بررسی اثر سطوح مختلف نوکلیوتید جیره بر روی مقاومت بر استرس دستکاری در بچه ماهی سفید (Rutilus kutum) دریای خزر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر سطوح مختلف نوکلیوتید جیره بر روی مقاومت بر استرس دستکاری در بچه ماهی سفید (Rutilus kutum) دریای خزر دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر سطوح مختلف نوکلیوتید جیره بر روی مقاومت بر استرس دستکاری در بچه ماهی سفید (Rutilus kutum) دریای خزر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر سطوح مختلف نوکلیوتید جیره بر روی مقاومت بر استرس دستکاری در بچه ماهی سفید (Rutilus kutum) دریای خزر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر سطوح مختلف نوکلیوتید جیره بر روی مقاومت بر استرس دستکاری در بچه ماهی سفید (Rutilus kutum) دریای خزر :

تعداد صفحات :۵

چکیده مقاله:

این پژوهش به مدت ۸ هفته در سالن و آزمایشگاه گروه شیلات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری واقع در استانمازندران انجام شد. بچه ماهی سفید با میانگین وزنی حدود ۰/۰۵۰±۰/۴۳۱ گرم از کارگاه شهید رجایی ساری تهیه و به محلانجام آزمایش منتقل شدند. تراکم ماهیان در طی دوره پرورش به تعداد ۲۰۰ قطعه ماهی در هر تانک ۳۰۰ لیتری می باشدبرای انجام این تحقیق ۵ تیمار آزمایشی و برای هر تیمار سه تکرار در نظر گرفته شده است. درتیمارهای غذایی از سطوحصفر، ۰/۱، ۰/۲، ۰/۳، ۰/۴ درصدمکمل نوکلیوتیدی در جیره استفاده شد. در پایان آزمایش ماهیان تحت تنش دست کاری قرارگرفته و کورتیزول آن ها قبل از تنش و ۱ ساعت پس از آن اندازه گیری شد. نتایج از نظر معنی داری با روش ANOVA یک و دوطرفه در نرم افزار SPSS 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت پس از گذشت ۱ ساعت از تنش دست کاری سطح کورتیزول بین تیمارها مورد مقایسه قرار گرفت. طبق این پژوهش میزان کورتیزول در تیمارهای در معرض استرس قرارگرفته در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری داشت، به طوریکه این کاهش با افزایش سطح نوکلیوتید در جیره رابطه مستقیمی داشت. بنابراین بیشترین مقدار آن در گروه شاهد و کمترین مقدار آن به ترتیب در تیمارهای ۱، ۲، ۳ و ۴ مشاهده شد (P<0/05).