مقاله تعیین کشت سازگار با استعدادهای اقلیمی- اقتصادی منطقه برای بهره برداری پایدار خاک و آب: بررسی منطقه ای در دهنو- مراسخون استان فارس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین کشت سازگار با استعدادهای اقلیمی- اقتصادی منطقه برای بهره برداری پایدار خاک و آب: بررسی منطقه ای در دهنو- مراسخون استان فارس دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین کشت سازگار با استعدادهای اقلیمی- اقتصادی منطقه برای بهره برداری پایدار خاک و آب: بررسی منطقه ای در دهنو- مراسخون استان فارس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین کشت سازگار با استعدادهای اقلیمی- اقتصادی منطقه برای بهره برداری پایدار خاک و آب: بررسی منطقه ای در دهنو- مراسخون استان فارس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین کشت سازگار با استعدادهای اقلیمی- اقتصادی منطقه برای بهره برداری پایدار خاک و آب: بررسی منطقه ای در دهنو- مراسخون استان فارس :

تعداد صفحات:۷

چکیده:

زمین در بر گیرنده محیط فیزیکی و شامل شرایط اقلیمی، پستی و بلندی، خاک، هیدرولوژی و پوشش گیاهی است. فاکتورهای فوق تعیین کننده توانایی زمین برای هر کاربری و بهره وری مربوطه می باشد. این مطالعه به منظور بررسی و تطبیق محدودیت ها و توانایی های خاک های منطقه برای پرورش برخی گیاهان کشاورزی، معرفی یک الگوی کشت تناوبی مناسب و دستیابی به کشاورزی پایدار (بهره برداری بهینه از منابع طبیعی با نگاهداری قابلیت آنان) صورت گرفت. مناطق دهنو و مراسخون در شمال غرب استان فارس واقع اند. تراکم خاک در مزارع برنج، عمده ترین محدودیت فیزیکی خاک برای کشت سایر محصولات مانند گندم، چغندر قند، هندوانه بود. در سطح وسیعی از منطقه، بخصوص در زمین های پست و دشت های آبرفتی رودخانه ای سطح آب زیرزمینی بالا بوده و یا سیل گیر بودند. از دیگر عوامل محدود کننده کشت بویژه برای برنج، شیب زمین و وجود گراول در مخروط افکنه ها می باشد. از مهمترین اقدام های بهسازی ممکن، ایجاد شبکه زهکشی، ایجاد دیواره سیل بند در مجاورت رودخانه ها و مسیل های عمده منطقه و بانکت بندی شیب های ملایم کارآمد می نماید. با نگاهی بر شرایط اقلیمی منطقه و دوره مطلوب گیاهان مورد بررسی برای تکمیل چرخه رشد و باروری گیاه، به نظر می رسد هر چند کشت رایج منطقه با محدودیت نسبی مواجه بود ولی تناوب پیشنهادی از قابلیت مطلوبی برای بهره وری بهینه از شرایط اقلیمی منطقه برخوردار باشد. کوچک بودن عمده کشتزارهای منطقه و وضعیت اقتصادی و اجتماعی نه چندان مطلوب کشاورزان منجر به بهره برداری فشرده از زمین های کشاورزی شده است. تغییر کشت رایج در منطقه و رواج الگوی کشت تناوبی جدید، نیازمند مدیریت بهینه کشاورزی در سطح کلان، همراه با سیاستهای حمایتی مطلوب از تولید و کشاورز را می طلبد.