مقاله کاربردGIS در کنترل و مدیریت کیفیت هوا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله کاربردGIS در کنترل و مدیریت کیفیت هوا دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کاربردGIS در کنترل و مدیریت کیفیت هوا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کاربردGIS در کنترل و مدیریت کیفیت هوا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله کاربردGIS در کنترل و مدیریت کیفیت هوا :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

آلودگی هوا در شهرهای بزرگ یکی از مشکلات اساسی است که جهت رفع و کاهش آن نیاز به انجامبرنامه های متعدد مدیریتی و زیست محیطی می باشد. از منابع عمده این آلودگی فعالیتهای صنعتی ، شهری و حمل و نقل را می توان نام برد که مقدار زیادی از انواع آلاینده ها را وارد هوا نموده و سبب کاهش کیفیت آن می گردند. تنوع مواد آلاینده و تولید در حجم زیاد ، پراکندگی مکانی مراکز تولید، کنترل و اندازه گیری آلاینده ها را با مشکل مواجه می سازد.امروزه سیستمهای تبادل داده ، پردازش ، تجزیه و تحلیل و مدلسازی از ارکان مهم سیستمهای مدیریت و کنترل کیفیت هوامی باشند.کاربرد GIS و دیگر ابزار مدلسازی ما را در انتخاب محل مناسب جهت تعیین بهینه ایستگاههای پایش و ارزیابی دیگر پارامترها یاری نموده و با دارا بودن قابلیت ایجاد پایگاههای اطلاعاتی زمانمند می توان اطلاعات حاصل از پایشهای مختلف در محدوده های زمانی و مکانی متنوع را ذخیره ، تجزیه و تحلیل و پردازش نمود. در سیستم GIS اطلاعات حاصل از پایشهای مختلف ، لایه های نقشه ، اطلاعات هواشناسی ، ارزیابیها و وضعیت کیفیت هوا بر اساس شاخصهای کیفیت هواتبدیل به یک مدل ژئورفرنس گشته ، نواحی بحرانی و مناسب تعیین و درسیستم پشتیبانی تصمیم گیری ( DSS ) استفاده می گردد تا طراحان و برنامه ریزان بتوانند راهکارهای مناسب را ارائه دهند.مدل نهایی تهیه شده خود شامل چندین مدل می باشد که از مهمترین آنها می توان بهمدل داده ای جهت ورود اطلاعات، مدل ارزیابی، مدل توسعه ، مدل کنترل و مدل رابط کاربر اشاره نمود. استفاده از GIS اجرای سیستم مدیریت کیفیت هوا را کاراتر و مقرون به صرفه تر نموده و DSS را ارتقا می بخشد و به متخصصان و برنامه ریزان کمک می نماید تا با استفاده ازآن تجزیه و تحلیلهای واقع گرایانه تری ارائه داده و راهکارها و تصمیمات بهتری جهت بهبود و کنترل وضعیت کیفیت هوا اتخاذ نمایند.