مقاله استفاده از روشهای میکروتیتر و الکتروفورز برای تعیین عامل مقاومت در جمعیت های مختلف Tetranychus urticae Koch در برابر کنه کش بی فنترین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله استفاده از روشهای میکروتیتر و الکتروفورز برای تعیین عامل مقاومت در جمعیت های مختلف Tetranychus urticae Koch در برابر کنه کش بی فنترین دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله استفاده از روشهای میکروتیتر و الکتروفورز برای تعیین عامل مقاومت در جمعیت های مختلف Tetranychus urticae Koch در برابر کنه کش بی فنترین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله استفاده از روشهای میکروتیتر و الکتروفورز برای تعیین عامل مقاومت در جمعیت های مختلف Tetranychus urticae Koch در برابر کنه کش بی فنترین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله استفاده از روشهای میکروتیتر و الکتروفورز برای تعیین عامل مقاومت در جمعیت های مختلف Tetranychus urticae Koch در برابر کنه کش بی فنترین :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

کنه تار عنکبوتی ، (Acari: Tetranychiidae) Tetranychus urticae، آفتی همه جائی و پلی فاژ می باشد که سالیانه خسارات زیادی به مزارع و باغات وارد می سازد. در ۲۵ سال اخیر کنترل این آفت در اغلب جاها تنها بر اساس استفاده از آفت کش ها بوده و به جای مدیریت تلفیقی آفات استفاده وسیع از آفت کش های با طیف وسیع در برابر این آفت ترجیح داده شده است که اغلب سبب مقاومت در این آفت شده اند. ۹ جمعیت FET , MAN, SEL, TIR,SER, DEN,TIM,PAM,ERF جمع آوری شده از گیاهان پنبه سم پاشی شده با کنه کش بی فنترین ۹۵ % و یک جمعیت حساس استاندارد (GSS) مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه کنه های بالغ ماده بارور هر جمعیت به طور جداگانه هموژنایز شده و سپس با استفاده از روش های میکروتیتر (استفاده از lit 50 بافر ۰۲ مولار فسفات و تریتون X-100 در داخل ظروف میکروتیتر) و روش الکتروفورز (با استفاده از ژل های پلی آکریل آمیدبا غلظت ۷۵%) مورد بررسی قرار گرفتند و میزان فعالیت آنزیمی آنها تعیین گردید. این آزمایشات در ۱۰ تکرار انجام شد. تجزیه نتایج نشان داد که بالاترین فعالیت استرازی مربوط یه جمعیت های PAM و URF بود و پایینترین فعالیت استراز ها در جمعیت حساس GSS مشاهده شد. این تحقیق نشان می دهد که ارتباط مستقیمی بین فعالیت استرازهای معمولی در کنه های دونقطه ای و مقاومت به آفت کش های پیرتروئیدی وجود دارد و این تفاوت آنزیمی در جمعیت های مختلف کنه دو نقطه ای سبب حساس یا مقاوم بودن آنها در برابر آفت کش هاست.