مقاله تعیین تبخیر ـ تعرق بالقوه با استفاده ازروش رگرسیون فازی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تعیین تبخیر ـ تعرق بالقوه با استفاده ازروش رگرسیون فازی دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین تبخیر ـ تعرق بالقوه با استفاده ازروش رگرسیون فازی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین تبخیر ـ تعرق بالقوه با استفاده ازروش رگرسیون فازی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین تبخیر ـ تعرق بالقوه با استفاده ازروش رگرسیون فازی :

تعداد صفحات :۱۸

شدت تبخیر ـ تعرق بالقوه برای برنامه‌ریزی آبیاری مورد نیاز است که معمولا بر اساس روش‌هایی مبتنی بر داده‌های اقلیمی تخمین زده می‌شود. در حال حاضر روش پنمن-مانتیس یک روش قابل قبول برای تخمین تبخیر ـ تعرق بالقوه است. بعضی از پارامترهای این روش را نمی‌توان بطور دقیق اندازه‌گیری نمود. در نتیجه با استفاده از پارامترهای اقلیمی تخمین زده می‌شوند. در این مقاله‏، کارایی روش رگرسیون فازی در تخمین تبخیر ـ تعرق بالقوه روزانه (با گیاه مرجع چمن) و مقایسه آن با روش‌های شبکه‌های عصبی مصنوعی و پنمن- مانتیس مورد بررسی قرار گرفته است. برای این کار از اطلاعات اقلیمی و لایسیمتری ۵ ساله ایستگاه هواشناسی اکباتان واقع در ۱۰ کیلومتری شهر همدان استفاده شده است. پارامترهای مورد استفاده شامل دمای حداقل و حداکثر هوا، دمای متوسط هوا، رطوبت حداقل و حداکثر هوا، ساعات آفتابی و سرعت باد در مقیاس روزانه می‌باشد. تبخیر ـ تعرق بالقوه بدست آمده از لایسیمتر موجود در آن ایستگاه، به عنوان خروجی هر روش در نظر گرفته شده است. روش رگرسیون فازی با پنج پارامتر ورودی شامل دمای حداقل و حداکثر هوا، رطوبت نسبی متوسط هوا ، ساعات آفتابی و سرعت باد، دارای ضریب تعیین ۸۸/۰ و خطای RMSE 69/0 میلی‌متر در روز بود. در حالی که روش شبکه‌های عصبی مصنوعی دارای ضریب تعیین ۸۴/۰ و خطای RMSE 74/0 میلی‌متر در روز و روش پنمن-مانتیس دارای ضریب تعیین ۸۴/۰ و خطای ۲۱/۱ میلی‌متر در روز بود. بنابراین روش رگرسیون فازی بهترین روش جهت تخمین تبخیر ـ تعرق بالقوه نتیجه‌گیری شد.