راهبردهای نوین الگوها و پارادایم مدیریت دولتی نوین در مقایسه با مدیریت سنتی در ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 راهبردهای نوین الگوها و پارادایم مدیریت دولتی نوین در مقایسه با مدیریت سنتی در ایران دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد راهبردهای نوین الگوها و پارادایم مدیریت دولتی نوین در مقایسه با مدیریت سنتی در ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی راهبردهای نوین الگوها و پارادایم مدیریت دولتی نوین در مقایسه با مدیریت سنتی در ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن راهبردهای نوین الگوها و پارادایم مدیریت دولتی نوین در مقایسه با مدیریت سنتی در ایران :

تعداد صفحات :۱۰

چکیده مقاله:

در دهه های اخیر شاهد ظهور رویکردی جدید در مدیریت دولتی بوده ایم. بعبارت دیگر رویکردی جدید که برای رویارویی با مشکلات و مسایل پیچیده عصر حاضر شکل گرفته است. ضرورت برخورد با چالش هایی از قبیل تغییر تکنولوژی، جهانی شدن، انقلاب اطلاعات و رقابت بین المللی، دولت ها را ناگزیر از ایجاد تغییرات عمده ایی در بخش مدیریت دولتی خود نموده است. پارادایم الگوی سنتی اداره که در بخش اعظم قرن بیستم یک نظریه غالب محسوب می شددراین مقاله مبانی راهبردهای نوین الگوها ، مدیریت گرایی و مدیریت دولتی نوین مورد بررسی قرارگرفته است . به اتکای مبانی نظری و برنامه های تحول نظام اداری، راهبردهای گذار سازمان های دولتی از مدیریت دولتی سنتی به مدیریت دولتی نوین استخراج و ارتباط این راهبردها با مولفه های کارکردی و ساختاری سازمان های دولتی تبیین شد. با توجه به روش پژوهش که توصیفی از نوع زمینه یابی است ، روابط بین راهبردها و مولفه های سازمان های دولتی مورد تحلیل قرارگرفته است . نتایج پژوهش نشان میدهد که برخی از مهم ترین راهبردهای مدیریت دولتی نوین شامل خصوصی سازی، کوچک سازی دولت ، برون سپاری و استفاده سازمان های دولتی از شبه بازارها، بودجه ریزی عملیاتی و حاکمیت نظام کنترل نتیجه و محصول بجای کنترل مراحل انجام کار، اقتصادی اداره کردن سازمان ها و طبقه بندی مشاغل مدیریتی به دو بخش سیاسی و اداری دارای رابطه معناداری با بهبود متغیرهای کارکردی و ساختاری سازمان ها هستند.