مقاله توسعه پایدار کشاورزی از طریق راهبردهای مشارکتی تحقق- ترویج، کشاورز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله توسعه پایدار کشاورزی از طریق راهبردهای مشارکتی تحقق- ترویج، کشاورز دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله توسعه پایدار کشاورزی از طریق راهبردهای مشارکتی تحقق- ترویج، کشاورز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله توسعه پایدار کشاورزی از طریق راهبردهای مشارکتی تحقق- ترویج، کشاورز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله توسعه پایدار کشاورزی از طریق راهبردهای مشارکتی تحقق- ترویج، کشاورز :

تعداد صفحات:۶

چکیده:

توسعه پایدار روستایی در گرو عوامل متعددی است. در همه نظریات مربوط به توسعه این اجزا وابسته به هم بوده و از طرف دیگر بر توسعه کشاورزی در همه این نظریات تاکید شده است. در راستای نیل به توسعه کشاورزی، ترویج کشاورزی یکی از ملزومات گذر از کشاورزی سنتی به صنعتی است که می تواند با ترویج ایده ها و تکنولوژی های نوین، آگاهی روستاییان را در جهت افزایش توان و بازده تولیدی بالا ببرد. اما این نظام نیازمند نظام دیگری است که پیوسته ایده ها و تکنولوژی های نوین را در اختیارش بگذارد و ترویج کشاورزی را در این فرایند تغذیه کند. این نظام همان نظام تحقیقات کشاورزی است. تا قبل از دهه ۱۹۷۰ سیاست های تکنولوژی محور بر نظام کشاورزی حاکم بود و از این دوران به بعد سیاسیت های رشد و بهره وری پا به عرصه گذاشت و سرانجام در دهه ۱۹۹۰ با ورود واژه مشارکت به ادبیات مربوط به توسعه، راهبردهای مشارکتی مورد توجه قرار گرفت. این مطالعه با بررسی زمینه تئوری موضوع، به ارزیابی مشارکت میان به عنصر تحقیق- ترویج- کشاورز در فرآیند انتقال تکنولوژی می پردازد. این تحقیق به روش پیمایش و از طریق پرسشنامه، دخالت کارشناسان ترویج، محققان و کشاورزان در این فرایند را، مورد ارزیابی قرار می دهد.
نتایج این مطالعه نشان می دهد فعالیت هایی که مشارت و حضور همزمان هر سه زیر نظام کشاورز، کارشناس ترویج و محقق را نیاز دارد، در حال حاضر کاربرد اندکی دارند و از طرف دیگر شدت های متفاوتی از مشارکت را در بین هر دسته مطرح می کند. علاوه بر این بین میانگین مشارکت کشاورزان، کارشناسان ترویج و محققان، اختلاف معنی داری وجود دارد و کارشناسان ترویج با دارای بیشترین میزان مشارکت در فعالیت های تحقیق- ترویجی هستند. یافته ها نشان می دهد محققان دارای پایین ترین میزان مشارکت در فعالیت های تحقیقی- ترویجی هستند.