مقاله پیاده سازی الگوریتم کالیبراسیون دوربین ستاره ای نسل دوم با استفاده از تصاویر نجومی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله پیاده سازی الگوریتم کالیبراسیون دوربین ستاره ای نسل دوم با استفاده از تصاویر نجومی دارای ۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پیاده سازی الگوریتم کالیبراسیون دوربین ستاره ای نسل دوم با استفاده از تصاویر نجومی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پیاده سازی الگوریتم کالیبراسیون دوربین ستاره ای نسل دوم با استفاده از تصاویر نجومی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پیاده سازی الگوریتم کالیبراسیون دوربین ستاره ای نسل دوم با استفاده از تصاویر نجومی :

تعداد صفحات:۳

چکیده:

دوربین های ستاره ای از جمله سنسورهای تعیین وضعیت در حوزه علوم هوافضا می باشند. از این دوربینها در جهت کاهش خطای ناوبری سیستم های اینرسی بطور گسترده ای استفاده می شود. این سنسورها به دو نسل دنبالگر ستاره و نصویرگر ستاره تقسیم بندی می شوند دوربین های ستاره ای تصویر گر ستاره جهت شناسایی و تشخیص الگوی ستاره و نهایتا تعیین وضعیت دقیق جسم پرنده با دقت چند ثانیه قوسی، بایستی از قبیل کالیبره شوند. پارامترهای کالیبراسیون این دوربین ها شامل فاصله کانونی دقیق دوربی، انحراف خط دید و نیز پارامترهای اعوجاج آرایه سطح کانونی شامل اعوجاج عدسی، عدم همراستایی عناصر اپتیکی و نیز عدم همراستایی آشکارساز و غیره می باشد. تعیین دقیق وضعیت جسم پرنده در این روش تابعی از پارامترهای کالبیراسیون و بخصوص فاصله کانونی و انحراف خط دید میباشد. در این مقاله جهت تعیین این پارامترها از الگوریتم تخمین بهینه با حداقل مربعات استفاده می کنیم. این الگوریتم بر روی سطح زمین و با استفاده از تصاویر نجومی گرفته شده از آسمان کار می کند. به طوریکه عایرغم مقادیر اولیه متفاوت این پارامترها پس از چندین مرحله تکرار به سمت جواب مطلوب که همان تعیین دقیق فاصله کانونی و انحراف خط دید دوربین است، میل خواهد کرد. این مقادیر نهایتا بعنوان ورودی وارد الگوریتم تعیین وضعیت جسم پرنده شده و پس از تعیین ماتریسهای انتقال، وضعیت جسم پرنده با دقت بالا حاصل خواهد شد. بدیهی است با توجه نوع خروجی این سنسور و تلفیق آن با سیستم ناوبری اینرسی میتوان خطای ناوبری اینرسی را که با گذشت زمان تفزتیش میابد جبران نمود.