مقاله اثربخشی گروهدرمانی شناختی – رفتاری مبتنی بر رویکرد منطقی – عاطفی الیسبر منبع کنترل و پیشرفتتحصیلی دانشجویان پزشکی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثربخشی گروهدرمانی شناختی – رفتاری مبتنی بر رویکرد منطقی – عاطفی الیسبر منبع کنترل و پیشرفتتحصیلی دانشجویان پزشکی دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثربخشی گروهدرمانی شناختی – رفتاری مبتنی بر رویکرد منطقی – عاطفی الیسبر منبع کنترل و پیشرفتتحصیلی دانشجویان پزشکی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثربخشی گروهدرمانی شناختی – رفتاری مبتنی بر رویکرد منطقی – عاطفی الیسبر منبع کنترل و پیشرفتتحصیلی دانشجویان پزشکی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثربخشی گروهدرمانی شناختی – رفتاری مبتنی بر رویکرد منطقی – عاطفی الیسبر منبع کنترل و پیشرفتتحصیلی دانشجویان پزشکی :

تعداد صفحات :۲۵

چکیدههدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی گروهدرمانیشناختی- رفتاری مبتنی بر رویکرد منطقی – عاطفیالیس بر منبعکنترل و پیشرفتتحصیلی دانشجویان پزشکی بود. مطالعهی حاضر یک تحقیق نیمهتجربیمیباشد که به روش آزمایشی پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و پیگیری انجام گرفته است. جامعه-ی آماری این پژوهش شامل ۶۰ دانشجوی دانشگاه علومپزشکیجندیشاپور اهواز است که بیش از سهترم مشروطی در دانشگاه داشتند. از این تعداد ۳۰ نفر که دارای منبعکنترل بیرونی بودند انتخاب شدند؛سپس بهطور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. در مورد گروه آزمایش ۸ جلسه گروه -درمانیشناختی- رفتاری مبتنی بر رویکرد منطقی- عاطفی الیس اجرا گردید. تحلیل دادهها با استفاده ازانجام گردید . ابزار جمع آوری (MANCOVA) آزمون تجزیه و تحلیل کوواریانس چندمتغیریاطلاعات، پرسشنامهی منبع کنترل راتر و معدل تحصیلی بود.نتایج حاصل آشکار ساخت که میان گروه.(p<0/ آزمایش و گواه از لحاظ منبعکنترل و پیشرفتتحصیلی تفاوت معنیداری وجود داشت ( ۰۰۱گروهدرمانیشناختی- رفتاری مبتنی بر رویکرد عاطفی- منطقی الیس بر منبع کنترل و پیشرفت تحصیلیدانشجویان پزشکی مؤثر بوده است. این نتایج در دوره پیگیری نیز مشاهده شد. این شیوهی درمان برایایجاد منبعکنترل درونی دانشجویان پزشکی و متقابلاً افزایش پیشرفت تحصیلی آنها توصیه میگردد.