مقاله پیش بینی هندسه بخش پروگزیمال استخوان فمور با استفاده از اعمال یک روش بهینه سازی بر روی یک مدل خرپا مانند

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله پیش بینی هندسه بخش پروگزیمال استخوان فمور با استفاده از اعمال یک روش بهینه سازی بر روی یک مدل خرپا مانند دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پیش بینی هندسه بخش پروگزیمال استخوان فمور با استفاده از اعمال یک روش بهینه سازی بر روی یک مدل خرپا مانند  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پیش بینی هندسه بخش پروگزیمال استخوان فمور با استفاده از اعمال یک روش بهینه سازی بر روی یک مدل خرپا مانند،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پیش بینی هندسه بخش پروگزیمال استخوان فمور با استفاده از اعمال یک روش بهینه سازی بر روی یک مدل خرپا مانند :

تعداد صفحات:۷

چکیده:

This paper presents a new naïve approach for simulating bone remodeling process. It is based on the uniform strength theory of optimization and employs a trusslike model for bone. The truss was subjected to external loads including 5 point loads simulating the hip joint contact forces and 3 muscular forces at the attachment sites of the muscles to the bone and the rest are reactions of ligaments. The strain in the links was calculated and the links with high strains were identified. The initial truss is modified by introducing new links wherever the strain exceeds a prescribed or critical value. The critical value was assumed to be equal to an average of the absolute value of strains in the initial model. Each link which undergoes a high strain is replaced by several new links by adding new nodes around it using Delaunay method. Introducing the new links to the truss, which is conducted according to a weighted arithmetic mean formula, will strengthen the structure and reduce the strain within the respective zone. This procedure was repeated for several times. Convergence was achieved when there were no critical links remaining. Thisethod was used to study the 2D shape of proximal femur in the frontal plane and provided results which are in fairly good agreement with CT image of the human proximal femur.