تاثیر میرایی میراگرهای ویسکوز در کاهش ارتعاشات قاب های خمشی فولادی تحت زلزله حوزه نزدیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر میرایی میراگرهای ویسکوز در کاهش ارتعاشات قاب های خمشی فولادی تحت زلزله حوزه نزدیک دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر میرایی میراگرهای ویسکوز در کاهش ارتعاشات قاب های خمشی فولادی تحت زلزله حوزه نزدیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر میرایی میراگرهای ویسکوز در کاهش ارتعاشات قاب های خمشی فولادی تحت زلزله حوزه نزدیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر میرایی میراگرهای ویسکوز در کاهش ارتعاشات قاب های خمشی فولادی تحت زلزله حوزه نزدیک :

تعداد صفحات :۲۵

چکیده مقاله:

طی زلزله های شدید انرژی زیادی به سازه اعمال می شود و اگر این انرژی از ظرفیت بیشتر گردد موجب ایجاد خرابی در عضو و در نهایت خرابی کامل سازه می گردد. بدین منظور از سیستم جاذب انرژی استفاده می شود تا قسمتی از انرژی اعمال شده به سازه به این دستگاه منتقل شده بدین ترتیب خرابی سازه به حداقل برسد. از طرفی پالس های با زمان تناوب بلند موجود در زمین لرزه های حوزه ی نزدیک، عملکرد سازه ها را دچار چالش می کند این در حالی است که استاندارد ۲۸۰۰ ضوابط خاصی برای مقاومت سازه ها در برابر اینگونه زمین لرزه ها ندارد. در این تحقیق سازه های قاب خمشی فولادی ۵ و ۱۰ طبقه منظم براساس آیین نامه های داخل کشور طراحی گردیده و تحت رکوردهای نزدیک گسل قرار گرفتند. با توجه به عدم عملکرد مناسب سازه های مورد نظر ، اقدام به کاربرد میراگر ویسکوز در مهاربند قطری جهت بهبود پاسخ سازه ها گردید. برای بدست آوردن مقدار مناسب میرایی اضافه شده توسط میراگرهای ویسکوز به سازه، میراگرهای ویسکوز در سطوح میرایی مختلف برای سازه ها طراحی شدند. افزایش میرایی در میراگرها تا زمانی ادامه یافت که سازه ها معیارهای استاندارد ۲۸۰۰ و نشریه ۳۶۰ را ارضا نمایند. نتایج حاصل از انجام تحقیق نشان داد مبنای بررسی سطوح عملکردی سازه از نگاه دو استاندارد ۲۸۰۰ و نشریه ۳۶۰ متفاوت بوده و برای سازه های مختلف نتایج یکسانی نمی دهند. درصد میرایی مطلوب برای عملکرد مطلوب سازه ها تحت زلزله های مختلف یکسان نمی باشد. بنابراین لزوم بررسی سازه ها تحت رکورد های مختلف زلزله بیش از پیش مشخص می شود. در صورت بهینه سازی نیروی میرایی براساس نشریه ۳۶۰ برای سازه ۵ طبقه می توان انتظار داشت حداکثر گریز تا ۶۳ درصد و برای سازه ۱۰ طبقه تا ۳۷ درصد کاهش یابد. این مقادیر در صورتی که مبنای بهینه سازی را استاندارد ۲۸۰۰ قرار دهیم به ترتیب برابر ۵۹ درصد و ۳۷ درصد می باشد.