تعیین درصد بهینه قیر و اصلاح کننده برای مخلوط آسفالت متخلخل با استفاده از روش طرح مرکب مرکزی تجربی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین درصد بهینه قیر و اصلاح کننده برای مخلوط آسفالت متخلخل با استفاده از روش طرح مرکب مرکزی تجربی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین درصد بهینه قیر و اصلاح کننده برای مخلوط آسفالت متخلخل با استفاده از روش طرح مرکب مرکزی تجربی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین درصد بهینه قیر و اصلاح کننده برای مخلوط آسفالت متخلخل با استفاده از روش طرح مرکب مرکزی تجربی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین درصد بهینه قیر و اصلاح کننده برای مخلوط آسفالت متخلخل با استفاده از روش طرح مرکب مرکزی تجربی :

تعداد صفحات :۱۶

چکیده مقاله:

مخلوط آسفالتی با دانه بندی باز یا آسفالت متخلخل به طور گسترده به عنوان یک پوشش نازک و یا یک لایه آسفالتی محافظ به منظور کاهش سر و صدای ترافیک استفاده می شود. با این حال، استفاده از این نوع رویهبه عنوان یکلایه آسفالتی نتایج مختلفی داشته است. عملکرد مختلف مخلوط آسفالتی با دانه بندی باز با توجه به طرح های اختلاط مختلف و همچنین شرایط متفاوت محیطی و ترافیک تغییر می کند. به طور کلی، در طرحاختلاط این نوع مخلوط ها، از روش یک عامل در یکزمان برای تعیین مقدار قیر بهینه استفاده می شود. از طرفی، استفاده از اصلاح کننده ها در مخلوط های آسفالتی با دانه بندی باز به منظور بهبود خواص فیزیکی وعملکردی، روش طراحی این نوع از مخلوط آسفالتی را پیچیده تر می کند. روش یک عامل در یک زمان اغلب نیاز به تعداد زیادی آزمایش داشته و اندرکنش بین متغیرها ( درصد وزنی قیر مخلوط آسفالتی در مقابل مقدارافزودنی) را نادیده می گیرد. در این مطالعه، روش طرح مرکب مرکزی تجربی برای بهینه سازی تعدادی از آزمایش های مورد استفاده در تعیین درصد بهینه قیر و اصلاح کننده در مخلوط آسفالتی متخلخل مورد استفادهقرار گرفته است. نتایج حاصل از این روش نشان داد، افزودن نزدیک به ۶/۹۸ درصد گیلسونایت باتوجه به نتایج آزمایش کانتبرو، باعث بهبود چسبندگی بین قیر و سنگدانه شده و مقادیر بیشتر باعث کاهش چسبندگی می شود. همچنین نتایج نشان داد که طرح مرکب مرکزی می تواند به عنوان یک روش موثر برای فرایند طراحی مخلوط آسفالتی با دانه بندی باز استفاده شود.