مقاله بررسی دیاژنزی دولومیت های سازند لار در منطقه آبگرم قزوین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی دیاژنزی دولومیت های سازند لار در منطقه آبگرم قزوین دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی دیاژنزی دولومیت های سازند لار در منطقه آبگرم قزوین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی دیاژنزی دولومیت های سازند لار در منطقه آبگرم قزوین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی دیاژنزی دولومیت های سازند لار در منطقه آبگرم قزوین :

تعداد صفحات:۱۸

چکیده:

نهشته های دولومیتی سازند لار (ژوراسیک پسین) در دو مقطع آسیان و مصرآباد در بخش آبگرم قزوین به کمک مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمیایی مورد مطالعه قرار گرفته است. ضخامت دولومیتهای این سازند به طور متوسط در منطقه حدود ۲۵۰ متر است. منطقه مورد مطالعه جزء مناطق فعال تکتونیکی بوده و گسلهای منطقه سبب خردشدگی و برشی شدن دولومیت ها خصوصا در محدوده آسیان شده است. در این مناطق اغلب دولومیت ها از نوع ثانویه هستند و جانشین کربناتهای اولیه شده اند. با استفاده از روش طبقه بندی دولومیت ها توسط سیبلی و گرگ ( ۱۹۸۷ ) و مقیاس فولک ( ۱۹۷۴ ) چهار نوع دولومیت در منطقه آسیان و پنج نوع دولومیت در منطقه مصرآباد تشخیص داده شد. از مهمترین پدیده های دیاژنزی صورت گرفته در این نمونه ها می توان به
نئومورفیسم، جانشینی، انحلال در اثر فشار، سیلیسی شدن و دِدولومیتی اشاره کرد. تنوع نوع بلورهای دولومیت و پدیده های مختلف دیاژنتیکی صورت گرفته در هر دو منطقه، نشانگر پیچیدگی شرایط حاکم بر دولومیتهای سازند لار، در طول زمان دیاژنز بوده است. این نهشته ها محیطهای دیاژنتیکی دریایی، تدفینی و متئوریکی را تجربه کرده اند. شواهد پتروگرافی و نتایج تجزیه شیمیایی عناصر اصلی و فرعی نشان داد که این دولومیت ها دارای شباهت های زیادی در هر دو منطقه هستند و تنها دولومیت های منطقه مصرآباد دگرسانی بیشتری را متحمل شده اند. . به نظر می رسد محیط تدفین در این منطقه عمیق تر بوده و شواهدی چون وجود تعداد بیشتر استیلولیت ها، تشکیل دولومیتهای پرکننده حفرات(Void filling) در طول استیلولیتها و بالاتر بودن میزان Mnو Fe در مصرآباد (که نشانگر محیط احیایی تر است) این موضوع را تایید می کند.