مقاله مدیریت روش مصرف کود در شرایط شور در تولید گندم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مدیریت روش مصرف کود در شرایط شور در تولید گندم دارای ۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مدیریت روش مصرف کود در شرایط شور در تولید گندم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مدیریت روش مصرف کود در شرایط شور در تولید گندم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مدیریت روش مصرف کود در شرایط شور در تولید گندم :

تعداد صفحات:۳

چکیده:

با توجه به وسعت اراضی شور از یک طرف و روند رو به تخریب کیفیت آبهای این مناطق از طرف دیگر بسیج همه جنبه درمقابله با این شرایط سخت تولید در عرصه کشاورزی لازم می باشد. یکی از راههای کاهش اثرات سوء شوری مدیریت تغذیه گیاه و مدیریت روشهای مصرف کودهای شیمیایی در این مناطق است. روش مصرف کودهای شیمیایی در این مناطق بخوبی بررسی و جمع بندی نشدهاست وصرف نظر از مقدار کود، روش مصرف آن می تواند باعث افزایش یا کاهش اثرات سوء شوری آب آبیاری گردد.
تحقیق جامعی از کلیه روشهای مصرف کود را در شرایط شور با هم مقایسه کند انجام نشده است . سادانا و نیار (۴) به این نتیجه رسیدند که مصرف خاکی و محلول پاشی سولفات منگنز، عملکرد گندم را نسبت به شاهد افزایش داد و مقدار آن از ۱/۶ تا ۲/۴ تن در هکتار گزارش گردید. محمد و همکاران (۳) گزارش نمودند که کاربرد روی و آهن به طریق مختلف عملکرد را نسبت به شاهد افزایش دادند و با مصرف روی به طریق محلول پاشی،حداکثر عملکرد و غلظت روی دردانه بدست آمد. یلماز وهمکاران (۵) اثر روشهای مختلف مصرف سولفات روی بر عملکرد و غلظت روی در دانه ارقام مختلف گندم در خاکهای آهکی ترکیه را مورد آزمایش قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که مصرف توام خاک ومحلول پاشی بهترین روش است. کوپر و بلاکنی (۲) با پاشیدن اوره، افزایش ۲/۹درصد پروتئین دانه گندم را مشاهده کردند. و در اثر محلول پاشی سولفات آمونیوم همراه با سم فنیترون در هنگام مبارزه با سن گندم که در سال ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵ در بعضی از مزارع گندم کرمان انجام گرفت، درصد پروتئین گندم از ۱۰ به ۱/۵ و از ۹/۲ به ۱۰ درصد افزایش یافت (۱).