مقاله بررسی امکان ایجاد مسیرهای پیاده و دوچرخه جهت کاهش حجم ترافیک درون شهری در محدوده شهرداری منطقه ۱۱ تهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی امکان ایجاد مسیرهای پیاده و دوچرخه جهت کاهش حجم ترافیک درون شهری در محدوده شهرداری منطقه ۱۱ تهران دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی امکان ایجاد مسیرهای پیاده و دوچرخه جهت کاهش حجم ترافیک درون شهری در محدوده شهرداری منطقه ۱۱ تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی امکان ایجاد مسیرهای پیاده و دوچرخه جهت کاهش حجم ترافیک درون شهری در محدوده شهرداری منطقه ۱۱ تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی امکان ایجاد مسیرهای پیاده و دوچرخه جهت کاهش حجم ترافیک درون شهری در محدوده شهرداری منطقه ۱۱ تهران :

تعداد صفحات:۲۲

چکیده:

از قرنها پیش تعداد فراوان عابرین پیاده، مشخصه مراکز شهری بوده است. با این حال در طی سالهای اخیر حجم پیاده رودهای مراکز شهری به منظور تسهیل آمد و شد وسایط نقلیه موتوری روز به روز باریکتر شده، وپیاده روی را به خطرات گوناگون مواجه نموده اند. در چند دهه گذشتاه، اغلب شهرسازان و برنامه ریزان حمل و نقل درون شهری کشورها توسعه یافته، سفرهای درون شهری را با دیدگاه استفاده از اتومبیل برنامه ریزی و شبکه ارتباطی شهرها را بر اساس آن طراحی می کردند. این شیوه برنامه ریزی ، کشور ما را نیز تحخت تاثیر قرار داد، که به روشنی عواقب آن را مشاهده می کنیم.
طراحی بناهای بی هویت، همراه با کاهش تعدادمغازه ها و فعالیتهای هم سطح خیابان، جذابیت خیابانهای مراکز شهری پیاده را تحت تاثیر قرار داده و وجود مسافت زیاد بین ساختمانها و مراکز فعالیتی ، پیاده روی را کم رونق کرده است. و در نهایت اینکه به دلیل به مخاطره افتادن امنیت فردی و پرهیز از حس تنهایی، مردم به پیاده روی در خخیابانهای مراکز شهری تمایل کمتری نشان میدهند.
اما در یکی از دو دهه اخیر، این دیدگاه برنامه ریزی تغییر یافت و به شیوه شهرسازی انسان گرای گذشته، گرایش پیدا کرد. در نتیجه این رویکرد به رسمیت شناختن سفرهای پیاده و دوچرخه به منزله یکی از سیستمهای حمل و نقل درون شهری و برنامه ریزی و طراحی مسیرهای پیاده و دوچرخه در شبکه ارتباطی شهرها بود. و بسیاری از طرح های تجدیدتوسعه مراکز شهری در صدد بنای مجدد پیاده رو ها در مراکز شهری خود بودند.
در واقع این شیوه سعی در کاهشحجم ترافیک و ترددهای درون شهری و جلوگیری از آلودگی های ناشی از آن در شهرهای بزرگ، مخصوصا هسته های مرکزی و پر تراکم آنها بود. دراین خصوص نیز، ضوابط و معیارهایی بر الساس ویژگیهای اقلیمی ، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی هر منطقه ارائه شده است. همچنین برنامه ریزان معتقدند که برای جذب مردم به مراکز شهری، فراهم ساختمان محیط پیاده روی ایمن، خوشایند و مطلوب ضروری است و دریافتند که طراحی مراکز شهری باید بگونه ای باشد که امر جابجایی را در مقایسه با نواحیهسته ای متراکم تسهیل نماید. بنابراین طرح های توسعه مسیرهای پیاده و دوچرخه منطقی به نظر می رسد.
در این مقاله به بررسی امکان ایجاد مسیرهای دوچرخه و پیاده بر اساس شرایط محلی و ویژگی های کالبدی – فضایی منطقه و همچنین درجهت کاهش حجم ترافیک درون شهری در محدوده شهرداری منطقه ۱۱ تهران پرداخته شده است.