بررسی اثر سطوح مختلف نوکلیوتید جیره بر روی پارامتر های رشد در بچه ماهی سفید دریای خزر (Rutilus kutum)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر سطوح مختلف نوکلیوتید جیره بر روی پارامتر های رشد در بچه ماهی سفید دریای خزر (Rutilus kutum) دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر سطوح مختلف نوکلیوتید جیره بر روی پارامتر های رشد در بچه ماهی سفید دریای خزر (Rutilus kutum)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر سطوح مختلف نوکلیوتید جیره بر روی پارامتر های رشد در بچه ماهی سفید دریای خزر (Rutilus kutum)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر سطوح مختلف نوکلیوتید جیره بر روی پارامتر های رشد در بچه ماهی سفید دریای خزر (Rutilus kutum) :

تعداد صفحات :۵

چکیده مقاله:

به منظور افزایش مقاومت، رشد و بقاء در بچه ماهیان سفید (Rutilus kutum) که برای بازسازی ذخایر تکثیر می شوند، نیاز بهمطالعاتی است که از روش های مختلف کارایی رشد را در آن ها افزایش دهد. کارایی نوکلیوتید بر ارتقاء رشد و مقاومت دربعضی از ماهیان گزارش شده است. لذا این تحقیق با هدف ارزیابی اثرات مکمل غذایی نوکلیوتید بر شاخص های رشد، در بچه ماهیان سفید به مدت ۸ هفته انجام شد. ماهیان با میانگین وزنی ۰/۵±۰/۴۳۱ گرم و میانگین طول ۰/۰۹±۳/۲۷ سانتی متر به ۵ تیمار با سطوح متفاوت نوکلیوتید جیره (شاهد (صفر)، تیمار ۱ (۰/۱%)، تیمار ۲ (۰/۲%)، تیمار ۳ (۰/۳%) و تیمار ۴ (۰/۴%) با سه تکرار و با تراکم ۲۰۰ قطعه ماهی در هر تانک تقسیم شدند. پس از ۸ هفته غذادهی، بازماندگی، شاخص های رشد و غذا گیری از قبیل افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و ضریب کارایی غذا محاسبه گردید. سپسماهیان تحت تنش دست کاری قرارگرفته و فاکتورهای خونی آن ها قبل از تنش و ۴ ساعت پس از آن اندازه گیری شد. نتایج ازنظر معنی داری با روش ANOVA یک و دو طرفه در نرمافزار SPSS 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد کهپس از ۳ هفته تغذیه بچه ماهیان سفید با جیره های مختلف، ضریب تبدیل غذایی در تیمار ۲، میزان غذای خورده شده درتیمار ۳ و وزن به دست آمده، نرخ رشد ویژه و کارایی غذایی در تیمار ۴ بیشتر از سایر گروه ها بود (P<0/05). اما اختلافی دربقاء ماهیان در بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد.