اثر تغییر سرعت عبور بار بر توزیع تنش نرمال در بدنه روسازی بتنآسفالتی به روش المان محدود و رفتار ویسکوالاستیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تغییر سرعت عبور بار بر توزیع تنش نرمال در بدنه روسازی بتنآسفالتی به روش المان محدود و رفتار ویسکوالاستیک دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تغییر سرعت عبور بار بر توزیع تنش نرمال در بدنه روسازی بتنآسفالتی به روش المان محدود و رفتار ویسکوالاستیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تغییر سرعت عبور بار بر توزیع تنش نرمال در بدنه روسازی بتنآسفالتی به روش المان محدود و رفتار ویسکوالاستیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تغییر سرعت عبور بار بر توزیع تنش نرمال در بدنه روسازی بتنآسفالتی به روش المان محدود و رفتار ویسکوالاستیک :

تعداد صفحات :۱۴

چکیده مقاله:

در این مقاله رفتار تابع زمان و نرخ بار گذاری برای نمایش اثرات تغییر سرعت بارگذاری بر روسازی بتن آسفالتی در نظر گرفته شده است. برای پیش بینی پاسخ، تیوری ویسکوالاستیسیته بکار گرفته شده و چارچوب محاسباتی برای اعمال در مدل سه بعدی چندلایه به روش المان محدود بدست آمده است. تیوری ویسکوالاستیک رفتار مواد را تحت شرایط بارگذاریو محیطی وابسته به نرخ زمانی توضیح میدهد. مدل تحت چندین بارگذاری تکرار شونده قرار می گیرد و پاسخ مخلوط آسقالت گرم برای شرایط بارگذاری تکراری که که بیانگر سرعت وسایل نقلیه ست و حساسیت رفتار به تغییرات دامنه سرعت بررسی می شود. سناریو بارگذاری باید بیانگر شرایط حقیقی بارگذاری باشد، اما به دلیل محدودیت های پردازشیتعداد تکرار بار به ۲۰۰ عبور بار و سه سرعت مختلف محدود شده است. بازه ی زمانی بین عبور بار در این مطالعه همراه با تغییرات سرعت برای نمایش اثر سربازه ی زمانی عبور وسایل نقلیه ثابت نگه داشته شده است. نتایج مدل سازی برای رفتار ویسکوالاستیک نشان می دهد که با افزایش سرعت بارگذاری تفاوت بین رفتار الاستیک و ویسکوالاستیک کاهش می بابد اما به دلیل حافظه زمانی، مقدار نهایی بالاتر است. توزیع تنش در بدنه روسازی نشان می دهد که برای سرعت ۱۰ کیلومتر، لایه اساس تنش هشت برابری را تحمل کرده است. همچنین مقدار افزایش نهایی کرنش به مقدار زیادی به سیکل های ابتدایی بارگذاری مربوط است. نتایج نشان میدهد که در سرعت های پایین حساسیت کرنش و تنش به بارگذاری بیشتر بوده و دربازه دوم سرعت این حساسیت نصف می گردد.