بررسی اثرات خوردگی و فرایندی تشکیل نمک های مقاوم حرارتی در سیستم های تصفیه گار آمینی با انواع مختلف حلال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثرات خوردگی و فرایندی تشکیل نمک های مقاوم حرارتی در سیستم های تصفیه گار آمینی با انواع مختلف حلال دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثرات خوردگی و فرایندی تشکیل نمک های مقاوم حرارتی در سیستم های تصفیه گار آمینی با انواع مختلف حلال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثرات خوردگی و فرایندی تشکیل نمک های مقاوم حرارتی در سیستم های تصفیه گار آمینی با انواع مختلف حلال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثرات خوردگی و فرایندی تشکیل نمک های مقاوم حرارتی در سیستم های تصفیه گار آمینی با انواع مختلف حلال :

تعداد صفحات :۲۶

چکیده مقاله:

نمکهای مقاوم حرارتی ترکیبات و یونهایی هستند که در اثر واکنش های جانبی تخریبی آمین با گازهای اسیدی به هنگام تصفیه گاز یا در اثر واکنش با اکسیژن وارد شده به سیستم آمین ایجاد شده و زمینه بروز مشکلاتی نظیر خوردگی، افزایش ویسکوزیته، ایجاد کف، کاهش ظرفیت شیرین سازی آمین را فراهم می کنند. در این تحقیق نوع و میران نمکهای مقاوم حرارتی و محصولات تخریب آمین در دو حلال متداول آمینی DEA و MDEA به روش آزمایشگاهی و کروماتوگرافی یونی((IC تعیین شد. به دلیل واکنش پذیری و ساختار آمینهای نوع دوم و سوم میزان نمکهای مقاوم نظیر اگزالات و فرمیات به عنوان بنیان اسیدهای آلی نسبتا قوی و تیوسولفاتی که درآمین نوع دوم یعنی DEA تشکیل شد بیشتر بود.در بخش تحلیل نرم افزاری با نرم افزار فرایندی Aspen Hysys با استفاده از داده های واقعی واحد و میزان تخریب محاسبه شده نشان داده شد که تشکیل محصولات تخریب و نمکهای مقاوم حرارتی منجر به کاهش ظرفیت آمین در بارگذاری گازهای اسیدی و افزایش میزان گازهای اسیدی در گاز محصول از۰/۹۰۸۵ به ۰/۹۴۵۷ درصد مولی H2Sدر مورد DEA و هرزرفت انرژی حرارتی در ریبویلرهای بخش احیا آمین به میزان۴۰۰۰۰ Btu/hr شده است.همچنین بررسی میزان خوردگی در واحدهای فرایندی در بازه ۳ ساله نشان داد میزان خوردگی در واحدهای فرایندی DEA در بیشتر نقاط پایش بیشتر از خوردگی واحدهای MDEA است که بخش قابل توجهی از این تفاوت می تواند به تشکیل بیشتر HSS در واحدهای آمینی مذکور باشد.