخیر-تعرق از اجزای اصلی گردش آب در طبیعت بوده و آگاهی از میزان دقیق آن درپروژه های آبی ضروری است. در این بررسی با هدف تهیه نقشه تبخیر -تعرق مرجع منطقه ای حداکثر در استان تهران، تبخیر -تعرق مرجع ماه جولای سال های ۱۹۹۹-۲۰۰۳ با روش هارگریوز -سامانی برآورد و به منظور منطقه ای کردن آن دو روش کریگینگ و کوکریگینگ با متغیر کمکی دمای سطح زم ین استفاده شده است . دمای سطح زمین از تصاویر ماهواره نوآ ماه جولای سال های ۲۰۰۳ – ۱۹۹۹ با تعدادی از الگوریتم های روزنه مجزا برآورد گردیده است . با مقایسه دمای برآورد شده با الگوریتم ها و دمای عمق ۵ سانتیمتری خاک، الگوریتم کول و کاسیلیس ( ۱۹۹۷ ) برای منطقه مناسب تشخیص داده شده و به عنوان متغیر کمکی روش کوکریگینگ استفاده گردیده است. نتایج خطای استاندارد برآورد در روش کریگینگ۴۹/۱۷۲ و کوکریگینگ ۴۷/۹۹۵ بوده است . بنابراین برای ترسیم نقشه تبخیر -تعرق مرجع منطقه ای حداکثر روش کوکریگینگ با متغیر کمکی دمای سطح زمین استفاده شده است.