اثر یک دوره تمرین شنا بر کیفیت اسپرماتوژنز مایع سیمن و وضعیت فشار اکسایشی بیضه در موش های چاق

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر یک دوره تمرین شنا بر کیفیت اسپرماتوژنز مایع سیمن و وضعیت فشار اکسایشی بیضه در موش های چاق دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر یک دوره تمرین شنا بر کیفیت اسپرماتوژنز مایع سیمن و وضعیت فشار اکسایشی بیضه در موش های چاق  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر یک دوره تمرین شنا بر کیفیت اسپرماتوژنز مایع سیمن و وضعیت فشار اکسایشی بیضه در موش های چاق،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر یک دوره تمرین شنا بر کیفیت اسپرماتوژنز مایع سیمن و وضعیت فشار اکسایشی بیضه در موش های چاق :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: چاقی در مردان با کاهش کیفیت مایع سیمن و آسیب اکسایشی بیضه همراه است. به هر حال، برگشت پذیری این فنوتیپ ها روشن نیست، اما تمرین ورزشی می تواند یک عامل موثر باشد. بنابراین هدف تحقیق حاضر، ارزیابی برگشت پذیری چاقی، کیفیت مایع سیمن و شاخص های فشار اکسایشی بیضه در پاسخ به تمرین شنا در موش های چاق بود.روش تحقیق: بیست سر موش چاق نر به طور تصادفی در دو گروه تمرین (۱۰ سر) و کنترل (۱۰ سر) قرار گرفتند. یک گروه همسان از موش های با وزن طبیعی (۱۰ سر) نیز برای مقایسه در سطح پایه به کار گرفته شد. برنامه تمرین ورزشی با شدت متوسط (۴۰ تا ۷۰ درصد ضربان قلب، ۶۰ دقیقه در روز شنا و ۳ نوبت در هفته) برای ۸ هفته اجرا شد. بعد از این مداخله، موش ها در گروه های مجزا بیهوش شدند و بافت بیضه برای ارزیابی شاخص های مختلف جدا گردید. برش های بافتی به روش هماتوکسیلین و ائوزین بررسی گردید و اسپرماتوژنز بر اساس روش جانسون نمره دهی شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد و سطح معنی داری p<0.05 منظور گردید.یافته ها: در سطح پایه، موش های با وزن طبیعی به طور معنی دار از کیفیت اسپرماتوژنز (p<0.03) و ظرفیت ضد اکسایشی (p<0.02) بالاتری برخوردار بودند. در گروه تمرین، کیفیت اسپرماتوژنز (p<0.04) و ظرفیت ضد اکسایشی بیضه (p<0.02) به طور معنی دار افزایش یافت، در حالی که سطوح مالون دی آلدهید (p<0.03) و وزن بدن (p<0.002) به طور معنی دار کاهش پیدا کرد.نتیجه گیری: یافته های حاضر نشان می دهد که تمرینات شنا با شدت متوسط می تواند منجر به بهبود در کیفیت اسپرماتوژنز شود و حداقل بخشی از آن از طریق تنظیم کاهشی فشار اکسایشی در بیضه ها اعمال می شود.

کلید واژه: چاقی، تمرین شنا، فشار اکسایشی، اسپرماتوژنز