مقاله گوگرد زدایی از سوخت دیزل مدل توسط جاذب‌های ??Al2O3 و Ni/??Al2O3 و بررسی هم دماهای جذب آن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله گوگرد زدایی از سوخت دیزل مدل توسط جاذب‌های ??Al2O3 و Ni/??Al2O3 و بررسی هم دماهای جذب آن دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله گوگرد زدایی از سوخت دیزل مدل توسط جاذب‌های ??Al2O3 و Ni/??Al2O3 و بررسی هم دماهای جذب آن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله گوگرد زدایی از سوخت دیزل مدل توسط جاذب‌های ??Al2O3 و Ni/??Al2O3 و بررسی هم دماهای جذب آن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله گوگرد زدایی از سوخت دیزل مدل توسط جاذب‌های ??Al2O3 و Ni/??Al2O3 و بررسی هم دماهای جذب آن :

تعداد صفحات :۲۴

در این پژوهش فرایند جذب ترکیب ۴و۶-دی متیل دی بنزو تیوفن از سوخت مدل (نرمال هگزان – ۴و۶-دی متیل دی بنزو تیوفن)، توسط جاذب‌های Al2O3 و Ni/Al2O3 موردمطالعه قرار گرفت. بهترین آلومینای تجاری از بین ۴ نوع آلومینای تهیه‌شده از شرکت‌های داخلی، توسط آزمایش جذب، انتخاب شد. برای افزایش ظرفیت جذب، درصدهای مختلف فلز نیکل روی سطح آلومینا با روش تلقیح مرطوب بارگذاری شد و تاثیر آن بر میزان جذب موردبررسی قرار گرفت. آزمایش‌های جذب سطحی در فرایند ناپیوسته و به مدت ۲۴ ساعت موردمطالعه قرار گرفت و میزان جذب توسط دستگاه طیف‌سنج نور مرئی-فرابنفش اندازه‌گیری شد؛ نمونه‌های سنتز شده توسط آنالیزهای طیف‌سنجی فلوئورسانس پرتو ایکس، پراش پرتو ایکس و تخلخل سنجی جذب و واجذب نیتروژن، مشخصه یابی و تحلیل شدند. نتایج نشان داد، بیشترین میزان جذب ۴و۶-دی متیل دی بنزو تیوفن از سوخت مدل با بارگذاری ۱۵/۰ گرم نیکل بر روی هر گرم آلومینا (۰.۱۵gr Ni/gr Al2O3)، به دست می‌آید. درنهایت داده‌های تعادلی جذب سطحی، با هم‌دماهای جذب لانگمویر، فروندلیچ و دوبینین-رادشکویچ برازش شدند و طبق نتایج مدل لانگمویر بیشترین تطابق را با داده‌های تعادلی از خود نشان داد و بر اساس آن ماکزیمم ظرفیت جذب برای جاذب‌های Al2O3 و ۰.۱۵Ni/Al2O3 به ترتیب ۲۵۳/۱ و ۹۷/۱۵ میلی گرم بر گرم به دست آمد.