مقاله بررسی تنوع زیستی فیتوپلانکتون در حوزه ایرانی خلیج فارس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تنوع زیستی فیتوپلانکتون در حوزه ایرانی خلیج فارس دارای ۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تنوع زیستی فیتوپلانکتون در حوزه ایرانی خلیج فارس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تنوع زیستی فیتوپلانکتون در حوزه ایرانی خلیج فارس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تنوع زیستی فیتوپلانکتون در حوزه ایرانی خلیج فارس :

تعداد صفحات:۳

چکیده:

بررسی پلانکتونی حوزه ایرانی خلیج فارس در استانهای هرمزگان، بوشهر و خوزستان طی چهار فصل در سال ۱۳۸۰ انجام شد. بطور کلی طی این بررسیها ۲۴۴ گونه درسواحل ایرانی خلیج فارس شناسایی گردید که ۱۲۴ گونه متعلق به دیاتومه ها (Bacilariophyceae) ، ۱۲۴ گونه از دو تاژکداران (Dinophyceae) ، ۵ گونهاز جلبکهای سبز-آبی (Cyanophyceae) ویک گونه از کریزوفیسه (Chrysophyceae) و یک گونه متعلق بهیوگلنوفیتا (Euglenophyta) بوده است نتایج نشان داد که تراکم و تنوع فیتوپلانکتونی نسبت به چند دهه گذشته (۱۹۷۶ و ۱۹۷۷) کاهش یافته است . میانگین فصلی فیتوپلانکتون در مناطق هرمزگان، بوشهر و خوزستان به ترتیب ۱۴۱۱۳۶۲۲ ، ۱۴۴۰۴۱۱ و ۲۲۳۷۴۳۱ عدد در مترمکعب بوده است. تراکم فیتوپلانکتونی از شرق به غرب افزایش یافته و در طول سال دو پیک یکی دراواخر تابستان و دیگری در اواخر زمستان داشته است. تراکم و تنوعدر منطقه خوزستان بیش از سایر مناطق برآورد گردید. زئوپلانکتونها با فیتوپلانکتونها ارتباط معکوس داشته بدین نحو که با افزایش زئوپلانکتون، فیتوپلانکتون ها کاهش یافته اند. تراکم و تنوع فیتوپلانکتونی به میزان زیاد نسبت به بررسیهای گذشته تغییر یافته بطوریکه جلبکهای سبزآبی در بهار و تابستان درکل مناطق غالب شده اند و تراکم گروه دیاتومه ها نسبت به قبل از جنگ کاهش یافته است. تراکم فیتوپلانکتونی تا لایه ۲۰ الی ۳۰ متری افزایش و پس از آن کاهش یافته است و لیکن در زمستان تا عمق ۵۰ متری افزایش مشاهده گردید. آزمونهایآماری نشان داد که تراکم فیتوپلانکتونها در اعماق و مناطق مختلف اختلاف معنی داری نداشته و بین فصول مختلف ازنظر تراکم فیتوپلانکتونی اختلاف معنی دار وجود دارد. آزمون توکی و آنالیز خوشه ای نشان داد که میزان شاخص تنوع در خوزستان با هرمزگان و بوشهر متفاوت می باشد.