مقاله تعیین حجم تبخیر و تعرق در استان اصفهان در زمانهای خشکسالی و تر سالی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین حجم تبخیر و تعرق در استان اصفهان در زمانهای خشکسالی و تر سالی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین حجم تبخیر و تعرق در استان اصفهان در زمانهای خشکسالی و تر سالی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین حجم تبخیر و تعرق در استان اصفهان در زمانهای خشکسالی و تر سالی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین حجم تبخیر و تعرق در استان اصفهان در زمانهای خشکسالی و تر سالی :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

مدیریت منابع آب, مستلزم داشتن اطلاعات اولیه از جمله کل حجم آب مصرفی می باشد. با توجه به اینکه بیش از ۹۵ درصد منابع آب در بخش کشاورزی و عمدتا به صورت تبخیر و تعرق مصرف میگردد, تعیین حجم تبخیر و تعرق پتانسیل ضروری می باشد. در این تحقیق ابتدا داده های بارش حاصل از ۱۲ ایستگاه سینوپتیک موجود در استان اصفهان در یک دوره آماری ۱۸ ساله (۱۹۸۵-۲۰۰۳) مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس سال ۱۹۹۳ به عنوان سال تر و سال ۲۰۰۰ به عنوان سال خشک در دوره آماری مشخص گردید. داده های هواشناسی مورد نیاز برای تعیین تبخیر و تعرق از پایگاه داده سازمان هواشناسی استخراج گردید. سپس در هر دو سال تر و خشک با استفاده از داده های هواشناسی و نرم افزار Ref-Et میزان تبخیر و تعرق پتانسیل روزانه بر اساس سه روش متداول (بلانی- کریدل-فائو, پنمن-مانتیس-فائو, هارگریوز-سامانی) تعیین شد. روش استاندارد شده ASCE نیز به عنوان یک روش جدید و در حال گسترش بررسی شد. نتایج نشان میدهد که میزان حجم تبخیر و تعرق پتانسیل در سالهای تر بین ۶ تا ۱۸ درصد کمتر از سالهای خشک بوده و این مقدار بسته به روش تخمین تبخیر و تعرق متفاوت است. بر اساس نتایج این تحقیق, کمترین میزان حجم آب مورد نیاز در روش هارگریوز-سامانی و بیشترین مقدار در روش استاندارد ASCE بدست آمده است. بر اساس نتایج داده های لایسیمتری شهر اصفهان مشاهده گردید که به جز روش هارگریوز-سامانی سایر روشها مقادیر حجم تبخیر و تعرق پتانسیل را بین ۱۵ تا۳۰ درصد در دوره خشکسالی و بین ۲۵ تا ۴۰ درصد در دوره تر سالی بیشتر برآورد می نمایند. این موضوع اهمیت انتخاب یک روش معتبر در استان را نشان میدهد. نتیجه مهم اینکه, روشASCEکه در حال حاضر به عنوان یک روش مناسب و مرجع درسطح جهانی در حال مطرح شدن است, مقادیر حجم آب مورد نیاز را در حدود دو برابر بیشتر تخمین میزند, لذا می بایست قبل از توسعه کاربرد آن در کشور, ابتدا اصلاحات لازم (کالیبراسیون) بر روی آن صورت پذیرد.