مقاله التقنیات الزمنیه السردیه فی بیروتیات محمود درویش، قصیده “مدیح الظلّ العالی” نموذجا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله التقنیات الزمنیه السردیه فی بیروتیات محمود درویش، قصیده “مدیح الظلّ العالی” نموذجا دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله التقنیات الزمنیه السردیه فی بیروتیات محمود درویش، قصیده “مدیح الظلّ العالی” نموذجا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله التقنیات الزمنیه السردیه فی بیروتیات محمود درویش، قصیده “مدیح الظلّ العالی” نموذجا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله التقنیات الزمنیه السردیه فی بیروتیات محمود درویش، قصیده “مدیح الظلّ العالی” نموذجا :

سال انتشار : ۲۰۱۷

تعداد صفحات :۲۷

لقد عُدَّ الأدب ظاهرهً نشیطهً فی منظومه التکوین المعرفیّ وسیروته، وهو تکوینٌ متکاملٌ یُعرَف فیه الشعر بوصفه نموذجاً أکثر نشاطاً ودینامیکیّهً علی التجاوز للحدود التعبیریّه المعرقله ونیل نظامٍ إبداعیٍّ فی النصوص الأدبیّه متّجهاً إلی مسار الخطّ التأریخیّ والتعبیر عن مآزق النماذج الإبداعیّه وأزمات المجتمع البشریّ الراهنه. لقد کان الزمن حالهً ذاتیهً اجتماعیهً لا ترتبط فی أصلها بمحاور الزمن الحاضر فحسب، بل تقتضی ضرورته السردیّه فی الشعر العربیّ المعاصر إنشاء العلاقه مع السیروه الجماعیّه بین مکوّناته الثلاث “الماضی، والحاضر، والمستقبل”، وهی الّتی تتداخل وتتواشج لتشکیل زمنٍ عضویٍ خاصٍّ من الواقع الاجتماعیّ فی القصیده العربیه. ونظراً إلی قضیّه الزمن، تناول الشعر الفلسطینیّ المعاصر موضوع المکان کمحور الرجاء والأمل فی المستقبل إلی حدٍّ فتح فیه البعد عن الوطن والحضور فی المنفی أبواباً جدیدهً أمام الشعراء الفلسطینیین عبر الزمن، منهم محمود درویش هو الشاعر الفلسطینیّ العملاق الّذی حینما ارتحل إلی بیروت منفیّاً أدرک فیها الکثیر من أبعادٍ زمنیّهٍ متباینهٍ شغلته تحوّلاتها عن نفسه وذهبت به إلی مرحلهٍ زمکانیهٍ بین تحدیات العربیّ والصهیونیّ وبما فیها من تداعیاتٍ تستنفرها ذات الشاعر وتُفیضها من الحوافز البالغه للمواجهه والتحدّی. ترعرعت هذه الدراسه المستفیضه من خلال المنهج الوصفیّ – التحلیلیّ وتدلّ حصیلتها علی أنّ الزمن کان فی قصیده “مدیح الظلّ العالی” لمحمود درویش بؤره الاستقطابات الدلالیّه عن بیروت بحیث یتّسع مدلوله تحت ظلال هذه المدینه ویتزوّد بأسالیب لغویّهٍ مختلفهٍ وتقنیاتٍ کاسترجاع الزمن، واستباقه، والتسلسل الزمنیّ المحدّد لتعمیق صورهٍ متأزّمهٍ وجریحهٍ من المدینه؛ فتتناغم جمیع هذه التقنیات مع خلجات نفس الشاعر وتجاربه الخاصّه الّتی انصرفت فی الکثیر من هذه القصیده عن موقفها الاعتیادیّ إلی کنوزٍ نفسیّهٍ ووجدانیّهٍ تنیر مدی شعوره بالتحوّلات الزمنیّه وسطوتها علی أحداث مدینه بیروت.